Translate

zaterdag 5 juli 2008

Op vakantie

Ik voel op dit moment helemaal geen behoefte mijn mening over iets belangrijks te ventileren in een blog. Niet dat ik meningloos ben, hoor. Misschien is het een soort zomerloomheid?

De volgende grote vakantie-intocht staat voor de slagboom van de camping. Ook de camping lijkt zich op te maken voor de volgende grote golf: er wordt grote schoonmaak gehouden in de sanitaire gebouwen, er worden grotere vuilcontainers binnengereden, het gras wordt grootschalig gemaaid. Over grasmaaien gesproken: vorige week was de grasmaaigroep uitgerukt en het resultaat was niet alleen een soort bloempotcoupe op de grond, de meeste wind- en zonneschermen waren ook ernstig gehavend geraakt. De messen hadden de onderkant van een flink aantal schermen van kampeerders aan flarden gereten! Het management van de camping moest vervolgens overuren draaien want er kwamen zoveel schadeclaims die moesten worden verwerkt. Zoekt iemand nog een vakantiebaantje in tuinonderhoud, horeca, receptie, schoonmaak? Mijn eigen handen jeuken als ik zie hoe en hoe vaak het hier misgaat...

Het zijn de Noorderlingen en Limburgers die nu binnentrekken, naast een constante stroom Duitsers. De ervaring leert dat op deze groep in zijn algemeenheid niet zo veel is aan te merken: men houdt zich doorgaans aan de campingafspraken.
De storm breekt pas echt los als 'Regio Midden' met Nederlandse bouwvakkers 'vrijkomt', van 28 juli t/m 15 augustus 2008. Dan kun je je lol op op de camping! Vorig jaar heb ik op menig getatoeerde schouder getikt om discussie te voeren met mannen die de boel kwamen vervuilen, zowel in hygienisch opzicht als in taal en geluid. Voor mijn humeur is het beter nu niet verder in details te treden maar we zitten al wel te bedenken welke uitjes we nog kunnen gaan maken in die gewraakte periode.

Even wat statistieken; ik kan het toch niet laten: in 2010 zullen wereldwijd ongeveer een miljard mensen (1.000.000.000) op vakantie gaan. Ter vergelijking: we zijn momenteel met 6.5 miljard mensen op de wereld. Twee miljard aardbolbewoners moeten met minder dan US$2 per dag rondkomen, een miljard mensen leeft in totale armoede en jaarlijks sterven wereldwijd tien miljoen kinderen...

Maar goed, vakantie dus.
Vanmorgen las ik in de Volkskrant dat de Nederlander gemiddeld 2.8 keer per jaar op vakantie gaat. Op de voorpagina stond het als volgt: 'steeds meer wordt werken in Nederland een hinderlijke onderbreking van de vakantie'. Ik heb een redelijk ontwikkeld gevoel voor ironie dus ik kon wel grinniken om deze formulering. Maar een aantal weken geleden las ik in een ander onderzoek dat 62% van de Nederlandse vakantiegangers blij is om na de vakantie weer thuis te komen. Hoe zit dat dan precies?
In de Volkskrant van dit weekend stond het antwoord. Er was een cultuursocioloog aan het woord die verklaarde 'dat het een beetje uit de hand is gelopen'. Hij doelde hierbij op de situatie waarin vakantie steeds meer een rustpunt is geworden in een druk en stressvol leven maar dat vakantie op zijn beurt tot een soort dwang is gaan leiden van extra veel leuke dingen doen in een korte tijd. En zo is ook vakantie kennelijk 'onderdeel geworden van de stresscultuur'.

Dat verklaart wellicht ook die toestanden op onze camping? Ik ga in de komende weken extra goed letten op het gedrag van mijn nieuwe buren. Misschien kan ik zelfs hier en daar een interviewtje afnemen? Wordt vervolgd.