Translate

donderdag 17 juli 2008

Pink Ribbon

Ik las gisteren in de krant dat er in de Vierdaagse van Nijmegen een klein maar dapper aantal Britse vrouwen meeloopt voor het goede doel 'Walk the Walk' (www.walkthewalk.org/Home), een liefdadigheidsinstelling die -door te lopen- geld inzamelt voor onderzoek naar borstkanker.
Dat vind ik een heel goede zaak. Sowieso vind ik het fantastisch dat er geld wordt gedoneerd om onderzoek naar het ontstaan en de bestrijding van borstkanker te faciliteren. De Britse vrouwen die in Nijmegen meelopen, kennen de Britse vrouwen met borstkanker persoonlijk en de maakt de zaak voor hen vanzelfsprekend alleen maar relevanter en belangrijker.

Dat ligt ook mij heel na aan het hart want twee van mijn zussen zijn helaas geconfronteerd met borstkanker. We kennen inmiddels veel meer vrouwen die dit ook (hebben) moeten meemaken.
Vandaag was ik bij het LUMC om een van mijn zussen te begeleiden naar haar jaarlijkse controle. Drie weken geleden was ik in hetzelfde ziekenhuis voor de jaarlijkse controle van mijn andere zus. Voor de geïnteresseerde lezer: mijn beide zussen hebben de controles met goed resultaat afgesloten. We slaakten allen dan ook weer een zucht van verlichting... tot de volgende controle.

Mijn liefje en ik hebben vijf jaar in Engeland gewoond. Een van de dingen die ons dierbaar is geworden van het buurland is de grote inzet die er nationaal bestaat voor liefdadigheidsinstellingen. Het lijkt alsof de Britten dat hebben uitgevonden. Of het nu een jaarlijkse picknick is, een wandeling, een concert: er wordt ruimhartig gedoneerd en de opbrengst is altijd voor een goed doel!
Toen wij Engeland verlieten, hebben wij al onze mantelpakken met bijbehoren, alsmede huishoudelijke apparaten en andere gebruiksvoorwerpen afgegeven bij 'Cancer Research' in Henley on Thames; het is een winkel die wordt gerund door vrijwilligers. Ook zo'n Engelse uitvinding. Ook wij gingen er regelmatig shoppen voor het goede doel.

Ik las in de Volkskrant van vandaag (17 juli) dat de kans op genezing van borstkanker bij witte vrouwen wereldwijd het grootst is in de Verenigde Staten. 'Een flink aantal epidemiologen uit onder meer Engeland, de VS en Italië vergeleken onder supervisie van de London School of Hygiene de overlevingscijfers van twee miljoen kankerpatienten uit 31 landen.' Dit blijken bij nader inzien gegevens uit 1999... dus bijna tien jaar oud?! Wonderlijk dat dergelijke oude cijfers hedentendage de voorpagina halen!

De genezingskansen in Nederland zijn inmiddels net zo goed als in de Verenigde Staten, volgens epidemioloog Jan Willem Coebergh van het Erasmus Medisch Centrum; dit is gebaseerd op recente(re) cijfers. De genezingskans voor borstkanker bij vrouwen in Nederland ligt nu op circa 80%.

Eén klik op de titel van dit blog brengt je naar de Nederlandse site van 'Pink Ribbon', de organisatie die aandacht vraagt voor borstkanker. Je vindt daar onder andere de activiteitenagenda en informatie over de invloed van levensstijl op gezondheid. Het belang van (tenminste) 30 minuten matig intensieve beweging per dag wordt ook door hun beweegbalans onder de aandacht gebracht. En de 'bacon bra' die hiernaast staat afgebeeld, leek mij een toepasselijke ode aan de Britten!