Translate

dinsdag 5 oktober 2010

Smash!

Zoals elk jaar, is het ook in oktober 2010 wereldwijd borstkankermaand. Vorig jaar rond deze tijd zat mijn liefje, bij wie twee maanden ervoor borstkanker was geconstateerd, midden in de chemotherapie die zij uit preventie in het hospital San Jaime in Spanje onderging. De behandeling verliep goed, haar huidige omstandigheden zijn wezenlijk beter: ze is zeer energiek en sportief, heeft een flinke bos haar, voelt zich sterk en gelukkig. Ze geniet thans met volle teugen van tuin en huis in Bali.

Jaarlijks worden wereldwijd bijna anderhalf miljoen vrouwen getroffen door borstkanker. Het is overlijdensoorzaak nummer 1 onder vrouwen. Elke 75 seconden overlijdt een vrouw aan de gevolgen van borstkanker, ergens in de wereld. Je hebt grote pech als kanker jou overkomt. Je hebt zéér grote pech als je ernstig ziek wordt in een ontwikkelingsland. In Westerse landen is gemiddeld 90% van de vrouwen die borstkanker kregen nog in leven na 5 jaar. In ontwikkelingslanden ligt dat rond de 55%. De situatie van borstkankerpatiënten in Bali is zorgelijk:
  • de meerderheid van de vrouwen gaat te laat naar het ziekenhuis. Bij 70% à 80% van hen wordt stadium III of stadium IV vastgesteld (uitzaaiingen naar andere delen in het lichaam);

  • meer dan 70% van de patiënten is relatief jong;

  • veel vrouwen denken dat borstkanker niet is te genezen en vertrouwen op traditionele genezers en medicijnen.

In Bali bestaan geen grootschalige, preventieve borstonderzoeksprogramma's. Er is een groot tekort aan diagnose- en behandelingsapparatuur. Machines die voorhanden zijn, zijn vaak sterk verouderd of kapot. Er zijn onvoldoende chirurgen met een oncologische opleiding, te weinig gespecialiseerde artsen en verpleegsters. Chemotherapie is mogelijk maar is voor de meeste zieke Balinezen te kostbaar. Er is nauwelijks palliatieve zorg voor terminale kankerpatiënten en het enige hospice dat enkele jaren geleden werd opgericht, is inmiddels dicht vanwege geldgebrek.

Maar er gloort licht aan de horizon. De Bali Care Cancer Foundation werd opgericht en het 'Breast Cancer Awareness & Education Project' is inmiddels gestart. Er kwamen bewustwoordingscursussen voor personeel in lokale klinieken en consultatiebureaus (de zogenaamde 'puskesmas') en er werden 5.000 'Breast Cancer Awareness'-brochures aan vrouwelijk publiek uitgedeeld. Intussen worden op kleine schaal gratis mammografieën afgenomen bij arme Balinese vrouwen. En dit jaar werd de eerste 'Pink Ribbon Walk Bali' gehouden. Het evenement werd onder andere georganiseerd door de Bali International Women’s Association (BIWA). Het is te hopen dat al deze initiatieven op termijn zullen leiden tot effectievere borstkankerbestrijding en efficiëntere ziektebehandeling in Bali.

In een interview in PEOPLE Magazine van september jongstleden las ik dat toptennister Navratilova 'schoon' werd verklaard, zes maanden nadat bij haar borstkanker was geconstateerd. Na chirurgische verwijdering van de tumor onderging zij zes weken bestraling. Daarover zegt ze in dat interview: "radiation just sucks your energy like a vampire, day by day." Ik vind het opmerkelijk dat zij geen gebruik maakte van een geavanceerde techniek als intra-operatieve radiotherapie (IORT). Mijn liefje kreeg de complete dosis bestraling in een keer toegediend op het tumorbed direct nadat het tumorweefsel chirurgisch was verwijderd. Die grote dosis inwendige bestraling komt overeen met zes weken uitwendige bestraling. Ze voelde geen pijn na de toediening en werd niet verder belast door 30 dagbehandelingen.

Martina is blij en ik ben dat ook voor haar. Zij is inmiddels weer volop aan het sporten. Ook mijn liefje tennist weer dagelijks. Je zult je afvragen of het daarvoor niet te warm is in de tropen? Dat klopt maar zij gebruikt haar racket op een heel andere, veel effectievere manier. We schaften namelijk een antimuggenracket aan. Muggen krijgen hier nu elke avond tussen 18:40 uur en 19:00 uur te maken met haar electrificerende backhand! Bij gebrek aan een grotere vijand. Dat houden we graag zo.