Buma’s

Zo noemde een bevriend iemand (nog wel...) mijn liefje en mij onlangs in een mail toen ik schreef dat wij vroeg aan de avondmaaltijd zouden beginnen. Ik vroeg niet naar de betekenis. Laat ik zeggen dat ik het een en ander voorvoelde. De afkorting zal niet staan voor Bureau voor Muziekauteursrecht, noch zijn wij CDA-types dus die mogelijkheid viel ook af. Buitenmansen had nog gekund (de persoon in kwestie spreekt keurig ABN) gezien onze lifestyle maar ik denk toch dat het voor BUrgerMAnnetjes staat... Ik kom er eerlijk voor uit dat wij vroeg eten 's avonds. Nu kan ik een smoes bedenken en zeggen dat het heel gezond is om niet te laat de dineren maar op doordeweekse dagen houdt dat verband met het lopende programma van Masterchef Australia 2012 dat ik volg. Voor de buis zitten met een bord op schoot vind ik geen optie.

Onze vrienden Emmy & Hugo arriveerden eerder deze week in hun eigen appartement, op loopafstand van het onze. Gezellig. In hun gezelschap vierden we de verjaardagen van twee personen nogmaals. Uit Mallorca brachten wij voor die gelegenheid een ambachtelijk bereide lekkernij mee, genaamd Ensaimada. Je hebt ze met chocolade, met pruimen, abrikozen en andere vullingen. Wij kozen voor de traditionele amandelvariant.

De zachte amandelkoek zit in een opvallende kartonnen doos. Toen wij op het vliegtuig naar Mallorca wachtten, kwamen er tientallen passagiers met zo’n doos uit de slurf van het vliegtuig. De Spanjaarden waarmee wij van Mallorca terugvlogen naar het Iberische schiereiland droegen gemiddeld vier grote dozen per persoon mee. Een aardig souvenir voor het thuisfront, vonden ook wij. De koek smaakte heerlijk bij een kopje Nespresso-koffie.

Vervolgens wisselden we verjaardagskado’s uit. Mijn liefje kreeg een dikke stapel Sanders Sudoku’s, moeilijkheidsgraad 5-6. Met cijfers lijkt zij een natuurtalent. A sudoku a day keeps the doctor away. ¡Allegria! Mijn pret bestond vooral uit het idee dat onze vrienden een stapel Nederlandse kranten zouden meebrengen. Jawel, naar hun komst was ook uitgekeken maar die kranten... joehoe! Alhoewel we ze online kunnen lezen, gaat er wat mij betreft niets boven vieze drukinktvingers maken. Ik ben bovendien een liefhebber van de puzzels van Jan Meulendijks in de Volkskrant. Zijn cijfercode is mijn favoriet; in tegenstelling tot mijn liefje ben ik een woordenmens. Van Jan kreeg ik twee letters (T en L) die op een bepaalde nummerlocatie horen. Verder heeft de puzzel lege velden en geen omschrijvingen. De woorden in de kruiswoordpuzzel moet je dus zelf formeren, op basis van de twee gegeven letters. Ik was op dreef: het eerste woord ontdekte ik na circa twee minuten: 'telelens'. Met de E, N en S als bekende letters was de puzzel snel afgerond. Goed voor de grijze cellen!

Toen onze vrienden naar hun eigen terras teruggingen, bleven de kranten achter maar gaf ik hen wel de helft van de Ensaimada mee. Gedeelde pret is immers dubbele pret. Het stukje dat wij behielden, zette ik in de oorspronkelijk verpakking tijdelijk in de oven. Die avond ging ik in de keuken aan de slag, ruim op tijd voor Masterchef, en verwarmde de oven alvast voor. Na een kwartier rook ik een lichte brandlucht in huis... het duurde een paar seconden voordat ik mij realiseerde dat de verpakking van de amandelkoek vlam stond te vatten.

De bomberos hoefden niet uit te rukken, ik was er op tijd bij. Ik poets mijn tanden dan ook tenminste twee keer per dag! Wetenschappers van de University of California volgden 5500 ouderen gedurende 18 jaar. Zij ontdekten dat ouderen die hun tanden minder dan één keer per dag poetsen, 65% meer kans hebben op het ontwikkelen van dementie dan mensen die hun tanden dagelijks beter verzorgen. Bacteriën die zorgen voor tandvleesaandoeningen kunnen doordringen tot de hersenen en daar ontstekingen veroorzaken die leiden tot hersenschade.

Gisteravond hadden we een geanimeerd feestje op Las Ramblas, ter ere van de 38ste verjaardag (vooruit dan maar...) van onze vriendin Joan en hedenavond tracteren wij onze vrienden op een etentje op eigen terras. We volgen vandaag de Mediterrane klok van laat dineren want in het weekend is er geen uitzending van Masterchef Australia. Haha.

Het hoofdgerecht komt wederom uit het gewaardeerde kookboek 'Thuis koken met Ferran Adrìa', het voorgerecht en dessert komen uit eigen koker. Deze keer maak ik iets nieuws: linzen met zalm. Dat klinkt simpel maar het recept van Adrìa is tamelijk 'technisch'. Het heeft namelijk een aantal typisch Spaanse basisingrediënten die aardig wat voorbereiding vragen: sofrito (basismengsel van tomaten, knoflook, olijfolie, ui, gedroogde kruiden) en picada (van origine Catalaanse basis van saffraandraadjes, verse peterselie, knoflook, olijfolie en geroosterde hazelnoten). Beide basisingrediënten kunnen in allerlei gerechten worden verwerkt. Ter informatie aan onze gasten: tandenstokers worden op verzoek verstrekt. Die vroegere bevriende persoon (☺), die van de buma's, noemde mij ooit een sterrenkok. Tja, het kan verkeren.