De dames van de thee

Een goede kennis in Spanje vertelde mij onlangs over zijn nieuwste project: ganoderma lucidum. Hij is bezig om een business op te zetten die zich richt op de rechtstreekse verkoop van gezonde producten in Spanje. Hij verkoopt al een filter die gezond drinkwater oplevert en start binnenkort met een extract van 100% biologisch gekweekte paddenstoelen in de vorm van koffie, thee en chocoladedrank.

Ganoderma komt van het Griekse 'ganos' hetgeen 'glanzen' betekent en het woord dermal staat voor 'huid'. Ook lucidum betekent 'glanzend' maar dan in Latijn. Het gaat om de -gesteelde- roodkleurige lakzwam (ook wel Reishi of Linghzi genoemd).

Ganoderma lucidum wordt al 4000 jaar gebruikt in de traditionele Chinese geneeskunde. Het is een levenselixir dat ervoor zorgt dat het lichaam zich op natuurlijke wijze herstelt. De paddenstoel staat bekend om zijn positieve effecten op het afweersysteem en het vermogen om de weerstand te verhogen. Dat is niet alles. De zwam bevat vele vitaminen en mineralen en zou cholesterol verlagen, de lever beschermen (!) en pijn stillen.

Een goede vriend van onze kennis, die last van slapeloosheid bleek te lijden, kon ineens goed slapen na het drinken van het thee-extract. Een zus van de vrouw van de goede kennis die aan diabetes en hevige gewrichtspijn lijdt, bleek na het drinken van het koffie-extract geen pijnstillers meer te hoeven gebruiken. Haar suikerspiegel bleek na enkele weken bovendien te zijn gestabiliseerd, hetgeen haar behandelend arts niet kon verklaren.

Ik luisterde met interesse. Na dat gesprek surfte ik op het web. Ik las veel lovende woorden over de lakzwam maar ik vond tot nu toe nog geen wetenschappelijk bewijs van de vermeende genezende eigenschappen van de paddenstoel. Deze producten zijn behoorlijk duur en kunnen niet in winkels worden verkregen. De organisatie waarbij onze kennis zich recent aansloot, is een zogenaamde internationale multilevel marketing-organisatie; als consulent verkoopt men rechtstreeks aan de consument.

Mijn liefje en ik waren om uiteenlopende redenen bereid aan het 'experiment' met het betreffende paddenstoelextract mee te doen. Baat het niet, het schaadt ook niet (hoop ik). We kozen niet voor een van de bestaande koffie-extracten. Het enige kopje koffie dat wij dagelijks drinken, is en blijft van Nespresso. Wij zijn dol op het koffiebonenextract van George Clooney... A Nespresso a day keeps the doctor away!

Onze voorkeur ging uit naar het biologische groenethee-extract. Ons was verteld dat wij gerust anderhalve liter thee uit een zakje zouden kunnen maken. Voor dit doel haalde ik de speciale handgemaakte theepot van keramiek uit de kast. Die fraai vormgegeven pot met kopjes kreeg ik ooit kado van mijn vriendin Nelly, uit Gallerie Terra in Delft waar we toentertijd beiden woonden. Men vervaardigt er nog steeds prachtige keramische voorwerpen.

Op de eerste avond van de nieuwe groene thee besloot ik een potje te zetten, voor het slapengaan. Onze nachtrust zou er namelijk bij zijn gebaat, naar verluidt. Het is groene thee maar de kleur is mooi rood en de smaak is lekker zacht. Het smaakt niet naar paddenstoel, ver weg riekt het naar chocolade. We dronken ieder twee koppen. Toen was het bedtijd. Normaliter val ik, na enkele digitale bladzijden te hebben gelezen, gemakkelijk in slaap. Nu gebeurde dat niet. Na uren woelen, kon ik de slaap nog steeds niet vatten. Datzelfde gold voor mijn liefje, aan de andere kant van het bed. Ik stond niet bepaald fit op, de ochtend daarna.

De tweede avond bereidde ik weer een zakje thee-extract. Ik realiseerde mij dat er geen anderhalve liter past in mijn fraaie, keramische theepot. Wellicht was het extract van de avond ervoor te zwaar? Ik besloot dus dat wij ieder minder koppen thee zouden drinken. Het mocht niet baten. Het resultaat was hetzelfde als de nacht ervoor: langdurige slapeloosheid x 2. Midden in de nacht spraken we elkaar bemoedigend toe. Wellicht werkte de thee ongemerkt goed voor de bloedsuikerspiegel, deed het onze gewrichten en spieren goed. “Zullen we scrabbelen?” vroeg ik mijn liefje. Ik was glashelder. “Nee, maar voor een potje kaarten sta ik open.” Antwoordde zij. We deden het niet, worstelden ieder in ons eigen coconnetje voort. De ochtend daarna voelde ik mij nog brakker.

Het klinkt wellicht dom maar we herhaalden de theeceremonie nog één keer. Met wederom een desastreus resultaat. Ik wist niet hoe ik liggen moest, lag te woelen in mijn bed. Ik hoorde mijn hart luid kloppen. Was dit nu een paddo-ervaring?! Ik luisterde naar de ademhaling van mijn liefje. Ook zij was wakker. En bleef wakker.

De ochtend daarop vonden wij beiden dat de maat vol was. De wekker liep ook nog eens vroeg af want we hadden een afspraak met familieleden in Albir, op anderhalf uur rijden. Ik stond met wallen en hoofdpijn op, mijn liefje voelde zich eveneens een wrak. Het was stil in de auto.

Afgelopen nacht sliepen we als baby's, zonder avondthee. We geven het (nog) niet op. We hebben besloten het ganoderma lucidum thee-extract voorlopig overdag te drinken.