Borstjes vooruit

Afgelopen week namen wij deel aan een golftoernooi voor echtparen. Mijn liefje en ik zijn weliswaar niet getrouwd (en zullen dat hoogstwaarschijnlijk nooit zijn) maar toch waren we van de partij. We wisten de ballotagecommissie te overtuigen. Het toernooi dat voor het derde jaar door Joop werd georganiseerd, is een combinatie van fun & sport. We gooiden het spel wel een beetje in de war met onze komst: we waren het eerste ‘same-sex’-team en bovendien het eerste echtpaar met een links- zowel als rechtshandige golfspeler.

Om 11:00 uur vond de aftrap plaats. Iedere flight bestond uit vier personen, twee echtparen die zowel tegen elkaar, als ieder voor zich zouden gaan spelen. De eerste test vond plaats op de putting green. Iedere deelnemer moest twee ballen door een poortje met een specifiek puntenaantal spelen. Een soort marmottenracebaan. Het echtpaar met het hoogste puntentotaal kreeg één stablefordpunt kado. Zelf scoorde ik slechts twee punten, net als mijn liefje, dus ons viel die eer niet te beurt. Daarna moest elk echtpaar een vraag uit het Golfreglement beantwoorden. Ook daar scoorden wij geen punt.

We gingen zonder bonuspunten maar met een positieve instelling de baan op. Iedere man ontving van organisator Joop twee tees waarmee gedurende het hele spel moest worden gespeeld. Om te zorgen dat de heren hun ogen op de bal houden tijdens een afslag -essentieel onderdeel van een goede slag-, deelde hij tees uit in de vorm van een vrouwenlichaam. De bal rustte op haar schouders, de pronte borstjes wezen in de gewenste speelrichting. 

Vroeger zou ik hebben geweigerd om met zoiets te spelen. Dat vond ik toentertijd exploitatie van een vrouwenlichaam. Nu speelde ik er als nepechtgenoot mee. Mijn feministische vriendinnen van weleer zouden mij verfoeien. Tja, het kan verkeren. Die tees waren dermate kort dat het voor echte mannen niet eenvoudig was om goed af te slaan; die spelen immers met grote drivers. Joop had, naar verluidt, nog geprobeeerd aantrekkelijke tees voor vrouwen te vinden maar dat was hem niet gelukt. Dat verbaast mij dan weer niets...

Op de eerste hole was een prijs te winnen voor de man en vrouw die de bal het verst sloeg, de zogenaamde ‘longest drive’. Vóór de afslag vroeg ik Joop of ik als nepman van de teebox van de mannen moest spelen of dat ik van de vrouwenteebox mocht starten. Er is doorgaans sprake van een groot aantal meters verschil. Ik mocht vanaf de vrouwenplaats slaan. Ik raakte de bal goed. Toen ik even later bij mijn bal aankwam, zag ik dat die enkele meters verder lag dan de verste mannenbal tot dan toe. Ik schreef mijn naam bij op het scorebord en liep tevreden verder. Er zouden nog vijf flights met daarin mannen volgen dus het was zeker geen uitgemaakte zaak.

Op de tweede hole was het principe van ‘best ball’ van toepassing. Dat houdt in dat beide spelers afslaan en dat daarna wordt besloten wie de verste/beste bal sloeg. Na elke slag wordt vervolgens bepaald wier bal op de beste positie ligt. Dat systeem wordt gevolgd totdat de bal in de cup ligt.

Op de derde hole gold de speelvorm ‘om en om’. Ik sloeg doorgaans af omdat ik verder sla dan mijn liefje, zij volgde, daarna sloeg ik weer en zo voort. Totdat de bal in de hole verdwijnt. Elke echtgenote ontving een touwtje van circa 1.25m. Dat mocht (alleen) door haar worden ingezet in het geval dat een bal onbespeelbaar bleek te liggen; bijvoorbeeld lastig bespeelbaar in een bunker of pal achter een palmboom. Mijn liefje zette de joker in nadat haar bal in een diepe bunker belandde.

Bij aanvang van het spel ontvingen we per echtpaar tevens een gouden golfbal. Die kon door één van de spelers worden ingezet op een hole waar veel punten konden worden behaald. Die gouden bal gold als een soort puntenverdubbelaar. Na overleg zette ik de bal in op hole 6, recht voor ons eigen appartement. Ik sloeg goed af en scoorde op die hole zes stablefordpunten.

Daarnaast moest ook nog met een pingpongbal worden gespeeld door degene die op een bepaalde hole als eerste op de green terechtkwam. Het overkwam mijn persoontje. Het valt helemaal niet mee om met zo’n licht balletje uit te holen.

Op hole 9, de laatste hole, moesten de mannen met de vrouwenclubs en de vrouwen met de mannenclubs spelen. O-o... hoe moest dat nu met ons?! Mijn liefje speelt immers met rechts en ik met links. We zouden geen bal kunnen raken. 

Ik consulteerde Joop wederom en hij stond toe dat wij met onze eigen set bleven spelen. Al met al werd het een vermakelijk rondje golf, ondanks de hitte. Het echtpaar (netjes getrouwd) met wie wij speelden, onze vrienden Ben en Joan, eindigde als tweede. Joan sloeg tevens de verste bal en de bal het dichtst bij de hole (de ‘neary’). Mijn liefje en ik speelden niet slecht, wij eindigden als vierde en als nepman viel ik zelfs in de prijzen. De dag werd afgesloten met tapas en drankjes in het eigen clubhuis. 

Dank aan Joop voor de goede organisatie en de leuke dag. Volgend jaar doen we graag weer mee. Mijn liefje en ik namen ons voor samen ook eens zo'n spelvorm toe te passen tijdens een rondje golf.