Tortelduifjes

Vandaag zijn onze goede vrienden Emmy & Hugo 30 jaar getrouwd en dat is een prestatie van formaat. Evenzovele jaren geleden schoot Cupido een pijl in hun beider harten: het was liefde op het eerste gezicht. De eerste kus volgde subiet en niet lang daarna verloofden zij. Een huwelijk was onvermijdelijk.

Emmy & Hugo zijn al 30 jaar goede maatjes van elkaar en dat maakt het fijn om in hun bijzijn te vertoeven. Wanneer wij in Nederland verblijven, is hun onderkomen ons favoriete logeeradres. Als we tijdens wintermaanden een tussenstop in het Vaderland maken, staat loyale vriend Hugo ons met winterjassen en sokken op onganse uren op te wachten op Schiphol. Als we dan ‘thuis’ aankomen, staan de hapjes en drankjes van Emmy klaar terwijl de open haard gloeit.

Als we op zomerse dagen in Nederland zijn, gaan wij graag met hen uit varen en daarna dineren we in hun zonovergoten tuin. Soms koken zij, soms koken wij. Slager Coen is regelmatig toeleverancier van basisingrediënten. Het moge duidelijk zijn: wij verblijven graag in ‘onze’ studio in Voorschoten. We kennen Hugo & Emmy sinds de jaren ’90 van de vorige eeuw. Zij zijn voor mijn liefje en mij voorbeelden van goed ouderschap. Emmy is een liefdevolle en toegewijde moeder en Hugo is vooral een verstandige adviseur voor de kinderen. Noem het traditioneel... dat zijn ze zeker niet. De kinderen werden door hun toedoen geslaagde (wereld)burgers.

En voor wie denkt “waar ken ik hen van”: Emmy & Hugo zijn -inderdaad- de ouders van Eilean aka Snolliebollie, de lieve blonde labrador die in de afgelopen jaren mijn beste viervoetervriendinnetje in Nederland werd. De eerlijkheid gebiedt mij te zeggen dat Snolliebollie van alle kinderen de beste opvoeding ontving. Haar gedrag was voorbeeldig (zelfs bij slager Coen), zij was zonder twijfel de braafste van de drie. Snolliebollie sliep in op 4 september 2012.

Momenteel houden zij vakantie in hun appartement in Campoamor, in aanwezigheid van hun beide kinderen en hun partners. Recent functioneerde ik als hoffotografe tijdens Hugo’s verjaardag en andere feestelijkheden. Mijn liefje en ik zijn overigens medeschuldig aan hun aanwezigheid aan de Costa Blanca. Enkele jaren geleden vroeg Emmy ons of wij konden onderzoeken of er zonnige appartementen in de woonwijk te koop stonden. Voorheen huurden ze hier een appartement. Snuf en snuitje gingen daarop op onderzoek uit. We kwamen op enig moment uit bij de Engelse buren in hetzelfde appartementencomplex als waar wij wonen. In 2007 kochten zij dat appartement en sindsdien zijn we buren in Spanje.

Gisteravond kookten de kinderen voor hun (schoon)ouders. Ik hoop dat ze het overleefden. Naar verluidt, werd het geen duivenborst; de maaltijd zou binnen 35 minuten worden bereid. De jonkies van tegenwoordig hebben namelijk weinig tijd... We wensen Emmy & Hugo een lang en gelukkig leven toe!

De regelmatige lezer weet dat wij op dit moment in onze Spaanse woonwijk een duivenproject uitvoeren onder aanvoering van Carlos. Gisteren was een uiterst effectieve dag: we haalden 17 duiven op. Een grote kooi die reeds enige tijd in de Grand Canyon staat, bleek elf duiven te bevatten; op het terras van een Spaans echtpaar in de tegenoverliggende woonwijk bleken vijf duiven in een kooi te zitten en op een aanpalend terras zat er nóg een. 

President Tony kreeg recent toegang tot een leegstand pand in zijn woonbuurt. Op dat betreffende terras broeden vele duiven. De duivenpoep ligt er centimeters dik op het terras. Jakkiebah. Hij raapte tenminste zes eieren. Daar plaatsten we nog drie kleine kooien. Duiven keren terug naar de plek waar ze werden geboren en als ze niet worden geboren, keren ze daar ook niet terug. Als ze levend worden weggevoerd van hun geboorteplek keren ze evenmin terug. Dat is dé manier waarop onze wijk duivenvrij wordt gemaakt. Carlos, Tony en ik zijn tevreden met het resultaat tot nu toe. Als het zo doorgaat, zijn we binnenkort van de duivenoverlast af. Op naar céro paloma blanca!