Translate

vrijdag 27 december 2013

Boompje, beestje

Weer een project afgerond: de tuin is schoongemaakt en opgeleukt! We hadden gedurende 10 dagen 6 extra tuinkabouters aan het werk. Dat betekent 60 dagen extra werk ofwel twee maanden als tuinman Dewa het in zijn eentje had moeten doen. Het dagloon van een lokale tuinman is 50.000 roepiah ofwel 3 per dag. We kregen waarde voor ons geld, de mannen hebben er verstand van en zijn zo sterk als ossen. Dewa vond het wel gezellig met nieuwe collega’s. Hijzelf is ook een harde werker. We moeten regelmatig tegen hem zeggen dat het koffietijd is (de huurlingen zitten dan al hoog en breed aan hun kopi).

Tegen de tuinmuur, achter alle begroeiing, werd drastisch geschoond. Daarbij kwam menig steekmierennest tevoorschijn. Ook werden drie gifgroene slangen ontdekt. Het is de green/bamboo pitviper; klein maar helemaal niet fijn want het is een dodelijke soort. Indonesië heeft 35 soorten slangen maar slechts vier daarvan zijn giftig. Op Bali is geen antigif aanwezig voor een beet van deze slang (wel in Thailand). De drie ongewenste tuinbezoekers werden vakkundig verwijderd -met twee puntige bamboestokken- door de zoon van aannemer Purnomo, bijgenaamd ‘the challenger’ alias orang laki-laki kuat (de sterke man).

De voorkant van de tuin, de oorspronkelijk laagste plantenrij werd verwijderd; dat was te hoog geworden of uitgegroeid. Het beplantingsschema laag-middelhoog-hoog is nu weer zichtbaar. We hebben dermate veel bloemen, planten, struiken en bomen in de tuin dat er gemakkelijk kon worden gestekt. Geheel nieuwe rijen stekken gingen de vruchtbare Balinese aarde in, met en zonder wortels. Toen kwam de vrachtwagen met goede aarde, uitgeladen door twee Balinese vrouwen. Een van hen legde haar kindje tijdelijk op de chauffeursstoel.

De dag daarop stuurde mijn liefje een van de tuinmannen met 200.000 roepiah (€12) naar de winkel om vijf kilo graszaad te kopen. Het viel ons op dat het lang duurde voordat hij terugkeerde. Hij kwam binnengereden met twee goedgevulde zakken achterop zijn brommer. Echter niet met graszaad maar met plaggen gras die hij met zijn maatje ergens had gesneden. Voor niks. Als dat hun manier is om een centje bij te verdienen, vinden wij dat prima. Degene van het idee legde de plaggen als puzzelstukjes in de open delen van de tuin. Toen was het ‘habis’ (op) na vijf meter terwijl er nog minstens 15 te gaan was. En het geld bleek verdwenen. Dat heet bedonderen en daar houden we niet van... Dus belden we met zijn baas en meldden we dat de persoon in kwestie niet meer welkom is. De volgende dag schitterde hij door afwezigheid.

Een andere vondst die we deden in de tuin, is een nest katjes. Moeder is een rode kat die je niet zonder handschoenen kan aanpakken. Toen de tuinman in haar buurt kwam, blies ze hard. Op een ochtend liet een katertje twee tuinmannen heen en weer rennen. Het diertje was watervlug; ze kregen hem moeilijk te pakken. Uiteindelijk lukte het. Mijn liefje, voorheen kattenmoeder, staat erop dat het complete nest met moeder van het land wordt gezet. Toen ze op een vroege ochtend het terras opliep, zag ze twee paar rode Spockoren boven haar stoelleuning uitkomen. Dat was de bloody limit. De kittens wisten niet hoe snel ze zich uit de voeten moesten maken. Er wordt op hen geloerd. Voor de Balinees is een kat geen heilig dier maar ik zie erop toe dat de kleintjes het er levend vanaf brengen.

Nadat de tuin was opgeschoond en van lucht was voorzien, leek het alsof alle lucht uit de huurlingen was gelopen. Ze waren niet meer vooruit te branden maar het ‘privéstrand’ moest nog worden schoongemaakt. Er staan bomen die we niet willen en gras en ander onkruid woekert er. Mijn liefje zei mij dat ze zich geen slavendrijver voelde, eerder akela: terwijl zij richting strand liep na lunchtijd, volgden de tuinmannen in ganzenpas. Ik moest erom grinniken. Het is inderdaad een forse klus maar die moet worden geklaard. Ook daar deden de tuinmannen twee bijzondere slangenvondsten. Deze zijn naar verluidt niet giftig; desondanks werden ze naar de eeuwige jachtvelden gezonden. De Balizee heeft momenteel een stevige branding. De golven rollen over elkaar. Het is een prachtig geluid; soms het enige dat er te horen is...

P.S. Graag had ik nog wat illustraties opgenomen maar de internetverbinding is momenteel niet om over naar huis te schrijven... Het toeristenseizoen is weer begonnen!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten