Butterfly kiss

Vandaag is de sterfdag van mijn vriendin Nelly, die vijf jaar geleden op 48-jarige leeftijd overleed aan de gevolgen van ongeneeslijke longkanker. Waar blijft de tijd?!

Ik herinner mij het mij als de dag van gisteren. Mijn liefje en ik verbleven in Bali toen zij voor altijd haar ogen sloot. De dag ervoor telefoneerden wij nog éénmaal long distance. Dat gesprek was gehuld in intens verdriet; dat zal ik nooit vergeten. Ik mis haar nog altijd.

Enige tijd geleden las ik een roman over tijdreizen waarin twee personen die veel van elkaar hielden, telkens afscheid moesten nemen als een van hen in de tijd verdween. Bij elk afscheid gaven ze elkaar een ‘butterfly kiss’, een fluweelzachte aai van wimpers over de wang. Het is een teder gebaar en een een prachtig woord. 

Mijn lippen doen het beter dan mijn wimpers... 

Ik heb altijd van vlinders gehouden. Ik bewonder hun kleurrijkheid, het gefladder, het tere, hun nut in de natuur en hun symboliek. Ooit stuurde ik Nelly een vlindergedicht met een van mijn mooiste vlinderfoto’s.

My Little Butterfly

Today a little butterfly flew by me.
I thought to myself ‘where have you been, little butterfly?’
You come into this world as a cocoon all by yourself and blossom

into this beautiful butterfly and fly off to see the world.
What you don’t realize, little butterfly, as you flutter through your days
is how you touch those around you in your soft, gentle way.
You don’t even realize the wonder and awe you create around you.

She fluttered her wings toward me as if she was waving good-bye,

as she headed towards the horizon.
She looked happy and content as she went on her way, as if to say
to me “don’t worry I’ll be okay”.
I was sad to see her go for she had touched my heart in such a way

that I knew my life would never be the same.
She had left an imprint of all the beauty life has to offer.
I knew each time I looked at another butterfly or horizon

I would remember our moment in time when it was only her and me.

I knew I would be a better person all because this little butterfly flew by me
one bright sunny day.

Barbara Ann Rogers

(voor een overleden vriendin)