Juichtrauma

Vandaag is een bijzondere dag op een aantal continenten. In Indonesië vinden de presidentsverkiezingen plaats en mijn hoop is gevestigd op Joko Widodo, aka Jokowi. Sinds 2012 is hij de succesvolle gouverneur van Jakarta, een relatief jonge kandidaat (1961) van de PDI-P, de Indonesische Partij voor de Strijd, een slimme ingenieur en man van het volk. Voor Jokowi politicus werd, was hij eigenaar van een meubelfabriek. Voor zover ik weet, vertegenwoordigt hij ‘schone’, dat wil zeggen corruptievrije politiek. Hij staat bovendien voor een ‘can do’-aanpak, zoals Obama dat voorstond; dicht bij het kiezerspotentieel, ver weg van bureaucratie en corruptie. Het huidige Indonesië heeft zo iemand hard nodig. Ik wens de Balinese jochies Yuda en Damai een toekomst toe met positieve rolmodellen.

Jokowi’s tegenstander in deze race, Prabowo (1951) van partij Gerindra, is van de oude garde. Hij is een exponent van het verderfelijke old boys network. Hij is ex-generaal, ex van de dochter van ex-president Soeharto (de familie steunt hem dan ook in zijn campagne). Hij staat een democratische dictatuur voor?! Hij maakte zeer vuile handen tijdens een studentenopstand in Timor. Tijdens een van de televisiedebatten met zijn politieke tegenstander liet hij zijn ware aard zien toen hij verkondigde dat hij wederom tot zoiets in staat zou zijn... Zijn verkiezingscampagne begon met hem, in militaire outfit, op een wit paard. Hij blijkt bovendien 148 miljoen dollar op zijn bankrekening te hebben. Vraag: hoe kom je als militair aan zo’n spaarrekening? Antwoord: corruptie. Als je naar hem kijkt, zie je het. Alle alarmbellen moeten dan gaan rinkelen. Deze man is niet goed voor het land. We wonen er weliswaar zelf niet meer maar het wel en wee van (sommige) Indonesiërs en enkele Nederlandse kennissen aldaar gaat ons aan het hart.

Meer dan 186 miljoen stemmers kunnen hun keuze gaan maken. De verwachte opkomst is groter dan ooit. Ik hoop vooral dat massa's jonge kiezers, bijna 24 miljoen Indonesiërs, hun hart en verstand laten spreken. De winnaar zal meer dan 25% van de stemmen moeten ophalen. Als dat niet lukt, zal een tweede verkiezingsronde nodig zijn. De officiële uitslag zal circa twee weken op zich laten wachten. Mijn persoonlijke razende reporter vertelde zojuist dat de exit polls aantonen dat Jokowi de winnaar is. Joehoe!

Aanstaand weekend gaan we weer even skypen met ons familietje in Bali. Alhoewel de verleiding groot was, adviseerden mijn liefje en ik Elsa & Ketut niet voor Jokowi te stemmen. We gaan ervan uit dat ze slim genoeg zijn om zelf te bepalen wat goed is voor hun vaderland. Vandaag gaat vriendje Yuda naar zomerkamp van NBBS (North Bali Bilingual School). Daarheen ging hij vorig jaar ook. Ik herinner mij goed hoe enthousiast hij ervan terugkeerde: met Engelse liedjes om naar te luisteren, knutsel- en kleurplaten om naar te kijken en ervaringen om over te spreken. 
Kijk hem staan. Hij lijkt op een jonge Jokowi... De foto is gemaakt op de laatste dag van vier jaar kleuterschool. In zijn hand heeft hij de schooloorkonde, met daarbij zijn rapport: één score ‘excellent’ en de rest ‘very good’. En hij werd tweede bij een kleurwedstrijd. Eind juli gaat hij naar de lagere school.

Wat ook juichenswaardig is, is het feit dat het Nederlandse elftal vanavond tegen Argentinië gaat spelen. Al is er maar één team dat zal juichen. Ik hoop op een zinderende wedstrijd. 

Er zitten circa 2.500 Nederlanders op de tribune maar kenners zeggen dat ook duizenden Brazilianen vóór het Nederlandse elftal zullen juichen. De relatie Argentinië – Brazilië is te vergelijken met de relatie van Nederland met haar oosterbuur Duitsland. Een juichpak zal ik niet dragen. Met stylist Donders heb ik niets. Tijdens een bezoek aan een lokale Nederlandse supermarkt kregen we een oranje doosje kado. De inhoud bleek een oranje armbandje met Nederlandse vlag en ‘HOLLAND’ erop. Dat wil ik dan wel dragen, voor de buis gezeten. Op het journaal hoorde ik gisteravond een Nederlandse arts spreken over het toenemend aantal personen met juichtrauma. Dit woord vind ik een mooie toevoeging aan het Scrabble-vocabulair. Het betreft mensen (tussen 30 en 50 jaar) die opsprongen na een spannende situatie voor het doel van de tegenstander en/of een heus doelpunt voor Oranje en daarbij een gescheurde achillespees opliepen. Hopelijk hebben we vandaag reden om te juichen maar je moet het niet overdrijven.