Oktober borstkankermaand

Oktober is wereldwijd borstkankermaand en daarbij sta ik jaarlijks stil. Wekelijks ontvangt mijn liefje automatische updates over de ontwikkelingen en vorderingen op het vlak van onderzoek en behandeling van borstkanker. Zij besloot recent, vijf jaar na haar eigen diagnose, dat ze de internationale info niet meer wil ontvangen. Dat is haar keuze en haar goed recht. Dat neemt niet weg dat het onderwerp deel blijft uitmaken van haar leven. Van ons leven.

Zelf zal ik de berichten blijven volgen; er is immers zoveel positiefs te lezen. Zo las ik onlangs dat vrouwen die reeds aan borstkanker werden behandeld en een tekort aan vitamine D hebben, een grotere kans hebben op terugkeer van een tumor in een ander deel van het lichaam. Uit ander onderzoek weten we dat vitamine D een beschermende rol speelt tegen allerlei ziekten en aandoeningen. De aanmaak van de ‘zonlichtvariant’ van vitamine D verloopt stapsgewijs. Een onzichtbaar onderdeel, UV-B genaamd, wordt in de huid tot vitamine D omgevormd. De lever zet die vitamine vervolgens om in calcidiol. Deze stof kan als voorraad in het menselijke lichaam worden opgeslagen. Als inwoonsters van Spanje behoeven we geen vitamine D-supplementen te slikken… een uurtje lezen op het terras of een rondje golf is voldoende om de voorraad op peil te houden!
Later deze maand zal mijn liefje weer een grote medische controle op de afdeling Oncologie ondergaan. Voor het eerst een jaarlijkse. We gaan uit van een goede uitslag maar het expertiseteam van dokter Brugarolas zal dat moeten bevestigen.

Maar zover is het nog niet. Er is deze week veel te doen in en om huize Barefoot. Vandaag is vooral een keukendag; vanavond organiseren wij de bonte avond voor onze vrienden Hugo en Emmy die morgen terug naar Nederland reizen. Die traditie hebben we al jaren: op de avond voor het vertrek van goede vrienden, koken wij hun afscheidsetentje. Voor deze gelegenheid haalde ik de kookboeken van Jamie Oliver weer eens tevoorschijn. Het wordt driegangen Italiaans.

Sinds kort kijk ik weer naar Masterchef Australia 2014. Jurylid George Columbaris keerde in deze jaargang terug met een smal koppie, de overige heren van de jury zijn ogenschijnlijk niets veranderd. Deze week is Marco Pierre White -wederom- speciale gast. Voor vele amateurs is hij een intimiderende aanwezigheid en dat begrijp ik. Hij laat zich in het programma ook van zijn goede kant zien: personen met talent die soms weinig vertrouwen in hun eigen kookkunst lijken te hebben, spreekt hij bemoedigend toe en geeft hij wijze lessen mee. Het is nog te kort om een favoriet aan te wijzen maar de jongste deelneemster, de 18-jarige Laura (met Italiaanse roots, net als Marco), maakte indruk met haar gerechten. Ik ga het weer op de voet volgen en zal er met enige regelmaat over berichten.

Het is voor ons doen een relatief drukke week, zeker op nautisch vlak. De regelmatige lezer weet dat wij woensdag een uitstapje naar Cartagena gaan maken om Ketut te zien. Hij stuurde ons onlangs een tekstbericht met de boodschap dat wij om 12 uur ’s middags worden verwacht. Elsa stuurde onze Indonesische telefoon gisteren extra ‘pulsa’ (beltegoed) om zeker te zijn dat we in de komende dagen met haar echtgenoot kunnen sms’en. De slimmerik; we vroegen haar er niet om – zo anticipeert ze op de ontmoeting. We kijken ernaar uit.

Dat verlate tijdstip stelt mij in staat eerst naar de Apple Store in Murcia te rijden. Maanden geleden kocht ik een iPad mini. Na enige tijd begonnen er problemen te ontstaan: zonder dat ik het scherm aanraakte, werden allerlei applicaties geopend en gesloten. Dat leidde ertoe dat ik niet ongestoord een krant of tijdschrift kan lezen, geen mails kan beantwoorden en geen muziek kan afspelen. De apps die ik wil openen, worden even later gesloten. Dingen die ik niet wil zien, verschijnen op het scherm. Het scheelt weinig of de iPad doet zelf bestellingen… ik vind inmiddels boeken samples die ik zou hebben gedownload?! Ik weet van niets. Kortom: het is inmiddels een onhoudbare situatie. Een zoektocht op internet toonde aan dat er meer mensen zo’n problematisch apparaat bezitten. Ik stuurde een mail naar de winkel om mijn komst aan de kondigen; zo doe je dat bij Apple. Ik heb garantie dus ik ga ervan uit dat men mij tegemoet zal komen.

In het weekend gaan we naar Alicante om de start van de Volvo Ocean Race 2014-2015 mee te maken. Het is de tweede keer dat de beroemde zeilrace start in die havenplaats, die op een half uurtje rijden van ons huis ligt. Er is veel te zien, we gaan vroeg op pad. Je kunt de teams aan de slag zien en de zeilschepen bekijken. Vanzelfsprekend zal ook de innerlijke mens niets tekortkomen.
Op zaterdagmiddag om 14.00 uur is de start van de race. De teams zullen dan op weg gaan naar Kaapstad. De race zal in totaal negen maanden in beslag nemen. In die tijd zullen ze elf havens aandoen, in elf landen. Er is wederom een All Women Team dat meedoet. Pretty in Pink. Yes, women can compete! Ook varen de vliegende Hollanders weer mee (Team Brunel). Voor het eerst in de geschiedenis van de race heeft elk team eenzelfde boot en is er een Chinees team, Dongfeng Raceteam. De VOR-app waarmee je op de hoogte blijft van de race kan ik helaas op de iPad voorlopig niet gebruiken.

En dan wordt het deze week ook nog volle maan. Ahwoeoeoeoeoeh…