Trekvogels

Het is alweer November! Aan het weer zou je het niet aflezen: de temperatuur komt hier dagelijks nog boven 24 graden Celsius. Ik kan mij niet herinneren ooit zo’n zomerse oktobermaand te hebben meegemaakt in de tien jaren aan de Costa Blanca. Dat bevestigden de lokale weerdeskundigen: dit was de warmste oktobermaand in Spanje sinds 1965. Ongemerkt glijden we richting winter. De wintertijd werd ingesteld, ook hier gaan de lampen ’s avonds eerder aan.
Toen wij recent naar San Pedro reden om daar over de kilometerslange pier te wandelen, zag ik een grote zwerm vogels in V-formatie over onze hoofden trekken. San Pedro is een vogelgebied: het hele jaar door zie je vogels, onder andere flamingo’s, in en om de Mar Menor. In deze kleine binnenzee zijn momenteel veel migrerende vogels te zien. Ze trekken naar het zuiden… net als wij.
 
Bij mijn gevederde vriendjes roert het trekinstinct zich; dalende temperaturen en afnemend daglicht brengen dat voort. Aan het einde van de maand vliegen ook wij naar Buenos Aires, door hetzelfde instinct gedreven. Mijn liefje en ik gaan ruim vijf weken in de stad van de tango wonen, waar het zomert, en daar hebben we veel zin in. We huurden een appartement in een van de leukste wijken: Palermo Viejo, trendy maar rustig en groen, op korte loopafstand van Plaza Cortázar. We worden porteños te midden van 13 miljoen inwoners van Buenos Aires. Onlangs las ik in een webkrant dat Arie Boomsma vastzat op de luchthaven van Buenos Aires vanwege stormachtig weer. Hij is maker van het programma ‘Roze Wildernis’ waarin homojongens en hun vaders de Argentijnse wildernis intrekken om onder de bezielende leiding van Arie aan hun slechte relatie te werken. Tja. Wij gaan het zonder Arie doen, zowel in de hoofdstad als over de pampa’s van Argentinië. Wij zijn op ons best als we samen, vrij als vogeltjes, over de wereld kunnen fladderen…

We stippelden de route van Buenos Aires tot aan Otavalo (Ecuador) uit, de belangrijkste bezienswaardigheden werden in kaart gebracht. Kijkend naar de ontstane route, realiseer ik mij dat het eigenlijk een stedentrip mèt wordt... We zullen onderweg veel UNESCO-werelderfgoed zien; bovendien kunnen we een aantal plekken uit het boekwerk ‘1000 places to see before you die’ gaan afstrepen. Schelpen zal ik er nauwelijks vinden, walvissen zijn er in die tijd van het jaar niet te zien.

Wèl verheugen we ons op een goede mix van cultuur en natuur, kleurrijke volkeren, lekker eten en wijn proeven. Boven 2.000 à 2.500 meter kunnen we te maken krijgen met hoogteziekte. Eén ding houdt de gemoederen bezig: alle reisgidsen waarschuwen voor schimmige buurten in grote steden, voor zakkenrollers en andersoortige overvallen, waarbij Ecuador de kroon spant. Maar een gewaarschuwd mens telt voor twee.

In Buenos Aires gaan we vooral genieten van alle facetten van het hoofdstedelijke Argentijnse leven. We gaan alle stadswijken verkennen, het graf van Evita Perrón opzoeken, op donderdag gaan we kennis maken met de Dwaze Moeders op Plaza de Mayo en verder vele musea, restaurants, kerken en theaters bezoeken. Lopend, op de fiets en met openbaar vervoer. Met de gratis Buenos Aires City Map Walk app in de hand.

In januari 2015 gaan we dan met de ferry naar Montevideo, de hoofdstad van Uruguay. Het is geen grote stad maar heeft wel de nodige hustle & bustle. Hier verblijven we een week in de oude stad voordat we naar Argentinië terugvaren. Van daaruit starten we onze binnenlandse reis door het land van Máxima. We gaan met openbaar vervoer, via kleine en grote steden door de provincies Buenos Aires, Santa Fé, Córdoba, La Rioja, San Luis en Mendoza richting het Andesgebergte. Langs dat traject vind je een rijk koloniaal verleden (Jezuïetenmissies) maar ook veel natuurschoon. Zo willen we bijvoorbeeld de natuurparken Ischigualasto en Talampaya bezoeken, waarin onder andere de Maanvallei ligt en waar in het verleden dinosaurusfossielen werden gevonden.

Ook de Andes zullen we per openbaar vervoer oversteken. Eenmaal in Chili zullen we doorrijden naar badplaats Viña del Mar. Het land is daar circa 75 kilometer breed terwijl de lengte van Chili meer dan 4.000 kilometer is! Havenplaats Valparaíso, een stad verspreid over 21 heuvels, wordt afgeraden als verblijfplaats maar we gaan het zeker bezoeken. Het is zowel de geboorteplaats van Salvador Allende als van Augusto Pinochet. Daarna reizen we naar hoofdstad Santiago, de geboorteplek van Pablo Neruda, schrijver en winnaar van de Nobelprijs voor Literatuur (1971) waar we het stadsleven weer opzoeken. Isla Negra is waar hij zijn boeken schreef; staat ook op de lijst.

Van daaruit vliegen we naar Ecuador voor twee bijzondere excursies: de vulkaanroute met de Tren Crucero (de nachten brengen we door in haciendas), gevolgd door een bootcruise langs de Galapagoseilanden (daar slapen we aan boord). Na terugkeer uit Darwins dierentuin vliegen we naar Quito voor meer stadsleven. Daar zullen we  een bezoek brengen aan de Madonna van de stad, en gaan met de spectaculaire kabelbaan naar een hoogte van 4.000 meter, langs de helling van de Pichincha-vulkaan, met adembenemend uitzicht over deze oude stad met koloniaal verleden. Onze rondreis wordt afgesloten in bergdorp Otavalo dat bekend is om zijn kleurrijke Indianenmarkt en fraaie vergezichten.

Een verplicht nummer, volgens de vele reisgidsen die we inmiddels bestudeerden. Daarna volgt de grote trek van zuid naar noord. Net als mijn gevederde vriendjes. Deze chicks strijken dan weer neer op het nest, in afwachting van de Spaanse lente.