Volle kracht f'ruit

Kasian, Belanda… we hebben te doen met onze vrienden en familieleden in het Vaderland. Wat een sneue zomer. De ergste zomerstorm sinds 1905 veroorzaakte veel schade. Hier houdt de bloedhitte aan. Daar 16 graden Celsius, hier tenminste 36 graden. Volgens NRC.Next is heftig weer het nieuwe normaal. Coen Crawford schreef in de afgelopen Wetenschap-bijlage dat we daaraan maar moeten wennen. We krijgen er nog veel meer van. Tja.

Desondanks wordt de kombuis dagelijks gebruikt; ik maak zelfs ovengerechten als het nodig is. Dat is niet bevorderlijk voor de gevoelstemperatuur maar liefde voor de vrouw gaat door de maag. 's Middags maak ik een gevarieerde groenten- en fruitdrankje voor de broodnodige vitaminen en mineralen maar ook omdat het gewoon lekker is. Dat je fruit niet met andere producten zou mogen eten vanwege gisting in je maag, is een hardnekkig misverstand. Gezonde voeding door een rietje! Mensen die veel groenten en fruit eten, kijken veel opgewekter naar de toekomst, aldus wetenschappers van Harvard School of Public Health. Aan die sapjes voeg ik geen water of zuivel toe. Tomaat, venkel, komkommer, bleekselderij, paprika, ijsbergsla, wortel en biet zijn groenten die we wekelijks drinken. Qua fruit gaat er nu vooral watermeloen bij; die lacht me wekelijks toe. (Lcitrulline is goed voor spierherstel.) Appels, peren en pruimen zijn doorgaans basisingrediënten. Verse ananas, banaan en paraguaya -een platte perzik- zorgen voor een romige substantie.

Momenteel zijn hier prachtige wilde vissen te koop; op de visbank liggen ze hoog opgetast. Mijn liefje en ik hebben een broertje dood aan gekweekte vis. Je proeft de onnatuurlijke voeding immers in de vis. Onze favorieten zijn thans: mero (tandbaars) en merluza (heek). Ze hebben mooi wit, dik visvlees. Net als Spanjaarden betalen wij hiervoor graag een beetje meer. 

In een lokale krant las ik vorige week dat de Spaanse politie vissers beboette voor het vangen van 75 ondermaatse heken en tien te kleine baarsen; die werden dan ook direct teruggezet. Ik vind het goed dat daarop scherp wordt gelet.

Zeker niet alle vis is duur in Spanje: makreel, sardientjes en sprot zijn spotgoedkoop. Omdat de kwaliteit van vis in Spanje zo goed is, zijn de bereidingen doorgaans tamelijk eenvoudig. Iedereen kan een moot vis grillen of gebakken, daarvoor hoef je geen masterchef te zijn. Een recept dat vorige week hoge ogen in mi casa gooide, was een gebakken heek met tomaten-gemberchutney en couscous.

Dat bereid je zo: de gehalveerde cherry-tomaatjes droogde ik met zeezout in de oven. De couscous kookte ik volgens de aanwijzing op het pak. Het bosuitje sneed ik in ringen, het stukje verse gemberwortel in dunne plakjes. Het uitje en de gember fruitte ik vervolgens kort in olijfolie. Daarna voegde ik de oven gedroogde tomaatjes toe, afgemaakt door twee eetlepels gembersiroop. Het geheel liet ik een kwartier op zacht vuur stoven. De hete chutney schepte ik vervolgens door de gekookte couscous, een theelepel ras el hanout (Noord-Afrikaanse specerijmix) maakte het af. De vis bakte ik tenslotte aan beide zijden in olijfolie en een klontje boter. Een heerlijk zomers maaltje.

Ondertussen zitten we alweer ver in editie 2012 van Masterchef New Zealand. De Kiwitrein dendert voort. Ik merk dat het kookprogramma mij minder boeit vanwege die hoge snelheid. Het nadeel blijft dat je als kijker in zo’n ingekorte serie weinig kooktechniek aanschouwt en geen meesterklassen ziet, net als in de voorgaande Canadese en Nieuw-Zeelandse edities. Jammer.

Desalniettemin probeer ik dagelijks te kijken en heb ik ook in deze jaargang weer favorieten: Ana en Matt. Ana Schwartz is een bescheiden en ingetogen huisvrouw aan wie niet veel valt op te merken. Haar gerechten spreken echter loud & clear; ze getuigen van veel smaakbegrip en kooktechniek. 
Matt Gilray is slager van beroep dus hij weet veel van vlees en vleesbereiding en heeft een goede snijtechniek. Tijdens een van de eerste uitzendingen waarin een teamopdracht in een bakkerij werd uitgevochten, werden zijn amoureuze gevoelens voor verpleegster en hobbykok Andrea Bathgate gefilmd; ze werden zoenend in de gang betrapt. Ook dat kun je doen met een Kiwi!

De juryleden kregen er lucht van. Matt kookte direct erna niet zijn beste gerechten en stond tweemaal op de rand van eliminatie. Een van de juryleden riep hem daarop ter verantwoording: was hij nou bij Masterchef New Zealand om te koken of voor de liefde? De oplettende kijker zag het schaamrood vanuit zijn hals naar zijn wangen kruipen. Hij knipperde met zijn ogen en zei vastbesloten: voor het koken. Tijdens de daarop volgende episode, bij het bereiden van hors d’oeuvres voor de Franse culinaire top van Christchurch, won hij overtuigend met een goed bereid eendgerecht en vanwege zijn teamwerk in de keuken.

Gisteravond vond een dramatische episode plaats. De hobbykoks moesten een inventietest doen; ze moesten een Masterchef-waardig gerecht maken met diepvriesproducten en producten uit pot of blik. Ana werd de beste met een prachtige trifle (met bevroren eiwit!) en lovers Matt & Andrea eindigden als laatsten. Op de vraag van de jury aan Matt wie moest blijven, wees hij naar zichzelf zonder een sprankje twijfel. 'Hij is zeer competitief', sprak Andrea vergoelijkend. Zij moest de Masterchefkeuken verlaten. Zij moeten het voorlopig zonder zoenen doen.