Translate

donderdag 20 augustus 2015

Een rustdag in de tour

Terwijl in Nederland Sail Amsterdam plaatsvindt, werd deze week voor de kust van Cabo Roig een boot met negen uitgeputte en zeezieke mensen uit het water gevist. De betreffende kaap ligt op 5 minuten rijden van ons huis. Een buurtbewoner die de boot zag dobberen, belde de kustwacht. Het betreft negen Algerijnen, onder wie vijf minderjarigen. Ze zouden drie dagen zonder eten op zee hebben rondgevaren, aldus een teamleidster van het Rode Kruis. Een van de opvarenden werd behandeld voor een wond aan zijn rechterheup (!) maar hoefde daarvoor niet naar het ziekenhuis.

Het was de derde keer in een week tijd dat een immigrantenbootje  de provinciale wateren bereikte, daarmee kwamen 16 mensen illegaal de provincie Alicante binnen. Of zij in Spanje (of een ander Europees land) mogen blijven, moet nog worden bepaald. Eerst moet hun identiteit worden vastgesteld en wordt onderzocht of zij naar Algerije kunnen worden teruggestuurd. Ter vergelijking: Duitsland verwacht dit jaar 800.000 asielzoekers…

Ber op de Berg doet dagelijks steeds grotere fietsronden in de heuvels van Orihuela Costa maar ze had zin en behoefte aan een dagje vrij van haar strakke trainingsschema. We maakten dus een uitstapje. Sinds juni van dit jaar vaart er een ferry van Lo Pagán naar La Manga en die wilden we weleens uitproberen. Bij het woord 'ferry' denk je aan grote schepen waarop ook auto’s kunnen worden vervoerd maar de transportmiddelen van Cruceros Mar Menor zijn eerder van het type vissersboot. Door een dronken Spanjaard kregen we aanvankelijk de verkeerde weg naar de ferry gewezen maar na enig heen-en-weer-geloop vonden we de juiste pier in de haven van Lo Pagán, naast de nautische club en de visafslag. De vertrektijden kun je hier vinden.
We sloten bij de rij wachtenden aan, kaartjes moest je kopen bij de bemanning. Voor € 4.50 per persoon zet de ferryman je over. In 40 minuten staken we met de 15-meter lange Joven Mª Dolores II de Mar Menor over, terwijl de speaker in twee talen (Spaans en Engels) informatie verschafte over het vertrekpunt, de binnenzee en de eindbestemming. Een zandbank van 22 kilometer lengte en een breedte variërend van 100 tot 1.200 meter, maakt Mar Menor tot een binnenzee. Volgens de beroemde kunstzwemster en Hollywood actrice Esther Williams is het "the largest swimming pool in the world" met warm, helder maar heel zout water.

Aan de andere kant van het water legde Maria Dolores aan de kade van Puerto Tomás Maestre aan, de noordkant van La Manga. Alhoewel wij onze zwemkleding meebrachten, zagen we af van een duik in de Middellandse Zee; daarvoor hadden we nog een flinke wandeling of een busrit moeten maken. Wel hadden we alledrie zin om lekker te lunchen; het is immers vakantietijd. De ferry legde aan tegenover restaurante El Pulpito, dat een verzorgd terras en mooi gedekte tafels had. Onder de parasols van de Kreupele Duif (!) was het goed toeven.

Het restaurant schonk onder andere een van onze favoriete Spaanse roséwijnen: Ramón Bilbao. Dat was een goed begin; de Algerijnse man van de bediening was heel aardig, behulpzaam en toegewijd. We snoepten van heerlijke verse vis: kabeljauw, gestoofde inktvis, schelpen in visbouillon, boquerones… zo uit de zee, die ochtend zwommen ze nog. Mijn rode garnalen uit de Mar Menor waren om te zoenen.

Een beetje Spanjeganger weet dat het hier 's middags tijd is voor siësta; wij deden dat niet maar de kapiteins van de ferry wel. We moesten dus tijd overbruggen en in goed gezelschap van Ramón en onder de vleugels van de kreupele duif lukte dat opperbest. Ruim een uur voor onze vertrektijd legde een andere ferrymaatschappij aan de kade aan. Bij navraag bleek die boot naar Santiago de la Ribera terug te varen. Die kustplaats kennen we van lange wandelingen over de boulevard, het futuristische gebouw van de nautische club en eerder restaurantbezoek. 
We besloten aan boord te stappen en dan een taxi van La Ribera naar Lo Pagán te nemen, waar de auto stond geparkeerd. Na thuiskomst namen we een verfrissende duik in het eigen zwembad. 's Avonds nuttigden we op het eigen terras een goedgevulde salade, onze lichtjes doofden betrekkelijk vroeg. Een typisch Spaanse zomerdag.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten