Het lijkt Nederland wel!

In meteorologische zin is de zomer voorbij en grote delen van Europa glijden af naar de herfst. Hier zomert het nog steeds maar in de afgelopen dagen leek er wel sprake van een overgang; een radicale, zelfs. Het zuiden van Spanje werd getroffen door zware storm en regen. Op sommige plaatsen leidde die regenval tot neerslag van 1 meter. Gisteren liepen veel wegen rondom Málaga onder en het vliegveld moest worden gesloten. Het ergst werd Adra getroffen, in de buurt van Almería, op twee uur rijden van ons huis. Die stad staat thans geheel onder water.

In een El Niño-jaar is iets dergelijks geen uitzondering. Het fenomeen, dat elke vijf jaar optreedt, wordt veroorzaakt door de hoge watertemperatuur van de Stille Oceaan: die brengt extreme veranderingen in het klimaat van omliggende landen teweeg. Eens in de 20 jaar heeft El Niño zeer grote impact op die landen. De verwachting is dat Indonesië dit jaar extra veel last zal krijgen; door aanhoudende extreme droogte zal de rijstoogst kunnen mislukken, iets dat het grote land zich niet kan veroorloven. Het moet immers 210 miljoen monden voeden! Ook Australë zal dit jaar naar verwachting door meer bosbranden worden geteisterd. Wij zullen zelf dan ook alert moeten zijn als we gaan kamperen in Tasmanië.

Als je in Spanje over El Niño begint, zullen de meeste lokalen in eerste instantie denken aan de loterij met diezelfde naam die jaarlijks plaatsvindt. Met glimmende ogen. Je hebt de kleine loterij (el Niño) met bedragen in de orde van honderden miljoenen euro’s en de grootste jaarlijkse loterij die El Gordo (de dikke) heet, met dit jaar een prijzenpot van € 2.240 miljoen. In menig horeca-etablissement en winkel hangt een kopie van het gemeenschappelijk aangeschafte lot van het personeel aan de wand. We kennen dat beeld al jarenlang. Wij hebben nog nooit een gokje gewaagd omdat we niet precies weten hoe het werkt. Kun je überhaupt een grote prijs incasseren als buitenlander, bijvoorbeeld? We zoeken het ooit een keer tot op de bodem uit. Doorgaans zijn mijn liefje en ik ver weg als de Spaanse dikzak uitkeert (december).

Ook boven ons huis pakten donkere wolken zich in de afgelopen dagen samen. Dat zijn interessante momenten voor een wolkenstaarder. Het leverde dramatische plaatjes op. De Spaanse aarde snakte naar een fikse bui en wij snakten mee maar extremen wens je niemand toe. In onze directe omgeving was dat gelukkig niet aan de orde al hield de regen urenlang aan. Dat leidde ertoe dat het begon te lekken op ons terras, precies boven de eettafel, op precies dezelfde plek als waar het enkele jaren geleden lekte. Nog even en we konden dammen aan het plafond.

Het appartement boven ons is eigendom van een Belgische investeerder. Sinds drie jaar is het verhuurd aan een ouder Brits echtpaar met thuiswonende dochter. De Belgische investeerder is er als de kippen bij als er voordeel valt te behalen met het een en ander maar is oorverdovend stil als er bij hem wordt aangeklopt met klachten. Ik spreek uit eigen ervaring. Eerder kregen wij binnenshuis namelijk waterschade door een lekkage in een van zijn badkamers. De Belg kwam toentertijd zelf kijken, was van mening dat ons plafond open moest (wat niet het geval bleek te zijn) en stuurde pas weken later een klusser naar zijn eigen appartement om het probleem op te lossen. Diezelfde klusser herstelde het terras van de bovenburen, na lang aandringen en zelfs dreigen met juridische stappen van onze kant. We zijn dus gewaarschuwd. Het leven in een flatgebouw gaat niet over rozen.
Deze keer namen we contact op met de vriendelijke man van het verhuurbedrijf die maandagochtend bij ons aanbelde. Hij nam foto’s en zegde toe direct contact op te nemen met de Belgische eigenaar met de woorden “dat gaat wel even duren, hoor…” Ook hij is bekend met het gedrag van die pappenheimer. Tja.

Op een van die natte ochtenden keek ik naar de horizon en zag een woeste zee met veel schuimkoppen. Op het water was het evenmin goed toeven. Ik ben niet gaan kijken maar bleef lekker thuis om te freubelen en te lezen in huispak. We konden niet ontbijten, lunchen en dineren op het eigen terras maar dat mocht de pret niet drukken. Zo vaak komen dergelijke dagen in dit seizoen niet voor. Thans druppelen we na, de plassen op het terras drogen nu snel. 

De zon schijnt weer volop dus ook het boventerras zal in rap tempo drogen. Onze eigen buitenkamer zal weldra weer tot onze beschikking staan. Alhoewel... volgens de weervrouw zou het nu moeten regenen, aanhoudend tot circa twee uur vanmiddag. Ik zie het niet gebeuren.