Wolkenstaarders

I never saw a man who looked

So wistfully at the day

I never saw a man who looked

With such a wistful eye

Upon that little tent of blue

Which prisoners call the sky

And at every drifting cloud that went

With sails of silver by.

Oscar Wilde

Uit: ‘The Ballad of Reading Gaol’ (1897)

Ik kijk al jaren graag naar boven. Puur en alleen om wolken te zien, die altijd een rustgevend effect op mij hebben. Nederlandse luchten zijn prachtig maar ook aan Spaanse en Balinese wolken valt veel plezier te beleven. Vandaag wordt in het Verenigd Koninkrijk de tiende verjaardag gevierd van The Cloud Appreciation Society waarvan ik al een tijdje lid ben. Na mijn lidmaatschap volgden meer dan 10.000 anderen. Het verbond van oprichter Gavin Pretor Pinney begon als een grap maar groeide uit tot een serieus internationaal gezelschap van bijna 40.000 leden. In 2013 hield hij een TED Talk over zijn geliefde onderwerp.

De Society is een creatieve club van gelijkgestemden die erop los fotograferen, schrijven en dichten, zolang het maar over wolken gaat. Pretor-Pinney publiceerde tot op heden vier boeken over de kunst van het wolken spotten. Er is ook aandacht voor serieuzere zaken. Datzelfde verbond kreeg het namelijk voor elkaar een nieuwe wolkensoort, genaamd ‘asperitas’, erkend te krijgen door de World Meteorological Organisation. Dat gebeurde voor de laatste keer in 1951. De nieuwe wolk zal in 2016 worden opgenomen in hun herziene International Cloud Atlas.

Vandaag, tijdens de conferentie, zal uit alle inzendingen de beste foto van de nieuwe wolkensoort worden gekozen. De fotograaf zal worden uitgeroepen tot Weather Hero. De desbetreffende wolk met grove pieken, in de vorm van een omgekeerde bergrug, aanschouwde ik nog niet met eigen ogen maar mijn regelmatige nutteloze gestaar leverde in de loop van de jaren mooie plaatjes op. Onder wolkenstaarders is het een sport dingen in wolken te ontdekken. Mijn liefje en ik doen enthousiast mee aan dat tijdverdrijf. Je ziet duidelijk een brontosaurus, mijn 94-jarige moeder, een duizendpoot (of ander veelpotig insect), een oesterzwam en een vlammende Pacman.

I don’t believe that clouds can’t speak.
I’ve seen them dancing cheek to cheek.

And in those times of deep devotion, I’m certain they express emotion.

Greg Kern, Ohio

(ook lid Cloud Appreciation Society)

In de wolkencollage staat ook een foto die ik mijn beste vriendin Nelly in 2007 toestuurde. Ik schoot de foto vanaf het Spaanse terras. Zij noemde het haar ‘engelenfoto’. Vandaag is het Nelly’s geboortedag en daar sta ik, zoals elk jaar, bij stil. Zij overleed begin 2009 aan de gevolgen van ongeneeslijke longkanker. Dat was hard en onherroepelijk. Nelly zou vandaag 55 jaar zijn geworden. Ik mis haar nog elke dag. 

Today is a cloudy day.