Bucketlist

Op vrijdag jongstleden lag ik voor het eerst in Australische wateren. We reden met de bus naar Coogee Beach, na een ochtendje computeren in het hotel. We zijn druk met de organisatie van een rondreis door Sri Lanka, na Australië. De eerste twee nachten in het hotel brachten we door in een kleine tuinkamer. We vroegen de concierge op de eerste dag of er wellicht een grotere kamer beschikbaar was. Hij puzzelde tot hij sterretjes zag, een recente annulering maakte het uiteindelijk mogelijk. Inmiddels verblijven we in een grote kamer met twee koninginnenbedden, een (eet)tafel met twee stoelen en een ruim balkon met zitje; dat alles met uitzicht op een ander deel van de hoteltuin. Happy!

De stranden rondom Sydney zijn wereldberoemd. Iedereen kent Bondi Beach er zijn nog 99 anderen in de stad! De ene is nog mooier dan de andere. Bondi is iconisch en tamelijk toeristisch, Coogee is meer voor lokalen, net als Bronte en Maloubra. In 2008 namen onze Sydney-vriendinnen Julie & Claire ons voor de eerste keer mee naar een aantal van de mooiste stranden in de omgeving. Sindsdien keren we met plezier terug naar die prachtige plekken.

Om de South Pacific Ocean in te duiken, moest ik moed verzamelen: mijn teen liet mij weten dat het water koud was. Na heen en weer gedrentel besloot ik de kou te trotseren en te water te gaan. Na twee minuten vond ik het al meer dan doenlijk, verfrissend zelfs. Ik had er absoluut geen spijt van. Mijn liefje, met mopperende gewrichten als het beneden een bepaalde temperatuur is, liet haar beurt deze keer voorbijgaan omdat de zee te heftig was naar haar goesting.

Zwemmen in het water van Coogee Beach was geen sinecure. Een jochie van een jaar of tien à elf verwoordde mijn opvatting goed. Hij kwam aangelopen met een bal onder zijn arm, vergezeld door een vriendje. Zei goed hoorbaar voor mij dat hij de voorkeur gaf aan Bondi Beach, met zijn rollende golven. Hij heeft gelijk: de branding van Coogee rolt niet maar crashed op de kustlijn. Dat onderging ik aan den lijve. Als je niet goed let op de golven die naar de branding spoeden, spoel je gehavend aan. Een van die golven was hoger en krachtiger dan gedacht; ik sprong voor mijn leven. Sinds mijn sneue heup ben ik voorzichtiger dan voorheen. Als ik nu val of in de wasmachine terechtkom, kan ik grotere schade oplopen. De zee blijft echter onweerstaanbaar aan mij trekken.

Gisteren hadden we een afspraakje op Bondi Beach met Karen en Victor. Karen is de dochter van onze vrienden Emmy & Hugo die hier sinds januari 2014 met haar partner in Sydney woont en werkt. Wij vierden Australia Day met hen in het jaar van hun aankomst. We spraken af voor een lunch bij restaurant The Bucket List, met uitzicht op een van de gezelligste stranden van Sydney. 

Miles, een van de personeelsleden en verwoed surfer, vertelde ons dat we lucky waren met zulke blauwe lucht, geen wolk en nauwelijks wind. Als de noorderwind blaast, zit het zand tot in je poriën en vliegen de servetten je om de oren. Hij bezocht Nederland in de jaren '80 en vertelde enthousiast over zijn ervaringen: bij nacht varen door de grachten, het Van Gogh-museum, een jointje roken, een excursie door de Heinekenbrouwerij waar je zoveel biertjes kon drinken als je wilde. Hij deed indertijd modellenwerk met vriend Tony die tegenwoordig met een boot toeristen langs de Whitsunday Islands vervoert. Laat dat nu onze volgende bestemming zijn in Australië?!

Het gaat goed met Karen en Victor. Ze zien er goed uit, zijn relaxed, hebben het erg naar hun zin, wonen fijn, hebben allebei interessante banen met dikke Australische salarissen en een kleine Nederlandse vriendenkring. Ze vinden de lifestyle Down Under heel prettig. Als het aan hen ligt, blijven ze er nog een hele tijd. Ik geef ze geen ongelijk! Waar aard je nog als je eerste baan je naar Sydney voert? Het zijn grote bofkonten en dat realiseren zij zich. Het was een gezellig weerzien, met een toepasselijke lunch van verse vis en glaasjes witte wijn. Zij gingen daarna het Sinterklaasfeestje vieren bij vrienden op Bondi, mijn liefje en ik doken het water in.

De reddingsbrigade deed oefeningen, de kustwacht circuleerde regelmatig boven het  water. Inderdaad, de golven rollen op Bondi Beach. Ze waren hoog maar heerlijk. Dat vond mijn liefje ook. Smile, you're on Bondi... Zo streep ik lekker af van mijn persoonlijke bucketlist.