Van de club

Gisteren eindigde de wereldrecordpoging van de Britse CNN-journalist en auteur Richard Quest. Hij vloog in acht dagen rond de wereld. Nu zul je zeggen: dat is niets bijzonders en dat klopt. Er waren vele recordpogingen en er zijn veel wereldreizigers die in het Grote Boek staan. Zo heb je de eerste vrouw die het deed, de eerste man die het kayakkend deed, op de fiets, met de auto, enzovoort. Quest deed het echter uitsluitend met low cost airlines en daarin was hij de eerste! Ik volgde hem dagelijks, met behulp van een interactieve map op de website van CNN International. In eerste instantie deed die kaart niet wat hij moest doen maar na een paar dagen hadden ze het euvel opgelost. Nèt op tijd.

Er is sprake van een wereldreis als de afgelegde afstand langer is dan de lengte van de evenaar (ruim 40.000 kilometer). Quest’s wereldreis moest voorts aan een aantal eisen voldoen: op dezelfde plaats beginnen en eindigen, er moest uitsluitend en voortdurend in één vliegrichting worden gereisd en er mochten geen bonussen van maatschappijen worden aangenomen. Economy class all the way! Zijn route had de volgende bestemmingen: Londen – Brussel – Praag – Dubai – Colombo – (tussenstop Kuala Lumpur) – Singapore – Sydney – Hawaii – Los Angeles – New York – Londen.

Hij vloog met tien zogenoemde prijsvechters; de prijs voor een enkeltje in Amerikaanse dollars staat tussen haakjes. Easyjet ($24,15), Ryanair ($25,59), FlyDubai ($183,11), Air Arabia ($120,58), AirAsia ($121,98), Scoot ($230,93), Jetstar ($348,49), Allegiant ($365,75), JetBlue ($482,15), en Norwegian ($442,20). Naar verluidt, gaf hij $2,383 aan vliegtickets uit, de helft van wat hij zou hebben betaald aan traditionele luchtvaartmaatschappijen. Hij toonde daarmee aan dat je ook met een beperkt budget een wereldreis kunt maken.

Quest vertrok van London Gatwick en keerde daar gisteren terug. Een van de eerste dingen die mij opviel, was dat hij het hele continent Afrika oversloeg. Dat werd hem door enkele Afrikaanse twitteraars niet in dank afgenomen. Zijn argument was dat Afrika geen low cost airlines heeft. 

Hij ging tijdens zijn reis op de foto met menige crew, werd soms op de luchthaven opgewacht door de CEO van de maatschappij waarmee hij vloog, ontmoette de minister-president van Sri Lanka. Ik zag veel shots van beenruimte en selfies met lokale blikvangers. Hij overnachtte in die acht dagen sporadisch in een hotel. Principes waaraan hij zich tijdens de wereldreis moest houden, waren dat hij tijdens elke vlucht moest eten en dat hij op bestemming lokaal voedsel moest uitproberen. Zo nuttigde hij een kameelburger en -milkshake in Dubai.

Met dit project verdiende hij een plaats in het Guinness-boek van Wereldrecords. Op 14 april zal CNN Business Travel een reportage over het avontuur uitzenden. Ik ga het programma met interesse bekijken. Dan wordt duidelijk hoe het serviceniveau was van de maatschappijen waarmee hij vloog. Voor mij persoonlijk was het interessant om tot dan toe onbekende budgetmaatschappijen te ontdekken waarmee je kennelijk veilig kunt vliegen, alhoewel… een FlyDubai-vliegtuig stortte afgelopen weekend neer op een vliegveld ten zuiden van Moskou; wellicht door een combinatie van storm en een menselijke fout. Een van de piloten was een ervaren Spanjaard. 

De luchthaven van Singapore (Changi Airport) werd onlangs overigens voor de vierde keer op rij verkozen tot het beste vliegveld ter wereld. Schiphol werd zevende, JFK in New York de slechtste luchthaven ter wereld.

Mensen die rond de wereld reizen, worden in het Engels circumnavigators genoemd. Ik vind het een prachtig woord, niet in de laatste plaats omdat het ook op mijn liefje en mij van toepassing is. 

Wij maakten een wereldreis in 2005-2006 nadat we stopten met werken. De rode stippellijn is de route van Richard Quest, de blauwe lijn is de onze. Londen – Singapore – Denpasar – Perth – Christchurch – Nadi (Fiji) – Los Angeles – New York – Londen. Ook wij lieten Afrika toentertijd rechts liggen. Quest maakte zijn reis in acht dagen, wij namen er bijna zes maanden de tijd voor. We kochten een wereldticket bij Qantas en vlogen met hen en hun OneWorld-allianties oostwaarts. Wereldreizen is heel verslavend; ik zou het dolgraag weer doen.

Er bestaat zelfs een officiële Circumnavigators Club, die op enig moment 900 leden telt. Het hoofdkantoor staat in New York. De club werd in 1902 opgericht en mensen als (boeienkoning) Harry Houdini, (voormalig VS-president) Herbert Hoover en (astronaut) Neil Armstrong waren van de club. Een illuster gezelschap. Tegenwoordig betaal je bij aanmelding eenmalig $150 en een jaarlijkse contributie van nog eens $150. Mij niet gezien… met dat bedrag kun je veel verder komen. Thank you, Mr Quest!