Een tijdperk voorbij

De regelmatige bloglezer weet dat ik zwemfanaticus ben. Elke dag zwem ik baantjes in het eigen zwembad. Ik varieer tijdens elke zwembeurt: schoolslag-met-droog-hoofd, schoolslag-deels onderwater, borstcrawl, rugslag en vlinderslag. Ik vind het een heerlijk begin van de dag. De eerste les aan jonge bezoekende zwemmers vond reeds plaats. Elk jaar leren we jonge vakantiegangers hier wel iets bij in het bad. Deze keer ging het om de verbetering van borstcrawl. Mijn opdracht aan de kereltjes was om zo min mogelijk spetters te maken met handen en voeten. Hun stijl en snelheid gingen zienderogen vooruit. Het is mijn tweede natuur: al jong werd ik zwemjuf.

Het is niet alleen fijn zelf te sporten, net als mijn overleden moeder geniet ik ook van sport kijken op televisie. Voorafgaand aan de Spelen las ik in het blad ‘Nautilus’ een interessant artikel over een nieuw verschijnsel in de zwemsport: de fish kick. Daarvan moest ik het mijne weten. Het zou de snelste manier zijn om je onder water te verplaatsen. Elk kind dat leert zwemmen, weet dat je beter en sneller onder dan boven water bent al blijven mensen landdieren. Als je die beweging weet te perfectioneren, zal dat veel voordeel opleveren. “It’s potential is impressive” aldus menige professor in de topsport.

Hoe je het doet? De voormalige Amerikaanse  Olympische gouden medaillewinnares en  wereldrecordhoudster Misty Hyman doet het in dit  filmpje voor. 

Je ze je onderwater af, draait dan op je zij met de armen gestrekt langs je hoofd en kronkelt je lichaam als een vis vooruit. Het klinkt eenvoudiger dan het is. De voeten moeten bijeen blijven alsof  ze zijn gevangen in een staart van een  zeemeermin. 

Ik oefende een aantal keren in het eigen bad maar dat is lang niet eenvoudig. De beweging met het  onderstel (van heup tot voeten) is nog te doen maar om je bovenlichaam ook te laten kronkelen als een vis is bepaald geen sinecure. Het vergt veel oefening maar wie het beheerst, beweegt optimaal. Kromowidjojo doet de beweging onder water na haar fameuze start maar zij draait niet op haar zij. 

Illustratie: Michael Leunig

Ik verheugde mij vooral op de prestaties van de zwemmers; niet alleen de Nederlandse sporters, ook de verrichtingen van de Amerikaanse toppers als Michael Phelps en Katie Ledecky. Hij won inmiddels zijn 19de Olympische medaille, op 100% schone energie. Phelps, die in 2014 uit de kast kwam als homoseksueel, is daarmee de absolute recordhouder. Het is fantastisch hem te zien zwemmen. In datzelfde jaar kwam ook superzwemmer Ian Thorpe uit de kast. Misschien word je wel homo of lesbo van hard zwemmen?! Ik denk dat ik er binnenkort nog een blog aan ga wijden...

Ledecky was 15 jaar toen ze voor het eerst uitkwam op de Spelen van Londen in 2012. Toen won ze een gouden en een bronzen medaille. In Rio zwom ze haar twaalfde wereldrecord sinds Londen. Ze verpulverde haar vorige wereldrecords op de 200 en 400 meter borstcrawl; ze lag ruim twee seconden voor op nummer 2. Imagine that… dat zijn ongeveer twee lichaamslengten! Ik keek mijn ogen uit. Ook de dames Campbell van het Australische zwemteam behaalden goud. De dag na hun zege stonden ze op de voorpagina van de Syndey Morning Herald. Die bofkonten worden getraind door onze Jacco Verhaeren die menige Vaderlander naar de zwemtop coachte. En ik ontdekte Olympische zwemmers die de laterale fish kick deden. Ze schieten letterlijk en figuurlijk als een vis door het water. 

Illustratie: Michael Leunig

Zelf vond ik het erg teleurstellend om de Nederlandse zwemmers te aanschouwen. Het begon met de mindere prestatie van de 4x100 meter estafette van de dames die als vierde ploeg eindigde. Kromowidjojo kwam weliswaar van ver maar is hevig verliefd, Inge Dekker herstelde recent van kanker, Marrit Steenbergen (16 jaar) zwom voor het eerst mee en ging niet zo hard als ze zei dat ze kon. Femke Heemsterk wist zich op haar favoriete individuele afstand niet eens te kwalificeren voor de halve finales; ze werd laatste in de race. Tja. Het aantal medailles valt dus vies tegen. Het tijdperk van Nederlandse topzwemmers die voortdurend in de prijzen vielen, lijkt voorgoed voorbij helaas.

Foto: Stefan Wermuth (Reuters)

Er is echter genoeg interessants te beleven. Zo is er voor het eerst in de Olympische geschiedenis een sportteam dat uit vluchtelingen bestaat, waaronder twee Syrische zwemmers. Yusra Mardini is een Syrische die inmiddels uitkwam op de 100 meter vlinderslag en later vandaag de 100 meter borstcrawl zal zwemmen. Een medaillekandidate zal ze niet zijn. Vorig jaar augustus vluchtte ze met haar zus vanuit Syrië via Libanon, Turkije, Griekenland, de Balkan en Centraal-Europa naar Duitsland. In de Middellandse Zee zwom ze, naar verluidt, voor haar leven. Tijdens de openingsceremonie kreeg het team van het publiek een staande ovatie.