Een belangrijke dag

Vandaag is er van alles aan de hand in de wijde wereld. Het Verenigd Koninkrijk gaat naar de stembus, de onlangs ontslagen baas van de FBI gaat zijn verklaring afleggen in de Amerikaanse Senaat èn het is Wereldoceanendag. Je kunt er als bloggende wereldburger maar druk mee zijn!

Zelf hoop ik dat vandaag geen May Day wordt. Ik ben sowieso geen fan van de Tories (conservatieven) maar zeker ook niet van deze politieke draaikont. Theresa May was ooit faliekant tegen Brexit en lijkt nu de radikaalste voorstander van een harde scheiding met de Europese Unie. Ze sprak -terecht- harde woorden na de recente afschuwelijke terroristische aanslagen in Engeland maar ze was jarenlang minister van Binnenlandse Zaken, verantwoordelijk voor steeds minder blauw-op-straat. May mist flair en overtuigingskracht.

Alhoewel mijn hart ter linkerzijde van het politieke spectrum klopt, ben ik evenmin fan van Jeremy Corbyn, de aanvoerder van de Britse Labour-partij. Hij inspireerde tot voor kort ook niet dus ik werd verrast door het feit dat hij in de afgelopen twee weken aan een indrukwekkend opmars begon in de peilingen. Als jonge mensen in het Verenigd Koninkrijk vandaag in groten getale naar de stembus gaan, kan het eindresultaat nog een close finish worden! Een nipte zege zal haar mandaat voor een harde Brexit verzwakken.

Het Verenigd Koninkrijk ligt mij na aan het hart. Mijn liefje en ik woonden en werkten er vijf jaar lang met heel veel plezier. We woonden in een heerlijk huis in Caversham Heights, in de Royal County of Berkshire. De literaire detective ‘The Well of Lost Plots’ van de Britse schrijver Jasper Fforde speelt zich daar deels af. 
We verhuisden onze fietsen mee maar een ritje op de tweewieler was eenvoudigweg ondoenlijk met hellingen van 14% of meer. Ik herinner mij één moment waarop ik de Britse bolide van mijn vriendin meenam naar mijn werk in Londen en niet lette op de benzinetank. Toen zij de volgende ochtend zelf instapte om naar kantoor te gaan, bleek de tank zo goed als leeg… De auto sputterde dan ook. Ze zette de versnelling in de vrije stand en stuurde de auto gezwind de heuvel af alsof ze in een roller coaster zat, tot aan het begin van het tankstation. Er zwaaide wel wat toen ik die avond thuiskwam; terecht. Londen vind ik een topstad maar ik raakte ook gecharmeerd van het Britse platteland. Mijn liefje zit momenteel aan de buis geplakt vanwege de Engelse serie ‘Verborgen dorpen’, met actrice Penelope Keith als presentator. Stemmen vóór Brexit kan ik echter niet begrijpen. Nog steeds niet.

Vandaag moet ook James Comey aan de bak in de Verenigde Staten. Hij gaat getuigen voor het Intelligence Committee van de Senaat en dat zal door alle Amerikaanse zenders live worden uitgezonden. Donald Trump ontsloeg hem toen hij, naar verluidt, zijn onderzoek naar Russische verstrengelingen van team Trump niet wilde stoppen en de president geen persoonlijke loyaliteit toezegde. Het hoofd van de FBI hoort te allen tijde politiek onafhankelijk te zijn. Trump begreep dat niet of had daar lak aan.

Voor de principiële Comey werd die situatie steeds ongemakkelijker. Toen hij weigerde om zijn oor te laten hangen naar deze president, werd hij ontslagen. Comey legde elk (persoonlijk) gesprek met de president minutieus vast in memo’s en de verwachting is dat hij die in detail zal toelichten. Trump zal er naar verwachting alles aan gaan doen om Comey al twitterend in discrediet te brengen. Dat kan vuurwerk opleveren voor de kijker. Als inmenging in een strafrechtelijk onderzoek wordt bewezen, raakt Trump in nog grotere problemen dan hij nu al is. Een afzettingsprocedure (impeachment) is dan niet ondenkbaar. Van mij mag het. Die stap zal America weer great maken in mijn ogen!

En dan is het ook nog World Oceans Day. Dit jaar is er vooral aandacht voor de strijd tegen plastic in zeeën en oceanen. Bij dit onderwerp denk ik met name aan de 22-jarige Boyan Slat. Onlangs las ik een leuk interview in het Belgische tijdschrift Knack met het Nederlandse whizzkid dat de oceanen wil schoonvegen. Hij sprak over zijn jeugd (op zijn tweede jaar timmerde hij zijn eerste stoel), zijn ouders (zijn Kroatische vader is kunstenaar), stoppen met zijn studie Lucht- & Ruimtevaarttechniek in Delft dat hij niet betreurt (“na studeren begon het leren”), zijn passie, zijn multidisciplinaire team en het binnenhalen van sponsorgeld.

Ik volg Slat al jarenlang op de voet. Na een indrukwekkende TED-talk kwam hij ook in de Verenigde Staten in de schijnwerpers te staan. Onlangs haalde hij tientallen miljoenen sponsorgeld op in Sillicon Valley, onder andere bij Peter Thiel (oprichter van PayPal). Saillant detail: Thiel was tot voor kort technisch adviseur van Trump maar na diens opzegging van het Parijse klimaatakkoord trok hij zich terug.

Door die grote financiële injectie kan Slats project The Ocean Cleanup full speed ahead. De grote stofzuigerarm onderging in de afgelopen maanden radicale veranderingen. Zo heeft het apparaat nu grote ankers die op 500 à 600 meter diepte hangen (staat niet meer op de zeebodem). De zuigkracht werkt tot 4 meter diepte. Einde 2017 zal de eerste arm bij Hawaii te water gaan. Uiteindelijk moeten het er 50 wereldwijd worden. Tegen de tijd dat Slat 30 jaar is, wil hij het grootste deel van de plasticsoep uit de oceanen hebben gevist, naar het land hebben gebracht en gerecycled. Petje af! Mijn liefje gaat vandaag plastic rapen op het strand. Alle beetjes helpen; ik moedig haar vanaf de kant aan.