¡Hola todos!

Mijn liefje en ik blijven druk bezig met Spaanse les. Zij gaat nog elke week braaf naar juffrouw Lorena. Naar verluidt, mist zij het vileine van Juf Ank volledig. Er wordt ook niet gezongen en gezwaaid in haar klas. Juf Lorena spreekt uitsluitend Spaans met haar leerlingen en dat is uiterst leerzaam. Daarnaast gebruikt mijn liefje Duolingo Engels-Spaans op de iPad om haar taalvaardigheid verder bij te spijkeren. Zelf doe ik mijn dagelijkse Duolingo-oefeningen op de laptop, gezeten aan mijn bureau. Mijn woordenschat is weliswaar behoorlijk en ik brabbel een aardig mondje Spaans maar qua werkwoordvormen en –vervoegingen valt er nog veel te oefenen. Spaans kent 14 tijden dus ga er maar aanstaan. Iedereen kent de tegenwoordige, verleden en toekomende tijd maar daar begint het pas. De oefeningen verschillen per applicatie (telefoon, iPad of computer). Momenteel zit ik op 61% fluency. Ik weet niet wat dat precies betekent…

Je moet Spaans in de praktijk (blijven) oefenen om de taal werkelijk vloeiend te gaan spreken. Droogzwemmen op een computer helpt wel maar regelmatig contact met Spanjaarden van vlees en bloed is beter. Afgelopen week werd in de nabijheid van onze woonwijk op een te bebouwen grondstuk een kraan geïnstalleerd. De volgende ochtend aan het ontbijt vroegen mijn liefje en ik ons af waar dat constante geluid vandaan kwam. Het was een enigszins mistige ochtend dus zij vermoedde dat het een scheepshoorn was. Als de oostenwind blaast, horen we de zee en soms de vissersboten uitvaren. Ik vermoedde echter dat het de bouwkraan was. Mijn vermoeden bleek juist maar mijn liefje had ook gelijk: het klonk als de toeter van de stoomboot van Nicolaas van Myra, aka Sinterklaas. Als ik één ding leerde in de afgelopen jaren aan de steeds drukker en luidruchtiger wordende Costa Blanca, is dat je er zelf op af moet stappen als je iets in jouw Spaanse woonomgeving wilt stoppen of juist in gang wilt zetten. Ik liep dan ook met een hoofd vol zinnen naar de bouwplaats.

Ik stapte vastberaden op twee gehelmde mannen in overall af en vroeg of ik de voorman kon spreken. Ze keken mij verbaasd aan. Dan maar meteen de volgende zin: ik had een klacht over het geluid van de bouwkraan. Dat was voor ons, hun buren, teveel van het goede. Dat kun je je hen niet aandoen, van 's ochtends tot 's avonds. Zeker geen weken- of zelfs maandenlang. De jongste van de twee stond hevig met zijn hoofd te knikken bij al mijn Spaanse volzinnen. Mijn belangrijkste zin moest toen nog komen. “Wat gaat u eraan doen?” De oudere man zei dat hij de technicus zou bellen om hem naar de kraan te laten kijken en te repareren. Nu was het mijn beurt om te knikken. Ik raakte zijn arm kortstondig aan (ook hier geleerd) en had nog één zin te gaan. “Als u niets onderneemt, ben ik genoodzaakt een officiële klacht bij de gemeente tegen u in te dienen.” Zonder met mijn voeten te stampen, niet met mijn handen in de zij. Hun knikken ging over in schudden. Ik keek de beide heren diep in de ogen en liep vervolgens naar huis terug. Het geluid is reeds minder maar nog niet verdwenen dus er komt nog een oefenrondje aan.

De maximale vlotheid die je met taalapp Duolingo kunt bereiken, varieert per taalcursus. Ik denk echter dat ik niet veel oefeningen heb te gaan voordat het einde van de cursus Spaans is bereikt. Zodra ik op dat punt ben aangekomen, ga ik de lessen omdraaien: dan ga ik (zogenaamd) Engels leren vanuit het Spaans om mijn taalvaardigheid verder uit te breiden. 147 miljoen Spaanssprekende mensen leren Engels met Duolingo. Geen kattepis. Ik las vele positieve reacties van mensen die op die manier verder willen gaan met hun Spaanse lessen. Die cursus is kennelijk moeilijker dan de versie Engels-Spaans, met minder hulpjes en meer zelf bedenken dus daar verheug ik mij op. Ik ben nog lang niet uitgeleerd!

Eind van dit jaar wordt hier een nieuwe editie van het Spaanse Monopoly-spel op de markt gebracht. Toen we verhuisden naar het Verenigd Koninkrijk kregen we van onze vrienden en buren Ger & Monica destijds de Haagse editie van het spel cadeau.  De Amerikaanse spelfabrikant Hasbro gaf mensen de mogelijkheid om voor hun favoriete Spaanse stad of dorp te stemmen. Er wordt gezocht naar 20 steden met meer dan 50.000 inwoners en 2 gemeenten met minder dan 50.000 inwoners. Ik bezocht de website en besloot mee te stemmen.

Online Spaans leren met Duolingo is fun, gratis en effectief. De combinatie ‘Spaans’ en ‘website’ is echter geen gelukkige; ik schreef het al zó vaak. Ik weet niet waarom veel Spaanse sites zo slecht in elkaar steken... Voordat je je stem voor Monopoly kunt uitbrengen, moet je eerst langs een verificatieproces. Dat begrijp ik want bij dit soort verkiezingen wil je zeker weten dat het mensen van vlees en bloed zijn die stemmen en geen robots. Maar moet het dan op zo’n krakkemikkige manier?! Voor acceptatie van jouw stem, moet je overeenkomsten aanvinken tussen een serie slechte foto’s met saaie onderwerpen als bussen en etalages. Hoe verzin je het!

Nou goed, ik stemde alsnog. Van onze eigen autonome regio Valencia scoorden de steden Alicante, Elda en Elche tot nu toe; alle drie zijn ze gelegen in ‘onze’ provincie Alicante, alle drie steden vereerden we met een of meer bezoeken. Ook de door ons gewaardeerde steden Cartagena en Málaga liggen goed in de race. De hoogste scores zijn echter voor de kustplaats San Fernando (Cádiz) en Alcobendas, onder de rook van Madrid’s luchthaven Barajas. Die laatste keuze moet wel een afgesproken stemactie van lokale inwoners zijn, anders kan ik niet begrijpen waarom voor deze plek wordt gekozen. We hebben nog 49 stemdagen te gaan. Onze eigen woonplaats zal hoogstwaarschijnlijk niet winnen. Komt vast door die hijskraan.