Ook in onze tuin is thans van alles aan de gang. Mijn
liefje plantte vorig najaar bloembollen: tulpen, narcissen, blauwe druifjes en
krokussen. De moedigste van hen piepen inmiddels als groene puntjes door de zwarte
aarde. Ze worden als baby’s gekoesterd en elke ochtend wordt de stand van hun
welzijn aan mij doorgegeven. Ook onze limonero (citroenboom) gaat als een
tierelier. Er hangen circa 20 kleine, groen vruchten aan de takken en het
aantal bloesems is minstens zo groot. Dat worden veel Gins & Tonic voor
mijn liefje. Voor het zover is, zullen we moeten oppassen dat de boom niet onder
het gewicht van al die vruchten bezwijkt. Onze tuinbewoners zijn senang.
We wandelden recent langs een van de salina’s waar je
een uitkijkpost hebt om naar overwinterende vogels te gluren. Mijn oog viel niet
op een gevleugeld vriendje maar op iets glimmend aan een tak. Ik liep erop af
en bezag het ‘ding’. Het leek op een cocon, de schil glinsterde in de zon. Het was
bedekt met een kleverige substantie. Wat zou dat beschermen? Aanvankelijk dacht
ik aan spinnen in winterslaap. Mijn vingers kriebelden maar ik liet de behuizing intact. In plaats daarvan nam ik foto’s om die te gebruiken bij mijn latere
zoektocht. Eenmaal thuis, kwam ik na enig zoeken op een Nederlandse
website terecht van een amateur-fotograaf die het reilen en
zeilen in zijn tuin vastlegt. Ik ben dus niet de enige. Hem stuurde ik een mail met foto’s met de vraag
of hij mij kon vertellen wat ik had vastgelegd. Jan van Duinen beantwoordde
mijn vraag binnen enkele minuten.
Het blijkt te gaan om een eicocon van de
bidsprinkhaan, mantis religiosa. Daarin zitten vele eitjes die wachten totdat de
grootste kou uit de lucht is om daarna uit te komen. Sprinkhanen had ik de voorgaande
zomer al in allerlei soorten en maten in de eigen tuin gezien dus dat kon
kloppen. Ik dankte hem voor zijn snelle en doeltreffende antwoord. Van vroeger herinner ik mij sprinkhanenplagen in Afrika. Als zo'n zwerm op een landje of boom neerstreek, was de oogst of de boom binnen een paar minuten kaal gegeten. Het zijn vraatzuchtige diertjes! In
mijn eigen bibliotheek ging ik op zoek naar digitale plaatjes van soorten sprinkhanen
die toen bij ons neerstreken; voor een fotosessie, zal ik maar zeggen. Je hoeft niet ver te reizen om bijzondere dingen te aanschouwen. Het speelt zich ook af in je directe omgeving. Als je er maar oog voor hebt!
Eentje vond ik destijds extra bijzonder omdat het een leeg omhulsel betrof van een compleet lichaam. Alsof hij of zij zo een jasje uit deed. Hoe dat lukte, was
en is mij een raadsel. Ik vind het fascinerende dieren al weet ik van de ervaren naturalist David
Attenborough dat deze geleedpotige soort niet alleen destructief maar ook bijzonder agressief kan zijn. Zo
kunnen vrouwtjes hun partner doden en oppeuzelen, nadat ze hun ouderlijke plicht hebben vervuld, na de paring. Ik
ben benieuwd wat ons de komende zomermaanden aan natuurverschijnselen te
wachten staat.
Het waren afgelopen week volle dagen. Huize Barefoot is tijdelijk in
de ban van de Nederlandse schaatsers op de Olympische Spelen van Pyeongchang. De
rest van de wintersporten kan mij worden gestolen, al had ik te doen met de snowboarders -waaronder enkele
kaaskoppen- die tijdens hun verrichtingen door extreme wind van de Koriaanse hellingen werden
geblazen. Tijdens zo’n wedstrijd daalden slechts negen van de 52 sporters
zonder vallen of kleerscheuren af. Dat kun je geen eerlijke uitslag noemen.
Maar ja, Olympische Spelen zijn doorgaans niet gestoeld op eerlijkheid...
De wedstrijden van geweldeling Ireen Wüst (1986) en alle andere vertrouwde en aanstormende Nederlandse sporters volgden mijn liefje en ik op de
voet. Het goede van deze Spelen is dat we de wedstrijden overdag live kunnen
zien. Ik moest grinniken toen ik de Koriaanse speaker haar naam hoorde
uitspreken tijdens de uitreiking van de gouden medaille op de 1.500 meter. Aairien
Woest deed iets wat geen sporter vóór haar deed. Tijdens vier Olympische winterspelen
op rij behaalde ze een gouden medaille op een individuele afstand. Ik
keek met mededogen naar deze topschaatser die de spanning van de wedstrijden na
haar ronde niet aankon. Ze durfde niet te kijken, deed schietgebedjes, huilde, kruiste
haar vingers, sloeg haar handen voor het gezicht… en overwon. Ze is ook de
enige schaatser ter wereld met tien gouden medailles. Er wordt weleens gezegd
dat als je iets heel heel graag wilt, het niet gaat lukken. Zij logenstrafte die
bewering. Haar allergrootste sportieve droom kwam uit. Woest Wint er Weer! Ik neem
mijn wollen muts diep voor haar af. Op de bijgevoegde foto zoekt ze na de verzoeking oogcontact met haar partner Letitia
de Jong (ook schaatser) op de tribune. Ze hebben het, naar verluidt,
fijn samen.
 |
| Foto: NOS |
Zelf ken ik dat intense gevoel van blijdschap na een
overwinning niet. Als kind won ik op regionaal niveau weleens medailles met
zwemmen en judo maar ik kan mij geen euforie herinneren. (Mijn zeges zijn
niet te vergelijken met Olympische topprestaties, don’t get me wrong.) Ik vroeg
het aan mijn liefje; zij zegt het wel te kennen. Zij noemde het winnen van de
P&O-jaarprijs als zo’n moment. In 1994 werd zij gekozen als beste op haar
vakgebied met een baanbrekend, innovatief HR-product. Misschien was de
verovering van haar hart wel mijn grootste prijs in het leven. Volgens Wüst kan onze koning lekker knuffelen.
Dat gaat mij ook goed af. De Nederlandse schaatsdames doen het uitzonderlijk goed in Pyeonchang. Gisteren veroverde de
22-jarige Esmee Visser uit het niets de mooiste medaille op de 5.000 meter. Vorige week verzamelde ze nog landenpins, deze week pakt ze Olympisch goud. Het leverde haar de bijnaam 'Klapper van Korea' op. En voor ons spannende tv!
We gaan vandaag een uitstapje maken naar de
Alicantijnse binnenlanden, over heuvels en door valleien, op zoek naar amandel- en perzikbomen in bloei. Als amateur-fotograaf verheug ik mij op een wit en
roze tapijt, met blauwe lucht. We nemen even een dagje pauze van dit
intensieve schaatsfestijn. En bij thuiskomst staat er (weer) een heerlijk bord
zelfgemaakte erwtensoep op het menu. Uit de Crock-Pot.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten