Geschenk

Onze vrienden Richard en Leon waren na lange tijd weer eens enkele dagen bij ons op bezoek. Als je met goede vrienden bent, vliegt de tijd al gebruikten we ‘m goed. Richard ken ik al zo lang als mijn liefje in mijn leven is, Leon kwam er in de loop van de tijd bij en veroverde onze harten stormenderhand. Frans en Roland leerden wij ongeveer een jaar geleden kennen. Zij zijn sinds twee jaar medebewoners van ons appartementsblok aan de Costa Blanca. Al deze jongens zijn stuk voor stuk leukjes. Ik vind hen bijzonder prettig gezelschap.

Met elkaar staan we garant voor een flinke dosis humor, vooral met of na een goed glas wijn en een smakelijke Spaanse tapa. Op zaterdag gingen we met ons zessen naar een van onze favoriete tapasrestaurants in San Pedro, genaamd ‘Venezuela’. Mijn liefje en ik noemen de plek doorgaans ‘De Tonnetjes’ omdat je op een hoge kruk zit rondom een bierton die als tafel dient. (Ernaast bevindt zich overigens een traditioneel restaurant met dezelfde naam dat damasten tafelkleden heeft.)

Vaak zijn wij de enige buitenlanders en al menige vriend en kennis namen we mee naar het etablissement. Inmiddels komen ze allen graag terug. Mijn liefje, de akela van het gezelschap, is met naam en toenaam bekend bij de mannen van de bediening. Het aardige is dat de tapasbar een uitgifteraam heeft waar de bestelde hapjes en drankjes worden klaargezet. Ze inventariseerde voor- en afkeuren bij eenieder en koos vervolgens zelf wat er op de tonnetjes terechtkwam, zoals het een heuse roerganger betaamt. Hier heet ze Marta. Ik moet altijd lachen als die naam wordt omgeroepen. Ze liep regelmatig heen en weer want de borden en glazen van ons, lekkerbekjes, waren in no time leeg. Als Marta klonk, stond er altijd wel een van de mannen op. Frans en Roland kunnen overigens vijf borden op één arm stapelen. Wow!

Eén van onze vrienden heeft een bijzondere hobby: treinen. Richard is al sinds vele jaren auteur van het enige treinenjaarboek dat op de Nederlandse markt verschijnt. Daaraan schrijven en ervoor fotograferen doet hij in zijn schaarse vrijetijd. Regelmatig maken hij en zijn partner Leon uitstapjes naar -vrijwel alle- Europese landen om nieuwe infrastructurele ontwikkelingen alsmede nieuwe treinen op het spoor (in die kring ‘rollend materieel’ genoemd) te zien en op de gevoelige plaat vast te leggen. Zijn treinenboek, dat elk jaar meer pagina’s beslaat, zou je de bijbel voor spoorliefhebbers kunnen noemen.

Voor zijn komst naar ons zocht hij precies uit welke nieuwe infrastructuur en treinen in dit deel van Spanje zijn te zien en wat de beste fotografenplek was, rekening houdend met het perspectief en de zonnestand. Tesamen gingen we zondag op weg naar een nieuwe hogesnelheidslijn tussen Madrid en Alicante en de Talgo tussen Murcia en Montpellier via Alicante. Spanje blijkt na China het land met de meeste hogesnelheidslijnen, geloof het of niet. Wij stonden met de wekker op en verlieten het huis op schema. Met hulp van Google Maps op de telefoon wist Richard precies waar hij wilde staan. En wel stipt op tijd. Een mens maakt wat mee! 

Zo kwamen wij in een afgelegen dorp achter een rouwstoet terecht, ontdekten we fantastische sierras met stille wandelgebieden, lunchten we op de gerestaureerde plaza mayor in Sax, reden we over de smalste, minst toegankelijke dirt roads langs het spoor en maakten we mooie treinenfoto’s. Al zeg ik het zelluf. Richard doet het nog steeds analoog met een Leica en met een superkritisch oog, ik stond naast hem en deed het digitaal. 

Vandaag hadden we een rustdag aan het plaatselijke strand terwijl Richard vlijtig aan zijn boek 'Spoorwegen 2014' verder werkte. Naar verluidt, is hij extra gemotiveerd als hij ter plekke is. Ik zag het met eigen ogen. Landenhoofdstuk Spanje vloeide uit zijn electronische pen! Dit jaarboek voor de treinenliefhebber verschijnt op 29 november bij uitgeverij De Alk. Het is bij alle goede boekhandels in Nederland te verkrijgen.

Jorge Luis Borges schreef ooit “vriendschap tussen twee mannen is een luxe, tussen twee vrouwen een wonder.” Tja. Hoe noem je dan vriendschap tussen vier mannen en twee vrouwen? Ik weet het: een groot geschenk.