Naar aanleiding van
mijn vorige blog kreeg ik van iemand de tip om (onder andere) de zinnen te
verzetten. Welnu, dat was en is niet tegen dovemansoren gezet. Ik ben er goed
in. Inmiddels gaat het goed met het afkicken: mijn hoofd ‘zapt’ nauwelijks
meer, ik ben weer bijna de ouwe. Al jaren ben ik van mening dat een blog geen
klaagmuur mag zijn. Dat is absoluut de juiste keuze.
In de afgelopen
periode raakt ik in de ban van Zuid-Amerika. Het is een van de weinige
continenten in de wereld waarin ik nog geen voetstappen heb liggen. Die ban komt
onder andere door het wereldkampioenschap voetbal dat thans in Brazilië wordt
gespeeld. Twee weken geleden hees ik mij in een rood-geel-shirt voor een avondje
voetbal met Nederlandse vrienden. Ik bleek de enige van dat gezelschap te zijn die
verwachtte dat wereldkampioen Spanje van het Nederlandse elftal zou winnen. Ik
werd voor ‘landverrader’ uitgemaakt maar ik was nu eenmaal niet enthousiast
over het spel en het spelsysteem.
Inmiddels ben ook ik
blij dat ‘Naranja Mécanica’ (aanduiding voor het vroegere spelsysteem van Oranje
door de Mexicaanse pers) het goed doet, in ieder geval beter dan verwacht. Als
blijk van hervonden vertrouwen haalde ik voor vanavond alle ingrediënten in
huis voor een Mexicaanse maaltijd. Niet om uit te drukken dat ik verwacht dat de
Meggikanen gaan winnen. Eenmaal voor landverrader te worden uitgemaakt, is genoeg.
Het was veeleer bedoeld als symbolische daad: we lusten ‘el Tri’ namelijk rauw!
Totdat ik in een plaatselijke winkel witte asperges zag liggen. Weliswaar komt dit
witte goud niet van Hollandse bodem maar toch krijgt het vanavond de voorkeur
boven taco’s, guacamole en bonen. (We kunnen dat altijd morgen nog als galgenmaaltijd
op het menu zetten.)
Ik moest grinniken
over de ophef die ontstond na een tv-interview met Arjen Robben. Hij
(her)introduceerde de uitdrukking ‘gouden pik’. Trainer Van Gaal zou volgens de
spits over zoiets beschikken. Hij deed namelijk een gouden greep met de keuze
van zijn wisselspelers (Depay en Fer) die in de afgelopen wedstrijden beslissende
doelpunten voor Oranje zetten. Die opmerking schijnt al vele jaren in gebruik te zijn, in de voetballerij. Het aparte is ook dat het eigen gedribbel van Robben vroeger ‘gepiel’ werd genoemd. Dat werd hem toen verweten. Nu noemt men zijn kunstje inmiddels met respect ‘Groot Gepiel’.
Maar ik drijf af.
Maar ik drijf af.
Ik kwam ook in
Zuid-Amerikaanse sfeer door een boek over Hitler, believe it or not. Momenteel
lees ik ‘Grey Wolf – The Escape of Adolf Hitler’ (2011) geschreven door de ervaren
en gerespecteerde Engelse onderzoeksjournalisten Simon Dunstan & Gerrard
Williams. Vijf jaar lang deden ze onderzoek naar het onderwerp. Ze werden
verguisd maar troffen voldoende bewijs aan om tot publicatie over te gaan. Aan
het einde van de Tweede Wereldoorlog leefde Adolf Hitler nog vele jaren in het
tamelijk afgelegen Patagonië, in het zuiden van Argentinië. Hitler & Braun kwamen
niet om in de Berlijnse bunker (DNA van de lichamen klopt niet), veel
oorlogsbuit ging met hen mee naar Brazilië, op hun vluchtroute maakten ze
enkele tussenstops in Spanje, de Pérons heetten de nazi’s hartelijk welkom, een
flink aantal oude Brazilianen bevestigen de aanwezigheid van Hitler c.s. ter
plekke en ga zo maar door. Een groot deel van hun bewijs is onomstotelijk. Het gedetailleerde
boek fascineert vanaf de eerste bladzijde!
Met enige
verbijstering las ik over de rol van Argentinië in die tijd... Ik weet dat circa
drie miljoenen Argentijnen van Duitse afkomst zijn. Het gebied waarin onze
koning en zijn Máxima een ski-optrekje hebben (San Carlos de Bariloche), ligt
in het hart van dat Duitstalige gebied. In de afgelopen weken boekten mijn
liefje en ik een appartement in Buenos Aires, de hoofdstad van Argentinië. Dat
wordt gedurende de aanstaande winter onze verblijfplaats. Vandaaruit gaan we verder
reizen naar Uruguay (het land van bijter Luis Suárez), Chili (over de Andes) en
als voorlopige eindbestemming de Galapagoseilanden (Ecuador).
Ik vind die route 'a golden pick'. Als reislustige Hollandse vind ik reizen verslavend. Wordt vervolgd. Maar eerst winnen van Meggiko!
Ik vind die route 'a golden pick'. Als reislustige Hollandse vind ik reizen verslavend. Wordt vervolgd. Maar eerst winnen van Meggiko!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten