Weg met de wonderpil!

De langste dag ligt alweer achter ons. Mijn liefje vertelde mij dat de zon hier vanmorgen 1 minuut later opkwam, dan op de langste dag. De dagen worden dus alweer korter. Gelukkig is de harde wind, die tot voor kort blies, gaan liggen. Daardoor kunnen we nu ontbijten en dineren op het terras; later dan in vorige jaren. Vanmorgen was de vochtigheidsgraad maximaal. Bij het beboteren van een beschuitje gutste transpiratie over mijn lichaam.

Door die strakke wind was de zee erg wild in de afgelopen dagen. De onstuimige zee eiste een mensenleven aan het strand van La Glea. (De strandwachten zijn nog niet aangetreden in Orihuela Costa.) We kregen dit bericht van twee goede -Nederlandse- kennissen die het van dichtbij meemaakten. De drenkeling was een Engelsman, 40-plusser. Zijn echtgenote en andere familieleden zaten op loopafstand op het terras van een restaurant een drankje te drinken. Hij was even een duik gaan nemen, alhoewel zijn vrouw dat geen goed idee had gevonden... De kennissen waren dermate ontdaan door de gebeurtenis dat ze behoefte voelden een en ander van zich af te praten. Wij luisterden geduldig. Nadat de man door politie uit de golven was gehaald en ambulancepersoneel was begonnen met reanimatie, hadden zij met handdoeken het daarop volgende tafereel voor nieuwsgierige blikken afgeschermd. Sommige omstanders hadden daaraan geen boodschap. De man bleek niet te redden. Moest dat nou? Kon dat niet anders? Intens triest.

Ruim een jaar geleden ontdekte ik een pil die de heftigste verschijnselen van de menopauze onderdrukt. Het is een antidepressivum dat wordt voorgeschreven bij de behandeling van (ernstige) depressies en angststoornissen. Verdere lezing toonde aan dat het medicijn inderdaad ook wordt voorgeschreven aan postmenopauzale vrouwen en aan personen met slaapstoornissen. Ik had er wel oor naar.

In eerste instantie leken de bijwerkingen van de pil erger dan de kwaal maar ik zette door en ging mij stukken beter voelen. Vooral mijn liefje profiteerde van mijn nieuwe ik: de stemmingswisselingen bleven achterwege, de doos Kleenex bleef steeds vaker in de badkamer. Ik bestempelde het als een ‘wonderpil’.

Inmiddels zijn we een jaar verder en ben ik vele kilo’s zwaarder. Onlangs kwam ik een Spaans gezegde tegen: “een vrouw is als een ham... lekkerder met een beetje vet.” Doorgaans kan ik om zoiets gniffelen. Nu niet. Gewichtstoename is een bekend bijverschijnsel van het medicijn maar ik ben nooit dik geweest en accepteer het eenvoudigweg niet. 

Bovendien sta ik ’s ochtends duf op, ben ik overdag teruggetrokkener en minder actief. Wellicht dat de pil ervoor zorgt dat ik nauwelijks of geen inspiratie heb om te bloggen? En bijna niet fotografeer? Wat voor mij nóg zwaarder weegt: volgens mijn liefje straal ik niet (meer). Zij is de grootste Barefootkenner... Ze vroeg mij al een tijdje of ik mij van binnen blij voelde. Ik verbaasde mij over die vraag. Tot nu. Na een goed onderling gesprek, besloot ik met die pil te stoppen. Het moest anders. De bijwerkingen vind ik bij nader inzien erger dan de kwaal. Ik las op het internet verslagen van personen die eveneens waren gestopt of dat hadden geprobeerd. Ik realiseer mij goed dat ik die pil in de kleinste dosering inneem en dat niet doe vanwege de onderdrukking van een depressie of angststoornis. Dat maakt een groot verschil bij het afkicken.

Alhoewel ik sindsdien af en toe een raar verschijnsel in mijn hoofd voel en een beetje misselijk word als ik te snel beweeg, zet ik door. ’s Ochtends voel ik mij al minder duf na het opstaan maar slapen verloopt nog niet zoals gewenst. Vanmorgen zei mijn liefje dat ik er ‘lekker fris’ uitzie, mijn ogen staan helder(der), mijn gezicht is minder opgeblazen. Ik betrapte mij weer op fluiten, mijn lach klinkt voller. Tevens hoop ik dat de overtollige kilo’s langzaamaan zullen verdwijnen. Sinds wij ’s middags een vers groente- en fruitsapje nuttigen, is ons eetpatroon nóg gezonder.

Inmiddels verschenen er wolken aan het firmament. In de vroege middag wordt hier regen voorspeld; ik kijk uit naar de ontlading. Daarna is het tijd voor een duik in een overigens gekalmeerde zee. De wind is definitief gaan liggen. De pil bleek geen mirakel maar de wonderen zijn de wereld nog niet uit.