...het zal eenieder verbazen: ik heb gesolliciteerd naar de beste baan ter wereld! De functie-omschrijving is 'Caretaker Great Barrier Reef' hetgeen ik heb vertaald als Opzichter Groot Barrièrerif. Het is een baan voor zes maanden en de vestigingsplaats is Hamilton Island. Dit is een van de grootste, bewoonde eilanden van de Whitsunday Islands aan de Australische oostkust. Het bijzondere is dat mijn liefje en ik in de afgelopen drie jaar twee keer aanstalte hebben gemaakt om naar Hamilton Island te reizen maar dat lukte geen enkele keer vanwege stormachtig weer. Was dat wellicht een voorteken?
De belangrijkste verantwoordelijkheid van de opzichter van het rif is uitzoeken wat de (ruim 900) eilanden van het Barrièrerif zoal te bieden hebben aan de rest van de wereld. Als opzichter rapporteer je aan het Bureau van Toerisme van Queensland, Noord-Australië. Door deze baan moeten de wereldwonderen van het Groot Barrièrerif onder de aandacht van het grote publiek worden gebracht. De houder van de baan staan vele middelen ter beschikking: blogs, fotoreportages, interviews, video-opnamen enzovoort.
Toen ik het secundaire arbeidsvoorwaardenpakket bekeek, liep het (zee)water mij helemaal in de mond: het salaris is ruim € 75.000,= voor 6 maanden. Accomodatie en woon-werkverkeer worden door de werkgever vergoed. Je krijgt tevens een computer met snelle Internet-verbinding tot je beschikking en je mag alle aanwezige multimedia-apparatuur gebruiken.
De specifieke taken in het pakket van de 'Opzichter Groot Barrièrerif' zijn -vertaald-:
- Feed the fish - er zijn meer dan 1.500 soorten tropische vis die op het Groot Barrièrerif leven. De functie-omschrijving geeft aan dat... you won’t need to feed them all...;
- Clean the pool - het zwembad heeft een automatische filter maar als je een blaadje ziet drijven, heb je een goed excuus om in het bad te duiken en een paar baantjes te zwemmen;
- Collect the mail – gedurende het uitvoeren van de taken kun je tevens een dagje met het postvliegtuig mee zodat je vanuit de lucht een goed idee krijgt van de omvang van het Groot Barrièrerif.
Ik denk dat ik een kans maak voor de baan, want ik ben niet bang voor vissen (groot en klein) en ik weet alles van zwembaden. Dit jaar word ik immers heuse eigenaresse van een privé-zwembad in Bali! Ik heb het Groot Barrièrerif met de boot bevaren en heb op vele plekken van het rif gesnorkeld; ik ben er diep van onder de indruk. Ik kan mij niet voorstellen dat dit prachtige rif in slechts zes dagen is geschapen. Zelfs niet in zeven dagen van 24 uur... (Welkom in deze gedachtenwereld, meneer Knevel!)
Daarentegen kan ik mij wel voorstellen dat het rif snel kan vergaan, door klimaatveranderingen, zware metalen die worden geloosd, olie die wordt gedumpt, pesticiden, afvalwater uit schepen en zo kan ik nog wel even doorgaan. Met eigen ogen heb ik de kwaaie 'crown of thorn', de doornenkroon gezien. Het is een zeester die 15 tot 21 armen heeft die zijn bedekt met lange scherpe giftige stekels. Deze stekels vernietigen het koraal. Ik werd er verdrietig van toen ik de zeester op zovele plekken van het rif zag liggen... Het geeft aan hoe belangrijk het is om toezicht te houden maar schade beperken en tegengaan vind ik nog belangrijker!Ook de persoonlijke capaciteiten en gevraagde werkervaring voor de Opzichter Groot Barrièrerif mogen geen probleem voor mij opleveren. Zo worden onder andere communicatieve vaardigheden, een avontuurlijke instelling, een open blik naar nieuwe ontwikkelingen, goede zwemvaardigheden en snorkel- of duikervaring gevraagd. Appeltje-eitje, dus: “wie de zwemvlies passe, trekke hem aan.”
Ik heb daarom -na goed overleg met mijn liefje- mijn curriculum vita maris opgesteld en ingestuurd. Het slechte nieuws is wel dat er veel, héél veel andere sollicitanten uit alle delen van de wereld zijn. Maar kwaliteit komt bovendrijven! Ik wacht dus (on)rustig af of ik een uitnodiging krijg voor het sollicitatiegesprek. Dat gesprek zal in de eerste week van mei plaatsvinden op een van de eilanden van het Groot Barrièrerif. Echt waar, ik verzin het niet. De ongelovige thomas kan er hier over lezen.
De sollicitatieprocedure is inmiddels gesloten en binnenkort wordt de shortlist met geselecteerde kandidaten bekendgemaakt. Op 6 mei aanstaande zal duidelijk worden wie deze ideale baan krijgt. Op 1 juli gaat die bofkont aan zijn of haar droombaan beginnen. Zucht.
Mijn snorkelset en zwemvliezen liggen klaar en ik heb alvast een nieuwe, digitale onderwatercamera aangeschaft. Mijn vorige camera was een Canon Ixus met bijgeleverde onderwaterkast die echter tijdens het snorkelavontuur in Menjangan, Noord-Bali nogal nat was geworden. Dit is de understatement van vandaag. De camera viel op dat moment uit en is helaas tot op heden kapot gebleven.
Mijn nieuwe camera is een stoere Olympus µ Tough die van zichzelf waterdicht is. Tot 10 meter onder het wateroppervlakte heeft deze camera geen regenjas nodig. Ik kan er foto's en onderwaterfilmpjes mee maken. Mijn BeeGee (British Green; aanduiding voor de kleur) is een ideaal snorkelmaatje maar als landrot is hij ook heel betrouwbaar. Met 10.1 megapixel, groothoekzoom, een groot scherm met Hyper Crystal LCD, beeldstabilisatie en nog veel meer. Hij wordt wel 'een zware jongen met gevoelige plaat' genoemd... en dat schept een band.
P.S. De onderwaterfoto's in dit blog zijn met mijn vorige camera op het Groot Barrièrerif gemaakt.
