Braaklekker, Joop

Gisterochtend hoorde ik op de radio dat Joop Braakhekke, kok en restauranteigenaar eist dat het bedrijf achter zoekmachine Vinden.nl per direct stopt met de reclamecampagne 'Joop Braaklekker'. In deze reclamecampagne, die bestaat uit commercials op radiozenders en advertenties in dagbladen en op internet, wordt gebruikgemaakt van onder andere het personage Joop Braaklekker. Kookgek Joop vindt het niks en eist € 25.000 schadevergoeding via de rechter... Lange tenen? Geen gevoel voor humor? Te groot ego? Geldwolverij? Of heeft hij gelijk met zijn eis?
Oordeel zelf.

Vele jaren geleden gingen mijn liefje en ik uit eten bij 'Le Garage' van Joop Braakhekke in Amsterdam. We hadden iets te vieren en het restaurant was 'hot' in die tijd. Als ware foodies wilden wij al dat lekkers weleens aan den lijve ondervinden. Hier moet worden vermeld dat mijn liefje in de loop van de tijd een serieuze voedselallergie ontwikkelde. Allergieën zij sowieso heel naar maar de ene allergie is de andere niet. Mijn liefje is inmiddels zeer allergisch voor schaal- en schelpdieren. Gerechten die wij ooit samen graag aten. Zo herinner ik mij de huisgemaakte vissoep die wij aten aan de Côte d'Azur, de plateau fruits de mer waarvan we samen uren konden smikkelen in Bretagne, de paella de mariscos in Spanje, de Belgische garnalenkroketjes. Zij kijkt nu jaloers toe als ik ze eet.

Tegenwoordig gaan wij op reis met een 'EpiPen'. Artsen schrijven de pen voor om te gebruiken bij een levensbedreigende, acute allergie. Het is geen preventief middel; de pen moet in het lichaam worden geprikt als een allergie optreedt en via het partnerprogramma heb ik geleerd hoe dat moet. De werkzame stof is adrenaline, een lichaamseigen stof die vaatvernauwend werkt. Door de EpiPen worden de bloeddruk verhoogd en de luchtwegen wijder gemaakt, waardoor benauwdheid vermindert. Dat voorkomt stikken.

Terug naar het culinaire avontuur bij Joop. (Want dat werd het!) We maakten onze keuze uit de menukaart. Mijn liefje wenste de witte vis die volgens de kaart met een saus werd geserveerd. Zij legde haar allergie uit aan de restaurantmedewerker en vroeg hem of hij met de keukenbrigade wilde kortsluiten of er schaal- of schelpdieren in de saus waren verwerkt. Ze kon altijd iets anders kiezen. Even later keerde hij terug met de mededeling dat er geen enkel schaal- of schelpdier in de saus wordt gebruikt. Ik lichtte het belang van correcte info nog even toe. Hij wist het zeker: de saus was op basis van witte vis gemaakt. Dat klonk goed dus de bestelling werd gedaan. We genoten van een goed glas wijn, de ambiance en wachtten met spanning op wat komen ging.

Toen de hoofdgerechten op tafel kwamen bekeken we die goed. Presentatie is immers ook belangrijk. De saus die rond de vis van mijn liefje was gedrapeerd, had wel een verdachte kleur... Het zag er nogal garnaalkrabkreefterig uit... “Maar dat zal wel van de tomaat zijn... Dat hebben wij toch al vaker geconstateerd? Bovendien, we hadden het toch duidelijk toegelicht en laten vragen?” We keken elkaar aan. “Nog maar een keertje doen voor de zekerheid.” Dus de man van de bediening weer de vraag gesteld en vriendelijk verzocht of hij nogmaals bij de kok(s) wilde checken. Hij keerde terug met dezelfde boodschap: “lekker van genieten, de saus is veilig”. Jaja.
Mijn liefje nam een hapje vis-met-saus en voelde binnen twee minuten dat het foute boel was! Haar gelaat werd witter dan het damast op tafel. Er ontstond bij beiden een groot gevoel van onbehagen want we waren zonder EpiPen! Bij een sterke allergie treedt de anafylactische reactie meestal binnen enkele minuten op. Het lichaam reageert op de prikkel door onder andere histamine af te geven. Hierdoor verwijden de bloedvaten zodat de bloeddruk heel sterk daalt.

Nijdig gebaarde ik de man naar onze tafel, vertelde hem dat er toch een allergische reactie was ontstaan en dat wij nú vertrokken. Wij hadden voor die avond een hotel geboekt dus wij snelden naar de kamer terug. De kleur van mijn liefje's handen en gezicht was inmiddels in 'puur kreeft' veranderd. De overige verschijnselen moeten er maar bij worden gedacht want ik houd het graag netjes. De trouwe lezer weet dat ze de aanval heeft overleefd. Dus tòch die saus... Het braaktelekker, Joop!

Toen ik de ochtend erna de restaurantrekening bekeek die ik in alle haast had betaald, bleek dat alle gerechten in rekening waren gebracht, inclusief nagerecht... Dan moet je lef hebben. Ik heb even op het punt gestaan te reclameren maar ik had zó genoeg van Le Garage. Het garagepersoneel had niet eens het fatsoen gehad excuses te maken! Ik ben nooit naar het restaurant teruggekeerd maar heb mijn verhaal wel aan AL mijn foodie-vrienden verteld. Ik ben niet wraaklustig maar er kwam één reactie in mij op toen ik van reclamecampagne 'Joop Braaklekker' hoorde: lekker puh!