El gran Boom

De verbouwing in eigen appartement is afgerond, we keerden terug naar Fort Knox zoals we onze goed geïsoleerde slaapbunker voortaan noemen. Tijd voor 'la vida normal', ons gewone leventje terwijl zich aan de andere kant van de Middellandse Zee een Grieks drama afspeelt. Het is dagelijks onderwerp van gesprek in Casa Barefoot. We zijn in de ban van een heel foute man: Tsipras (maar zijn minister van Financiën doet niet voor hem onder)…

De gemeente Orihuela Costa, waartoe onze eigen woonplaats aan de Costa Blanca behoort, is een conglomeraat van nieuwe woongebieden rondom de historische stad Orihuela. Dat een oeroude plaats: men vond menselijke resten uit de Chalcolithische periode, een tijdperk tussen het Neoliticum en Bronzen Tijdperk (tweede helft van de derde eeuw voor Christus). Orihuela kreeg stadsrechten in 1437.

In de jaren '90 van de vorige eeuw werden tientallen nieuwe urbanisaties langs de kust gebouwd en opgezet tijdens 'de grote boom', toen de bouwsector los ging en de bomen tot in de Spaanse hemel groeiden. Op enig moment bedacht een lokale ambtenaar dat het beter was die vele woonoorden samen te voegen. Zo ontstond Orihuela Costa, dat desalniettemin niet als plaats wordt herkend door ons navigatiesysteem. TomTom kent ons specifieke woonadres evenmin.

Vorige maand werden in vele gemeenten in Spanje verkiezingen gehouden. Mijn liefje en ik staan geregistreerd bij de gemeente, zijn stemgerechtigd maar stemden niet al zou ik dat wel willen. Een stembiljet automatisch op huisadres is hier niet aan de orde. De gemeente weet hoeveel huizen er staan maar niet hoeveel permanente residenten er zijn. Dat betekent onder andere dat gemeentediensten zoals politie, brandweer, ambulance en vuilophaal niet zijn afgestemd op het aantal ingezetenen, met alle gevolgen van dien.

De regelmatige lezer herinnert zich wellicht dat ik, in mijn voormalige hoedanigheid als vice-president van de plaatselijke Vereniging van Huiseigenaren, kennis maakte met de burgemeesteres. Zij was lid van Los Verdes (de Groenen) en dat sprak mij aan. Orihuela Costa heeft mooie natuurparken, zoals Sierra Escalona, Dehesa de Campoamor en Las Ramblas, die groen moeten blijven. Ook op andere vlakken moet de woonomgeving leefbaar blijven en dat vraagt betrokkenheid en inzet.

Martina Scheurer vertelde mij bij die gelegenheid dat de tegenwerking vanuit oppositiepartijen enorm was. Spaanse politiek is een wespennest, of het nu om landelijke of lokale besturen gaat. De tegenwerking was dusdanig dat besturen haar (bijna) onmogelijk werd gemaakt. Men gunt elkaar het licht in de ogen niet. 'Polderen' is hier non-existent. Onder haar bestuur vonden desalniettemin positieve dingen plaats, zoals effectief optreden tegen 'contaminación acústica' (geluidsoverlast) en goedgekeurde stranden (de meeste blauwe vlaggen). Ik was benieuwd hoe het haar verging na de recente verkiezingen. Bleef ze in het zadel? Ik zocht op internet, spitte lokale kranten uit maar vond geen informatie. Tot een Engels weekblad recent opheldering verschafte.

Emilio Bascuñana (van de rechtse Partido Popular) werd de nieuwe burgemeester van Orihuela. Die partij werd tijdens de vorige verkiezingen aan de kant gezet maar -in tegenstelling tot de landelijke trend- keert nu terug op het pluche. Interne strubbelingen en afscheidingen maakten dat er veel nieuwe gezichten aan het politieke firmament verschenen. De PP kreeg elf zetels; geen meerderheid. De grootste oppositiepartij is de PSOE (de socialisten bezetten acht zetels).

Noelia Grao is verantwoordelijkheid voor gezondheidszorg, vuilophaal, schoonmaak en afvalverwerking. Víctor Valverde is verantwoordelijk voor de districten, werkgelegenheid en landbouw. 
Sofía Álvarez werd la alcadesa de Orihuela Costa, de nieuwe burgemeesteres met verantwoordelijkheid voor toerisme, stranden, internationale residenten en stadsvervoer. Na de burgemeester van Orihuela bekleedt zij de belangrijkste post. Net als Scheurer woont Álvarez in de gemeente Orihuela Costa dus zij moet, net als wij, zien dat er op vele plaatsen en terreinen sprake is van achterstallig onderhoud. Na enig spitwerk vond ik het verkiezingsprogramma van de regerende partij voor Orihuela Costa.

Ik las het met rode oortjes: betere schoonmaak van wegen, pleinen en rotondes, een nieuwe voetgangersbrug plus fietspad over de AP-7 van La Regia naar Lomas de Campoamor, meer fietspaden in het gehele gebied, verlenging van de Paseo Maritimo langs alle kustplaatsen van Orihuela Costa, meer surveillance op de stranden, betere bescherming van natuurparken - boven en onder water. Grote afwezige in het programma wat mij betreft: terugdringing van geluidsoverlast. Ik hoop niet dat deze partij horeca-uitbreiding boven woongenot van residenten gaat stellen. We gaan het op de voet volgen. Ik verwacht dat haar aantal volgers op Twitter snel zal stijgen. Ik sluit niet uit dat ik op enig moment eveneens contact ga zoeken met señora Sofía.

Ook in buurgemeente Torrevieja verdwenen de Groenen uit het bestuur; ook daar werd een Partido Popular-bestuur zonder meerderheid verkozen. Eén kopzorg heeft de nieuwe burgemeester reeds: een kolonie zeldzame Audouin-meeuwen verhindert op dit moment toeristische plannen van de gemeente. 

Vanaf 1 juni zouden er toeristische treintjes gaan rijden door het gebied van de zoutexploitatie maar ze rijden nog steeds niet. De zeldzame meeuwen kozen dit voorjaar een andere plaats om te nestelen, dichter bij de treinroute. De toeristische treinroute moest worden omgelegd. Er was reeds toestemming gevraagd en verkregen van de lokale, regionale en nationale autoriteiten voor route A. Nu moest onverwachts toestemming worden gevraagd voor route B. Dat gaat hier even duren. Op de website schittert de informatie over de aanstaande opening door afwezigheid. Die gevederde vriendjes toch! Zodra het opent, ga ik daar met plezier toerist-in-eigen-land spelen.