Ik zal niet beweren dat we werden platgebeld maar de telefoon begon hier te gloeien nadat de Nederlandse overheid de beslissing nam om heel Spanje code oranje te geven, in verband met de landelijke toename van het aantal coronabesmettingen. Vrienden in Nederland, met vakantiehuizen aan de Costa Blanca, belden ons. Sommigen maken zich zorgen over de quarantaine die dient te volgen op thuiskomst, sommige vroegen zich af hoe veilig hun verblijf ter plaatse zal verlopen. We vertelden wat we van de plaatselijke situatie weten, naar eer en geweten. We zullen nooit en te nimmer advies (willen en kunnen) geven; we zijn immers geen experts. De meeste vrienden besloten om de reisplannen voorlopig uit te stellen. Vervelend voor hen, jammer voor ons.
In alle eerlijkheid meldden we hen dat wij ons hier veilig voelen en dat er qua besmettingen lokaal nauwelijks tot niets aan de hand is. De ernstigste brandhaarden bevinden zich immers in het hoge noorden (Catalonië), in hoofdstad Madrid en in de provincie Murcia. Die buur deed het tijdens de crisis het best van alle Spaanse regio’s, nu zijn ze relatief zwaar getroffen.
Het enige waarover wij ons persoonlijk zorgen maken is over een mogelijk tweede strict huisarrest. Mijn liefje en ik kunnen samen veel het hoofd bieden maar nóg zo’n periode waarin we het huis niet mogen verlaten, gaan we niet doorstaan zonder kalmeringspillen. Zo voelen we dat in ieder geval allebei. Temeer daar hier de zomer nog helemaal niet ten einde is en de september-decemberperiode juist enkele van de mooiste maanden van het jaar zijn. Rustig vooral. De nationale staat van alarm is voorbij maar er wordt niet uitgesloten dat er, tijdens een tweede golf (waarvan wordt beweerd dat die hier nu al aan de orde is), een regionale variant kan optreden.
We hadden de telefoon nog niet neergelegd of daar verscheen het bericht dat onze eigen woonplaats in de provincie Alicante (autonome regio Valencia) 21 nieuwe besmettingen telde… Wat?! Na enig zoekwerk kwam ik op de Facebook-pagina van het gemeentebestuur terecht waar het Spaanse raadslid dat de scepter zwaait over de volksgezondheidsportefeuille, met mondkapje voor, in een gesproken bericht het nieuwsfeit meldde. Veel Spanjaarden en/of Spaanssprekenden reageerden boos of verontwaardigd omdat in eerste instantie niet werd vermeld hoe en waar de besmetting zich had voorgedaan. Die omzichtigheid kon niet iedereen op sociale media waarderen. Burgervader José María Pérez Sánchez kwam niet verder dan een filmpje over het belang van handen wassen. Waat?!
Dat kon evenmin op waardering rekenen. Terecht. 's Lands Ministerie van Volksgezondheid maakte maanden geleden een instructiefilmpje dat werd rondgestuurd voor wie het nieuwe procédé precies wilde weten. Mensen drongen op het internet verder aan op vermelding van de crime site. Ook terecht. Je wilt toch weten waar je weg moet blijven.
Welnu, het blijkt te gaan om een besmetting van 21 Murcianen die een feestje vierden bij het vorig jaar geopende, lokale Spaanse restaurant ‘El Varadero’. Dat restaurant met sportvelden aan de wandelboulevard is een dependance van een sportclub (Pinatar Arena) net over de grens, aan Murciaanse zijde. Het zou mij niet verbazen als eigenaar Mariano Sánchez (1978) –geboren is San Pedro, architect van opleiding en een blauwe maandag spelend voor het jeugdteam van voetbalclub Real Madrid- een zakenmaatje of zelfs familie is van de burgemeester... (Pérez Sanchéz is zelf namelijk oorspronkelijk sierbloementeler uit deze omgeving.)
Nu moet ik echt uitwijden
over die horecalocatie. Mijn liefje en ik waren vorig jaar niet erg enthousiast
toen er een pand werd opgetrokken pal langs ‘onze’ duinrand. Waarom juist daar
horeca? Op minder dan 100 meter van de branding? Een fraaie, rustige plek,
broedgebied voor vogels en andere dieren.
We gaven zakenman Sánchez het voordeel van de twijfel. Als het dan maar een mooie plek voor een zomers hapje en een drankje zou worden. In de eerste weken na opening was er af en toe nog een binnen- of buitenlandse sportploeg op de velden te vinden maar die zijn inmiddels volledig overwoekerd. Ze dienen nu vooral als parkeerplaats voor badgasten die hun auto nergens anders kwijt kunnen, vanwege het ontmoedigingsbeleid van het gemeentelijke bestuur.
Inmiddels weten we ook, van reviews op Tripadvisor, geschreven door zowel Spanjaarden als buitenlandse toeristen die daar als gasten neerstreken, dat dit openluchtrestaurant geen beste prestatie levert. Op die site krijgt het gemiddeld nog niet de helft van het aantal sterren dat de review-organisatie beschikbaar stelt. Toen wij dat lazen, verging ons elke zin om daar iets te gaan nuttigen. Ze staan op de aller-allerlaatste plaats van alle 67 lokale horecagelegenheden. Dat zegt genoeg, wat mij betreft. We laten het dan ook zonder wroeging links liggen.
De service van het bedienend personeel is belabberd, er is geen sprake van klantgerichtheid, de prijzen zijn exorbitant, er is voortdurend sprake van het uitserveren van niet-bestelde gerechten en van bestelde drankjes die niet komen, klanten worden uitgescholden of genegeneerd als men er iets van zegt, en ga zo maar door. Zo is het kennelijk sinds de opening, op een enkele positieve review na. De locatie is fantastisch maar eten en klantvriendelijkheid laten schieten tekort. Je zou bijna gaan denken dat het in El Varadero niet om de culinaire ervaring gaat... Vriendjespolitiek? Of nóg kwalijker? Tja.
Wat een aanwinst voor de omgeving had moeten worden, werd een afgang. En nu dus zelfs een smet. Daar blijkt een niet zo’n onschuldig feestje te zijn gehouden van tenminste 21 mensen (en een dj), zonder mondkapjes en zonder 1.5 meter afstand te bewaren. Alle gasten kwamen uit Murcia. Waaaat?! Daar werd onlangs, vanwege het toenemend aantal besmettingen, afgekondigd dat er binnens- en buitenshuis geen gezelschappen van meer dan zes personen meer mogen samenkomen. Mogen ze het niet meer in hun eigen provincie doen, stappen ze de grens over en doen ze het hier… Grrr!@#$%^&*! We zijn laaiend dat het hier gebeurde!
Het verhaal kreeg nog een flinke staart. Op 26 augustus jongstleden zette het restaurant een communiqué op de eigen Facebook-pagina. Ze hadden de deuren direct vrijwillig gesloten na constatering van de besmetting. Al hun medewerkers werden negatief getest dus de haard moest ergens anders liggen. Niet lang daarna kwam de eerste verontwaardigde reactie uit het publiek. Iemand stelde dat op 9 augustus een Spaanse oberin positief op covid testte. Tóen had het management de deuren al moeten sluiten! Bovendien wordt door verschillende lokale personen gesteld dat de regels in deze horecagelegenheid absoluut niet worden nageleefd. Ik wens de eigenaar van El Varadero niet veel goeds toe. Zelf denk ik aan een geldboete van €60.000 en definitieve sluiting van dit lokaal.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten