Translate

dinsdag 1 september 2020

Beetje* als Angela

Het nieuwe kijkseizoen begon weer op de Nederlandse televisie. We lieten onder andere het VPRO-programma Zomergasten achter ons. Ik ben zeker niet iemand die vind dat alles vroeger beter was maar inmiddels schoven er zoveel gasten aan deze tafel aan dat het niet verwonderlijk is dat niet elke uitzending even interessant was. Niet iedere gast kon mij evenzeer boeien maar er zaten juweeltjes van momenten tussen. Komkommertijd heeft zijn charme maar ik ben er nu wel klaar mee.

‘Vroeger’ waren er programma’s waarvan ik bij voorkeur geen uitzending miste. Daartoe behoren onder andere De Wereld Draait Door (DWDD) met Matthijs van Nieuwkerk en de talkshows van Jeroen Pauw en Eva Jinek. Het klinkt alsof ze jaren geleden ophielden met hun optredens maar feit is dat ze alledrie vorig seizoen met hun suksesprogramma’s stopten. Matthijs en Jeroen zijn leeftijdgenoten; beiden werden dit jaar 60 jaar, net als ik. Ik kan mij voorstellen dat het bereiken van die leeftijd iets te maken had met hun beslissing om te stoppen en andere dingen te willen doen maar ik kan niet in hun –interessante- koppen kijken dus zeker weten doe ik dat niet.

Jinek is veel jonger dan die mannelijke cofyfeeën en had nog vele jaren als stralende talkshow-gastvrouw voor de publieke omroep door kunnen gaan. Ze koos er echter vorig jaar voor, van de publieke naar de commerciële omroep over te stappen. Voor een heel dik salaris. Ik betreurde haar besluit destijds als kijker omdat ik vreesde dat haar talkshow in de nabije toekomst weleens een veel luchtiger praatprogramma zou kunnen worden, met minder prangende kwesties en minder interessante gasten. Ik heb geen glazen bol maar het kwam wel uit…  Jinek heeft tegenwoordig honderdduizenden kijkers minder per avond dan Op1, het veelzijdige nieuwsprogramma volgens een nieuw concept van de publieke omroep op NPO1.

Onlangs stapte de eerste presentator van dit nieuwe praatprogramma Op1 op; dat deed hij zonder met deuren te slaan maar hij liet wel van zich horen. Sander Schimmelpenninck (met c-k), die we tot dusver kenden als hoofdredacteur van Quote en columnist van De Volkskrant, stapte begin dit jaar met Welmoed Sijtsma in het publieke avontuur van de duopresentatie. Hij zat daar, naar eigen zeggen, niet op zijn plek en besloot vorige week zijn bijdrage te beeïndigen. Dat is zijn goed recht maar de toelichting op zijn vertrek zegt meer over hem dan over de rol die je als professioneel journalist op die plek kan vervullen, dunkt mij.

"Het is een beetje ja-knikken, empathisch meedoen en autocue lezen." Zo vatte hij zijn recente baan samen. Niet bepaald chique. Een reactie van collega Thijs van de Brink liet dan ook niet lang op zich wachten. Schimmelpennick is van adel (graaf), gewezen corpsbal, meester in de Rechten en nogal arrogant. Hij zei bovendien de journalistieke vrijheid te missen die hij elders wel zou hebben. Zijn krantencolumns kan ik inderdaad meer waarderen. Zijn plek aan de praattafel wordt voortaan ingenomen door Jort Kelder, nóg een journalist die zich schaart aan de zijde van Vrolijk Rechts.

Angela de Jong (1976) is misschien wel Neêrlands bekendste tv-recensente. Zij  studeerde Algemene Letteren en Film- en Televisiewetenschap aan de Universiteit Utrecht, gevolgd door een master-opleiding Journalistiek aan de Erasmus universiteit van Rotterdam. De Jong (zonder e of h) is sinds 2005 werkzaam voor het AD waarvoor ze sinds 2010 recenseert. Aan het einde van het vorige seizoen was ze zelf zó vaak op tv te zien in allerlei praatprogramma’s, dat ik schoon genoeg van haar kreeg! Soms slaat ze met een recensie de spijker op zijn kop, soms vind ik het louter geleuter over BN’ers. Bij de commerciëlen treden vaak dezelfde figuren op. (Armoede.)

Gisteren was voor het eerst De Vooravond op NPO1 te zien, de opvolger van DWDD. Dit nieuwe praatprogramma van BNN/VARA wordt gepresenteerd door de 43-jarige Fidan Ekiz en de 31-jarige Renze Klamer (zoon van radiopastor Alje Klamer). Een Turks brutaaltje dat ik erg kan waarderen, met een zwaar protestants opgevoede pretty boy die ik nog niet goed ken. Naar verluidt, hebben ze een klik samen. Het was hun vuurdoop. Het zijn grote schoenen die dit duo moet vullen maar dat wat ik zag, deed mij deugd. 

Een tamelijk eenvoudig decor met heel grote tafel, een aantrekkelijk nieuw logo en wat publiek op ruime afstand. Ze begonnen met een persoonlijke introductie, gevolgd door interessante gasten uit diverse hoeken van de samenleving en een scherp interview met een advocaat van een kantoor dat recent gedoe kreeg met het OM. Bepaald geen slechte aftrap, wat mij betreft. Ze haalden ruim een miljoen kijkers. Geen slecht begin. 

Wat gisteravond ook terugkeerde op de Nederlandse tv (Net5) op ongeveer dezelfde zendtijd was seizoen 2020 van Masterchef Australia. Het worden 65 afleveringen, vier per week. Dat zou goed moeten zijn voor vier maanden culinair kijkplezier! Er veranderde echter nogal wat aan het aloude concept. De oude-vertrouwde juryleden werden vervangen en de kandidaten van deze jaargang zijn runners up van vorige seizoenen. Het is de terugkeer van voormalige favorieten als Poh (tweede in het allereerste seizoen), Jess (de allerjongste kandidaat ooit; inmiddels 21 lentes jong), Callum (werd in de tussentijd vader) en Raynold (nog steeds Indonesische toetjestovenaar). Het zal de eerste jaargang van deze elfjarige serie zijn waarvan wij de hele serie, inclusief finale op het Spaanse honk zullen gaan zien. Corona steekt een stokje voor onze overwintering maar elk nadeel hep se voordeel.

De eerste minuten van deze jaargang waren gevuld met een bomvolle terugblik op de suksesvolle, voorgaande jaren; met voormalige kandidaten en juryleden. Gordon Ramsey was de gastchef die de aftrap deed in de Masterchef-keuken. De nieuwe jury speelde een bescheiden rol in aflevering 1 en dat begrijp ik. Als groot fan van het vorige trio moet ik erg aan hen wennen en daarin zal ik niet de enige zijn. Wat mij vooral tegenviel, waren de ellenlange reclameblokken; ze leken veel langer dan in vorige jaren! We gaan zien hoe het programma in de nieuwe vorm evolueert. Qua kijkcijfers haalde het de top25 niet.

 

*Er zijn vrienden die mij B’tje (of een variant daarop) noemen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten