Translate

zondag 18 april 2010

Zand, wind, water

De vulkaanuitbarsting op IJsland op woensdag jongstleden was in de afgelopen dagen ook goed merkbaar en zichtbaar aan de Zuidhollandse kust. Merkbaar is de stilte in het luchtruim boven de camping. Normaliter vliegen de eerste vliegtuigen 's ochtends vroeg over. Ik hoor ze dan en draai mij nog eens om in mijn comfortabele bed. Nu is het al dagen stil, afgezien van het vele vogelgekwetter bij zonsopgang.
De KNMI-meteorologen verwachtten in de afgelopen dagen opvallend rode zonsop- en ondergangen doordat de IJslandse asdeeltjes de kleur van de zon voor het oog veranderen. Ze bleken het eindelijk goed te hebben: wij zagen de zon in de afgelopen dagen rozerood de zee in zakken. Dat is op zich geen vreemd verschijnsel in de zomer maar het is wel bijzonder in de lente. Tja, wij hebben ons te schikken naar de grillen van de natuur.

Er is momenteel sowieso veel te zien en te beleven op de stranden rondom Kijkduin. Na aankomst op de camping liepen wij over het strand en zag ik grote hoeveelheden 'vreemde' schelpen liggen. Het betrof een enorm aantal scheermessen, grote oesterschelpen en sand dollars. De piepkleine, witte sand dollar (zie foto) is een kale zee-egel die je aantreft in laag water. De schelpen komen weliswaar op het noordelijk halfrond voor maar ik vond ze tot nu toe vooral op stranden in de Verenigde Staten; niet in Nederland en zeker niet in dergelijke hoeveelheden.
Wat ik ook voor de eerste keer zag rondom de golfbrekers aan het strand van Kijkduin, waren een grote zwerm drieteenstrandlopers (foto) en een kleine zwerm scholeksters. Dat is niet verwonderlijk met zoveel lekkers in de branding... Nederland en de gemeente Den Haag hebben grootse plannen met dit gebied. Men wil hier Wereldstad aan Zee worden.

Om dat te bereiken, zullen in de komende jaren grote werkzaamheden op de stranden en in zee gaan plaatsvinden. Zo wordt momenteel op het strand van Ter Heijde grootschalig zand opgespoten. De 'Combinatie Delflandse Kust' (Boskalis & Van Oord) begon op 2 april jongstleden bij strandopgang Schelppad met het opspuiten van zand voor het verbreden van duinen en strand. De combinatie werkt deze maand zuidwaarts richting strandopgang Molenslag. Een deel van het strand is door de werkzaamheden tijdelijk niet toegankelijk. Wij liepen met het gezicht in het zonnetje zuidwaarts over het strand naar genoemde plek waar we door een hek en waarschuwingsborden werden tegengehouden. Ik sprak daar met een beveiligingsman van het project: op 15 kilometer uit de Zuidhollandse kust wordt door een Boskalis-schip, een zogenaamde 'sleephopperzuiger', zand van de Noordzeebodem opgezogen. De zuigbuis heeft een diameter van 1 meter. Het opgezogen zand wordt vervolgens met hulp van het kleinere Van Oord-schip gekoppeld aan de permanente pijpleiding die vanaf het strand de zee inloopt. Van daaruit wordt grof en fijn zeebodemzand op het strand en in de duinen aangebracht. Een intrigerend gegeven. Immers, wat ligt daar niet allemaal.?!

Eerder las ik in een krant over bijzondere vondsten die amateur-biologen tijdens die opspuitingen deden op het strand van Ter Heijde. De jonge onderzoeker in mij liep dus met ogen-op-steeltjes over het betreffende strand. Nu doe ik dat al ongeveer 40 jaar dus in de loop van die jaren bouwde ik een zogenaamd 'zoekbeeld' op waardoor je snel dingen kunt opmerken. Het verbaasde mij dan ook niet dat ik een vondst deed: ik vond een zwart bot (fossiel). Inmiddels heb ik op basis van een foto een verzoek tot determinatie gericht aan een medewerker van Naturalis, het Natuurhistorisch Museum in Leiden. Daar heeft men een sectie 'Vondsten van de Noordzeebodem'. Ik ben zeer benieuwd wat ik krijg te horen. Wat het ook is, de pret van het vinden neemt men mij niet meer af. Wordt vervolgd.