De tijd gaat snel: we vetrokken ruim drie weken geleden uit Spanje maar het voelt slechts als een week! Er zijn veel boeken geschreven over het veranderende tijdsbesef bij mensen die ouder worden. Zelf heb ik ook het idee dat de dagen tegenwoordig sneller voorbijgaan dan ze in mijn 'jonge jaren' deden. Het betekent voor mij in ieder geval dat we ons nog bewuster moeten zijn van het hier & nu en nog intenser moeten genieten van hetgeen om ons heen is. Zo gemakkelijk als dit klinkt, zo lastig (b)lijkt het te zijn.
Zo is er momenteel een promotiefilmpje op de televisie te zien van Twente. Het toeristenbureau wil de streek onder de aandacht brengen van levensgenieters en als leus heeft men gekozen voor 'Twentejezelf'. Nu houd ik van creatief taalgebruik en de associatie met 'verwennen' klinkt er wel in door maar toch vraag ik mij serieus af welke communicatiedeskundige dit in hemelsnaam heeft bedacht?! Vorige week stond overigens in de krant dat Hengelo (in Twente) een van de twee 'vuurgevaarlijke' steden is waar mensen zich niet veilig voelen. Dat is nogal contrasterend met de strekking van deze campagne.
Ook de afgelopen week was weer gevuld met bijzondere ervaringen. Onze vriendin Nelly kreeg wederom veel te verwerken met haar ziekte. Nelly ontpopte zich in haar weblog in de afgelopen 2.5 jaren tot een talentvolle schrijfster. Ze weet haar woorden heel goed te kiezen en haar teksten laten je doorgaans in grote verwondering achter: 'hoe komt ze hier nou weer op?' of 'hoe krijgt ze het onder die omstandigheden voor elkaar?'. Bij mij is dat vaak een glimlach met een traan... Er zijn gebeurtenissen in het leven die aan een oergevoel raken, diep in onze ziel.
De vriendschap en liefde die wij met haar en haar echtgenoot Diederik delen, uit zich vaak in fijne diners samen en die gewoonte dus we koken regelmatig voor hen. Om het Nelly zo gemakkelijk mogelijk te maken met slikken, bereidden we vorige week Hollandse stamppot met zuurkool en verse ananas. We gebruiken altijd biologische producten. Vandaag wordt het een gezonde soep en een kleurrijke pasta.
In het weekend reserveerden we ook tijd voor onze Engelse buren in Spanje. Ze kwamen uit het noorden van Engeland met de auto (op weg naar Spanje) en besloten een stop te maken bij de 'Keukenhof'. Aangezien wij nu in de buurt zijn, troffen we elkaar aan de Hollandse kust en met hen geluncht aan het strand van Noordwijk, in strandrestaurant 'Het Zuiderbad'. Daar aten we verse vis en dronken mooie wijn, geserveerd door personeel met zin in het werk en 'klantengevoel'. Onze Engelse buren vinden dit deel van Holland erg mooi. Met een ander vriendenstel lunchten we de volgende dag in een zonovergoten tuin. 'Randstadjezelf'!Er wordt hier momenteel een zogenaamd 'Tulpenpanorama' vervaardigd -vergelijkbaar met Panorama Mesdag- door landschapschilder Leo van den Enden dat zeer de moeite van het bezichtigen waard is.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten