Leren is leuk

Mijn allereerste spreekbeurt deed ik op de lagere school. Ik herinner mij de opwinding van het kiezen van een onderwerp nog goed. Er volgden lange bezoeken aan de openbare bibliotheek en de keuze viel uiteindelijk op de ‘Chihuahua’, de kleinste hondensoort ter wereld. Je zult verbaasd zijn over wat je niet allemaal over zo’n beestje kunt zeggen! De spreekbeurt moest vanzelfsprekend uit het hoofd (we leggen de lat hoog) en van de juf kreeg ik een dikke voldoende èn een tip: voortaan moest ik chihuahua maar uitspreken als chiwawa…

Mijn omgeving was van mening dat ik goed kon leren. Voor mij als kind was de favoriete leerstijl ‘leren door te lezen’. Mijn ouders hebben mij daarin altijd gestimuleerd. Zo hebben zij een encyclopedie aangeschaft toen ik naar de middelbare school ging. Ik herinner mij de avond waarop een meneer bij mijn ouders langs de deur kwam om het imposante naslagwerk te verkopen. Het grote licht boven de eettafel ging aan en daar zaten wij met ons allen, bladerend door de boeken.
De koop werd gesloten (hier was sprake van een diepte-investering) en de serie boeken kwam op grijphoogte in de boekenkast te staan. Ik heb er veel plezier en baat van gehad. Het verminderde mijn bezoeken aan de bibliotheek weliswaar en ook heb ik in mijn leven niet veel boeken geleend maar ik heb er wel veel gekocht.

En tegenwoordig hebben we het wereldwijde web. Èn Andrew Keen, internetondernemer en journalist die het boek ‘The Cult of the Amateur; how todays Internet is Killing our Culture and Assaulting Our Economy’ heeft geschreven (in Nederlandse vertaling verschenen als ‘De Apencultuur’ bij Uitgeverij Meulenhoff).
Hij kwam onlangs naar Nederland voor een lezing en discussie met enkele prominente Hollandse internetondernemers. Keen is van mening dat amateurverslaggeving een bedreiging vormt voor de professionele journalistiek. Hij vreest het ergste voor het voortbestaan van genuanceerde berichtgeving. Hij meent dat met name Google verantwoordelijk is voor de enorme vlucht die (in zijn ogen: ondeskundig en illegaal) knippen, plakken en kopiëren heeft genomen. Zelf ben ik een fervent gebruiker van het Internet als informatie- en kennisbron. Het is met het web echter net als met bibiliotheekboeken en encyclopedieën: als je het niet verstandig gebruikt, komt er narigheid van.
Je kunt Google als maker toch moeilijk verantwoordelijk houden voor het eventuele misbruik dat van zijn producten (web browser, blogs) wordt gemaakt. Je stopt toch ook geen natgeregende chiwawa in de magnetron in de hoop dat de hond snel droogt?! Er is geen ondergrens aan domheid.

Aangezien de leerplichtige leeftijd al vele jaren achter mij ligt, zijn ook andere leerstijlen relevanter geworden. Ik leer nu met name van de ontdekkingen en de ervaringen die we opdoen tijdens onze reizen maar het leven zelf heeft natuurlijk ook lessen voor ons in petto...
Voor mij geldt nog steeds: een dag zonder leren is een verloren dag.