Omdat er zoveel gebeurt, voelt een week hier aan als een maand. Een apart gevoel. Mijn biologische klok is inmiddels op Balinese tijd bijgesteld. De jetlag die ik voelde na aankomst, ligt achter mij. De regel is dat je een dag nodig hebt om bij te komen voor elk uur tijdsverschil tussen locatie van vertrek en plaats van aankomst. Wij lopen 6 uur op Nederland en Spanje vooruit dus dat lijkt te kloppen.
Het waren de eerste dagen van onze nieuwe tuinman Putu Agus. Hij is jong en onervaren maar hij heeft zonder meer potentie. Hij is vriendelijk en al niet meer zo verlegen, spreekt Engelse zinnetjes en toont initiatief. Vooral dat laatste vinden mijn liefje en ik fantastisch. Hij ziet zelf dingen, denkt door en handelt ernaar. Dat vind je niet in elke Balinees... Vanwege zijn jonge jaren en zijn onervarenheid met het type werk lijkt hij nog wel bevreesd iets verkeerd te doet: als ik bijvoorbeeld een blaadje opraap uit de tuin, verontschuldigt hij zich. Hij vindt kennelijk dat hij dat had moeten doen. Ten onrechte. Dat gevoel van onzekerheid zal ongetwijfeld verdwijnen. Hij leert immers elke dag.Dat geldt ook voor ons. Zo leren we dat er elke dag in of rond het huis wel iets kapotgaat... De kwaliteit van het gebruikte materiaal laat regelmatig te wensen over en soms ligt het aan de kwaliteit van het gedane werk. In de afgelopen week moesten de kraan en pijp bij het personeelstoilet en de pijp naar de pomp voor het leidingwater worden vervangen. De loodgieter die de aanleg deed en die al heel vaak was teruggefloten, komt er bij ons niet meer in. Hij heeft zijn broddelwerk dermate vaak moeten overdoen dat wij inmiddels contact zochten met iemand die naar verluid professioneler te werk gaat.
Het zwembadwater is niet glashelder. De kwaliteit van het water is uitstekend maar zand dat in de lucht zit, slaat op de bodem neer. Bij de buren is het glashelder maar zij gebruiken daarvoor een extra middel. Wij willen dat niet: hoe minder chemicaliën, hoe beter. Het bad moet hierdoor vaker worden stofgezogen. De stofoverlast wordt grotendeels veroorzaakt door opwaaiend zand van het belendende braakliggende terrein van de toekomstige Nederlandse buurman. Ik heb geen idee wanneer het land zal worden bebouwd.
Het nieuw aangelegde kanaaltje dat ter westerzijde parallel aan onze tuin loopt, moet thans (d.w.z. in het droge seizoen) af en toe bij de afwatering worden 'geholpen'. De wal loopt niet helemaal tot in zee door dus voor het laatste traject moet een geultje worden gegraven zodat het water in de Bali-zee kan stromen. Soms is gebruik van een tak voldoende, op andere dagen moet de schop in de grond. In het natte seizoen regelt de natuur dit zelf.Ook de pijp voor de backwash van het zwembad moest worden weggewerkt. Aan het einde van het ceremoniële pad naast onze tuinmuur stak tot voor kort een soort snorkel boven de grond uit die in verbinding staat met ons zwembad en de machinekamer. Dat is gevaarlijk en ongewenst. Zeker met het oog op de aanstaande grote Hindoe-ceremonie die binnenkort op het strand voor onze tuin zal plaatsvinden. Dat gebeurt eenmaal per jaar (we zijn benieuwd!). Dus de bestaande afvoerpijp moest ondergronds worden verlengd naar het nieuwe kanaaltje. Dat vindt men hier heel gewoon... Geen eenvoudige klus want er moest met beperkte middelen een gat door dik beton worden gehouwen. Vanwege de rondspringende brokken was een helm voor Ketut geen overbodige luxe! Die foto maakt onderdeel uit van de doorlopende diashow, in de linkerkolom van mijn blog. Ik zal wekelijks nieuwe foto's toevoegen.
De auto bleek olie te lekken en is dit weekend in de garage voor reparatie.
En zoon Yuda van huishoudster Elsa en projectmanager Ketut kwam deze week vanwege aanhoudende koorts in het ziekenhuis terecht. In Bali wordt de moeder geacht continu bij een patiëntje in het ziekenhuis te verblijven. We hadden niet anders gewild. Het is echter opmerkelijk dat wij ons ineens 'onthand' voelden toen onze kokkie afwezig was. Terwijl ik tot voor kort in Spanje toch elke dag de maaltijden verzorgde.
Niet alleen hun gezinsleven stond danig op zijn kop, dat van ons ook een beetje. De kleine bleek een muggeninfectie te hebben opgelopen; een kwaal die veel kinderen hier aan het begin van de zomer overkomt. Hij kreeg een infuus en mocht na twee dagen weer naar huis.
Dat alles lijkt mij genoeg ophef voor een week. Iedereen voelt zich inmiddels weer senang, de klussen zijn bijna allemaal geklaard. Op naar de blogs van week 2 - hopelijk wel weer met een fatsoenlijke titel. Die wilde deze keer niet komen.
