Las chicas rosas

Gisteravond ging ik met een kater slapen. Aan mijn Whatsapps te merken, was ik niet de enige. Die kater ontstond na het teleurstellende verloop van de EK-voetbalwedstrijd van de Jongens van Oranje tegen de Denen. "Legoland won van Egoland", volgens een Belgische krantekop. Vurig hoopte ik daarna dat Duitsland tegen Portugal op een gelijkspel zou eindigen zodat de puntenschade voor het Nederlandse elftal niet tot complete wanhoop zou leiden. Het mocht niet zo zijn.

Vandaag deden wij, chicas rosas, mee aan de Pink Ladies Walk. Dat was voor het goede doel: AECC, Asociación Española Contra el Cáncer ofwel Spanje’s Kankerbestrijding. Vanmorgen waren wij er helemaal klaar voor. De zon stond hoog aan de hemel, het was 27 graden Celsius. Mijn liefje verscheen in geijkt roze, ik droeg voor deze gelegenheid een Pink Ribbon-armband die ik in 2009 van mijn moeder ontving. Zij schafte het kleinood uit solidariteit aan en stuurde het mij toentertijd toe omdat ze het zo zielig vond dat ik, als toenmalige zuster Clivia, niets te vieren had...

Vele anderen bleken net zo klaar te zijn als wij. Het plein aan de boulevard van Playa Flamenca kleurde langzaam maar zeker dieproze. Het deelnemend publiek bestond vooral uit Britten maar het viel mij op dat er toch ook veel Spanjaarden deelnamen. Eerder dit jaar werd Maria Wilson voorzitter van de lokale afdeling van de AECC. Ik neem aan dat dit verklaart waarom veel Spanjaarden meelopen. Sommige van hen hadden een naam en/of foto van degene aan wie zij hun persoonlijke wandelactie opdroegen.

María en haar Pink Ladies, die het evenement organiseerden, doen dit voor het derde jaar. Over de roze menigte uitkijkend, vermoed ik dat er dit jaar een recordaantal deelnemers aan de start aantrad. Ik ben benieuwd hoeveel geld wij vandaag met elkaar voor het goede doel ophaalden. Maria sprak ons bemoedigend toe, de Schotse doedelzakspelers uit Torrevieja deden ons uitgeleide.

Voor degene in de opmerkelijkste roze outfit was een troetelprijs beschikbaar. Overal zag ik roze mannen en vrouwen, met soms een hybride versie er tussenin. Van oud tot (heel) jong. Het scherpe oog dat ik als schelpenverzamelaar ontwikkelde, viel op twee St. Jacobsschelpen die het goede doel wel op heel functionele wijze dienden. En de vrouw die ik op de -brede- rug fotografeerde, bleek een man van het Engelstalige weekblad CoastRider te zijn. Voor zijn omvang was geen BH-maat voorhanden; elastiek bracht de uitkomst. Je kunt veel op de Britten aanmerken maar als het op liefdadigheid aankomt, laten velen zich van hun (bijna) beste zijde zien! De jongste deelnemer was van Spaanse origine: een roze baby werd door een jonge vader en moeder in wandelwagen voortgeduwd. Jong geleerd, is hopelijk oud gedaan.

Eén minpuntje was er vandaag wel. Mijn liefje bleek geen gelukkige greep uit de sokkenla te hebben gedaan. Na enkele kilometers begon zich op haar rechterhiel een forse blaar te ontwikkelen, net onder de rand van haar wandelschoen waar de sok had moeten zitten. 
Zij hees, ik hees, wij vouwden, ik probeerde de sok met mijn roze armband vast te zetten... niets hielp voor langere tijd. Zij hinkelde dan ook over de finish. Het werd daarmee een roze evenement met een rood randje. We liepen het echter samen uit, kregen ieder een gemeentelijke oorkonde en dat maakte veel goed. Hoe het ook zij, de roze meisjes deden het stukken beter dan de jongens van oranje!

Nu verder over echte helden. Afgelopen woensdag gingen 3.000 deelnemers op pad tijdens het fietsevenement Alpe d’Huzes, donderdag zelfs 5.000. Onder hen waren veel (ex-)kankerpatiënten en hun dierbaren. Met elkaar brachten zij ruim € 28 miljoen bijeen. Een recordbedrag! Mijn liefje en ik keken naar het programma. Ik vond de verslagen van de fietsers en hun drijfveren emotioneel. Af en toe keek ik opzij; ook bij haar biggelden de tranen over de wangen. Tegen dergelijke emo-TV heb ik geen verweer (en ook geen bezwaar). Dan werken tranen zelfs reinigend. Ieder van ons heeft zo zijn of haar redenen voor compassie.

Onlangs viel mijn oog op een zin uit een reclamecampagne: 'geld geneest'. Het geld dat voor dit soort doeleinden wordt opgehaald, doet dat letterlijk. Geld corrumpeert echter ook maar daarover schrijf ik eenvolgende keer.