Coers werd met 150 anderen gekozen uit 45.000
mensen en ze is inmiddels genomineerd voor de baan van Taste Manager WA met 24 anderen die van alle continenten komen. De
finale zal op 15 mei plaatsvinden. Als ze daadwerkelijk wordt gekozen voor de
baan, moet ze in zes maanden uitzoeken wat de beste horecagelegenheid is van West-Australië.
Mijn liefje en ik reisden er in 2005 rond in een kampeerauto.
Er zijn veel goede eetgelegenheden maar één restaurant herinner ik mij vanwege
de locatie: “The
Old Pearler”. Deze oude
parelduiker is het meest westelijk gelegen restaurant van Australië, op steenworp
afstand van het gedenkwaardige Shark Bay. Daar zag ik namelijk iets dat nóg
meer indruk maakte.
Eén theorie voor het onstaan van het leven op aarde is dat
een bliksemschicht een vonk teweegbracht waarmee het de energie zou hebben
geleverd die anorganische stoffen omzette in organische, zoals aminozuren. Dit
zijn de bouwstenen van het leven. Later kwamen daar simpele bacterievormen bij die
vervolgens hele bacterielagen aanmaakten. Die worden stromatolieten genoemd. Toen wij op die plek aankwamen, hadden we
mazzel: het was laag water. Ze staken als zwarte paddenstoelen boven het water
uit.
De regelmatige lezer weet dat ik naast reislustige Hollandse ook fijnproever ben. Op de Nederlandse tv volg ik een nieuwe serie van
het Australische kookprogramma MKR, 'My
Kitchen Rules'.
Twaalf teams maken zich op voor een felle kookcompetitie. Voor het eerst doet
een team uit Nieuw-Zeeland mee. Hun deelname werd met gemengde gevoelens ontvangen.
Er is altijd competitie tussen Australiërs en Nieuw-Zeelanders al hebben beide
landen dezelfde koloniale voorouders. Het doet mij sterk denken aan de relatie
tussen Belgen en Nederlanders: we zijn weliswaar verwant maar toch heel verschillend.
De grappen over en weer zijn gebaseerd op hardnekkige vooroordelen.
In deze 2012-editie van MKR doet een homopaar mee
uit Queensland, advocaat Peter & arts Gary. Zij maakten zich in de eerste
uitzending onbemind bij het deelnemersgezelschap door hun scherpe kritiek op
anderen en hun snoeverij over de eigen kookkunst. Weinig deugde aan andermans
gerechten, zelf zouden ze alles beter kunnen. Peter heeft inmiddels de bijnaam Dr Evil. Toen kwam hun eigen kookbeurt.
Het thema van de avond in hun instant restaurant was
'Côte d’Or' (Gold Coast), de kuststreek waarin zij
wonen. Al hun gangen kondigde zij in het Frans aan, tot ergenis van enkele personen.
Ze wilden vooral indruk maken op de professionele koks Manu en Pete; de mening
van de amateurs kon hen naar verluidt niet boeien. Arrogant? Jazeker. Nuffig? Ook.
.JPG)
Bij het voorgerecht (gruyèrezandtaartje met
tomaat) maakten ze een grote inschattingsfout door onderin een ijzeren plaatje
te laten zitten. Op het hoofdgerecht (opgerolde ossenhaas uit de oven met
champignonvulling) -dat technisch en qua smaak bijna perfect was- moest men
drie uur wachten. Het dessert (peer in Sauternes met twee sauzen) liet ook een
uur op zich wachten en de twee sauzen bleken qua smaak niet samen te gaan. De jury
was onder de indruk van hun kooktechniek maag zag tegelijkertijd veel fouten. Hun
bravour werd afgestraft; ze eindigden bij de laatste drie en moeten foutloos koken
om in de race te blijven. Ze voelen zich diep gekrenkt. Het uitvechten van onderlinge
kinnesinne lijkt thans een grotere rol te spelen dan de kookprestaties en dat
vind ik jammer. Het blijft echter smeuïge tv.
Als de Nederlandse Renée Coers de competitie voor
fijnproever morgen wint, zal zij in die zes maanden flink moeten aanpoten. De
regio strekt zich namelijk uit van Albany naar Wyndham (circa 3.600 km). De winnaar is
en blijft een bofkont: West-Australië is heel mooi.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten