Softies

De temperaturen in Nederland en Spanje ontlopen elkaar momenteel nauwelijks: op beide locaties is het zomers met een hoge vochtigheidsgraad. De ochtendtemperatuur lijkt ook overeen te komen: rond 19 graden Celsius. De weervrouw van deze familie, aka Mijn Liefje, houdt het bij en brengt mij dagelijks op de hoogte van dergelijke feiten. Bij ons onweert het niet al is de lucht onweersachtig. ’s Nachts ligt de temperatuur hier rond 22 graden Celsius; de airco vinden wij (nog) niet nodig, de fan brengt koele lucht vanuit de rest van het huis naar de slaapkamer. Dat komt de nachtrust ten goede.

Wij brengen dit soort tropische dagen bij voorkeur door in en rond het water. ’s Morgens trekken we banen in het zwembad in de eigen woonwijk en doorgaans gaan we ’s middags naar de zee om te dobberen. Soms gaan we alleen zwemmen en daarna een glaasje drinken op het strand, soms gaan de strandstoelen, de parasol en de koeltas mee. De termperatuur van het zeewater ligt hier beduidend hoger dan in Nederland.

Toen wij onlangs een gesprek hadden met de burgemeesteres van onze woonplaats, vroegen wij haar naar de mogelijke plaatsing van douches langs de stranden van Orihuela Costa. Momenteel staan er voetdouches dus je moet een soort slangenmens zijn om het zout van je huid te spoelen. Rechtop douchen is stukken gemakkelijker. De gemeente heeft één belangrijke reden om hiermee niet in zee te gaan: waterverspilling. 
Al jarenlang voeren inwoners van vele Spaanse steden een campagne die heet “Aqua para Todos” (water voor iedereen). In de zomermaanden is doorgaans sprake van waterschaarste of zelfs een tekort en met hoge douches op de stranden zal het watermis-/gebruik juist toenemen. Ik heb er begrip voor.

In 2005 werd een begin gemaakt met de bouw van drie enorme ontziltingscentrales, waaronder een aan de rand van Torrevieja. Die centrale, de grootste van Europa en een diepte-investering van circa € 300 miljoen, zou 150 miljard liter zoet water per jaar gaan leveren aan tuinderijen en 600.000 inwoners van de provincies van Alicante, Murcia en Almería van drinkwater gaan voorzien.

Toen de centrale na vier jaar klaar was, kwam men tot de conclusie dat het electriciteitsnet niet voldoende capaciteit had om de centrale te laten werken... Vervolgens werden allerlei politieke spelletjes gespeeld. In november van dit jaar hoopt men dat de centrale eindelijk in werking treedt.

Het water dat hier door de leidingen vloeit, is erg hard (agua muy dura); zie kaart. Er zit bij ons zeer veel calcium en magnesium in het leidingwater. Daaraan is niets veranderd sinds we hier wonen. Die waterhardheid is niet goed voor apparaten, noch voor mensen. Mijn liefje heeft een extreem droge huid dus zij moet zich na elke douchebeurt goed verzorgen. Mijn huid is minder gevoelig. Vanwege chloor, hard water en zeezout in mijn haar voorkomt een conditioner dat ik in de loop van de tijd een bos stro op mijn hoofd kreeg.

Onlangs kwam een goede kennis die hier een waterbedrijfje heeft, met een nieuwe oude ontwikkeling op de proppen. Of wij die wilden uitproberen; niet goed geld terug. Het apparaat is een elektronische verwijderaar van kalkaanslag. Het principe van magnetische waterbehandeling is niet nieuw maar deze Scalewatcher ® past een combinatie van magnetische en electrische velden toe. 
Het apparaat bestaat uit een spoel met electriciteitsdraad dat een (onhoorbaar) signaal uitzendt waardoor kalk en andere mineralen kristalliseren vóórdat ze zich aan de waterleiding kunnen vastzetten. 
In ons geval moet eerst ontkalking van de leidingen plaatsvinden. Het kastje geeft met een groen lampje aan dat de toepassing werkt. Binnen een half uur hingen alle onderdelen aan de muur van de bijkeuken.

Afgelopen week stond een bezoek van de kapper op het programma. Lee vroeg mij wat ik had gedaan met mijn haar... het was zoveel zachter dan anders?! Het werkt. Joehoe! Nog even en we worden heuse softies.