Door kinderogen

Vandaag wordt in Nederland en onder Nederlanders in Spanje herdacht dat er in 1945 een einde kwam aan de Japanse bezetting van voormalig Nederlands-Indië (en aan de Tweede Wereldoorlog). Het thema van de Indië-herdenkingsbijeenkomst van dit jaar is ‘de Japanse bezetting gezien door kinderogen’. Ook Bali werd door de Japanners bezet al stond dat niet in hun oorspronkelijke aanvalsplan. De Japanners hadden hun zinnen gezet op het vliegveld in Oost-Celebes maar dat bleek geen goede plek, vanwege de weersomstandigheden geen goede plek . Daarop richtte men de blik op het vliegveld van Denpasar, Zuid-Bali. Sinds de geallieerde verdediging van Java afhankelijk was van aanvoer van gevechtvliegtuigen uit Australië, zou een Japanse bezetting van het vliegveld op Bali in ieder geval die luchtroute afsnijden. Zo verliep het.

Op deze dag viert ook een Balinees ventje zijn zesde verjaardag. Hij heet Yudha en vijf jaren geleden leerden wij hem kennen en ‘adopteerden’ mijn liefje en ik hem en het gezin waarin hij werd geboren. Hij was toentertijd een jochie dat met grote ogen de wereld inkeek maar nauwelijks sprak. Vanwege zijn beide werkende ouders, groeide hij op in de nabijheid van zijn 80-jarige oma die een groot deel van de dag sliep. Het was weliswaar een liefdevolle maar geen stimulerende omgeving, vonden wij. 

Toen wij hoorden over een goede peuterschool in de heuvels van Lovina, bespraken wij ons plan met zijn ouders Elsa en Ketut. Die waren meteen enthousiast. De school laat kinderen toe vanaf hun derde levensjaar, vooropgezet dat ze zindelijk zijn. Dat was hij. Precies drie jaar geleden ging hij voor het eerst naar die school. Hij maakte in die jaren enorme sprongen voorwaarts.

We skypen later deze ochtend om hem toe te zingen. 

De schoolvakantie is op Bali alweer afgelopen, Yudha zit weer in de schoolbank, met nieuwe vriendjes en vriendinnetjes. Hij heeft het erg naar zijn zin, naar verluidt. In overleg met de juf en het hoofd van de school doet hij nog één schooljaartje extra voordat hij naar de reguliere Balinese lagere school gaat. Ze passen het lesschema aan hem aan; ze leren hem lezen en schrijven en ook de Engels taalles zal een tandje erbij doen. Het Indonesische schoolsysteem drillt de kinderen vooral; ze leren onder andere marcheren en liederen zingen. 

Hij zit thans op een internationale peuterschool dat onderwijs volgens het systeem van Maria Montessori verzorgt. Die overgang zal dus een cultuurschok voor hem zijn! In zijn vorige en huidige klassen heeft hij Balinese, Nederlandse, Engelse, Australische vriendjes en vriendinnetjes. Toen we enkele weken geleden skypten met zijn moeder, vertelde zij ons dat Yudha was uitgenodigd voor het verjaardagsfeestje van een vriendje in Hotel Melka (Lovina) waar hij voor het eerst van zijn leven mocht zwemmen met dolfijnen! De kleine bofkont. Vanwege zijn school en door onze aanwezigheid doet hij ervaringen in zijn jonge leventje op die niet aan elk Balinees kind zijn gegeven. Zo mocht hij onlangs bijvoorbeeld recent mee op tweetalig zomerkamp.

De vorige keer dat we skypten zong hij voor ons een Engels lied over de oceaan, de vissen, de vogels, de wolken. Allemaal onderwerpen die ons boeien, vooral als het wordt voorgedragen door zijn lieve stemmetje. Toen hij klaar was, staarden twee adoptie-grootmoeders met natte ogen naar het scherm. We spraken de hele dag over zijn mooie optreden...

Inmiddels heeft hij een broertje, Damai, dat in februari drie jaar wordt. Als het aan ons ligt, gaat hij hetzelfde schoolpad bewandelen als zijn grote broer. Hij is net zo leergierig en minstens zo slim als Yudha. We stuurden een doos met educatieve kadootjes voor de beide kereltjes naar Bali. Vanwege Ramadan en Idul Fitri kwam het geschenk helaas niet op tijd voor Yudha’s verjaardag. Maar wat in het vat zit, verzuurt niet. De verrassing zal sowieso in goede aarde vallen. Einde van dit jaar zullen we ze weer gaan bezoeken.

Selamat hari ulang tahun, sayang Yudha.

Ook mijn nichtje Linde (5) en onze vriendin in Zwitserland, Rose-Marie (60!), zijn vandaag jarig. Gefeliciteerd, meisjes... die hoed past jullie ook!