♪The wheels of the bus go round and round♪

We zitten nu in Margaret River Hotel, gelukkig weer in de buurt van wifi. Het frustreert mij dat er zo weinig wifi-plekken zijn maar ik accepteer die situatie (met tandengeknars). Er is immers zoveel dat ik wil beschrijven! In de tussenliggende dagen zwommen en snorkelden we in prachtige baaien. Winnie werd dan met de neus naar de oceaan geparkeerd, we kleedden ons om in de eigen wagen en gingen te water. Op die dagen bestaat de lunch uit een goedbelegde boterham met een kopje melk. De infrastructuur van Australië is helemaal op die vorm van beachlife afgestemd: parkeergelegenheid en douches overal, comfortabele trappen naar het strand, picknickplaatsen en schaduw.

Inmiddels staan we in Margaret River op een leuke camping met zwembad, op loopafstand van het stadje. In de afgelopen dagen passeerden we vele wijnvelden en wijnestates. Margaret River is niet alleen een plaats, het is tevens de naam van de wijnstreek. Daar wordt slechts 2% van de Australische wijnen verbouwd maar die vormen met elkaar wel 10% van de topwijnen van dit continent. Het betreft dus een kleine maar wel kwalitatief uitstekende wijnstreek. Er verblijft een groot aantal Europese (Franse, Italiaanse) en Australische jongeren op de campings die wij thans bezoeken. Op enig moment ontdekten wij dat het momenteel druivenoogsttijd is en dat veel van het plukken gebeurt door diezelfde jongeren. Ze gaan ’s ochtends voor vijf uur weg, worden betaald per emmertje en krijgen de kosten van hun verblijf vergoed. In de loop van de middag komen ze en masse naar de camping terug.

Daar wij graag een kijkje wilden nemen bij een aantal wijnboeren boekten we een georganiseerde tour. We werden opgehaald op onze camping in Gracetown (midden in de bush) en kwamen terecht in een bus vol Australiërs. Weleens meegemaakt? Wij wel maar toch lieten we ons verbazen. Het jonge echtpaar dat als laatste bij hun resort werd opgehaald, stapte de bus in met twee flesjes bier in hun hand. De man, die Sheane bleek te heten, droeg ook een tas mee naar binnen. Na ongeveer vijf minuten kwamen daaruit: sambaballen, tamboerijnen en een muziekinstallatie tevoorschijn. De stemming zat er na de zesde minuut goed in. De titel van dit blog is een Engels kinderliedje dat ons in een minuutje werd geleerd. We waren de enige buitenlanders. We werden door Sheane & Nolene 'Europe' genoemd. Ik vind het best al voelen wij ons eerder wereldburgers...

Om 11 uur (’s ochtends, welteverstaan) deden wij mee aan de eerste wijnproeverij waar we acht wijnen proefden, vier witte en vier rode van verschillende druivensoorten. Daarna bezochten we andere estates waar dezelfde aantallen wijnen werden geproefd. Het spuugbakje werd nauwelijks gebruikt... Het viel mij op dat we weinig rosé kregen voorgeschoteld, al is die wijn nog steeds populair bij Australiërs. Zels Australische mannen drinken nu naar verluidt vaker rosé dan voorheen.

Mijn liefje en ik deelden soms een glas en ik dronk regelmatig water tussen al het druivensap door. We wilden de dag graag fris doorkomen. De lunch gebruikten we op het estate Knotting Hill; het werd een bushtucker-maaltijd. Een aantal van de ingrediënten vind je in de bush, zoals limoenen ter grootte van een kleine druif, wilde bessen, een hibiscusachtige bloem, krokodil-, emoe- en kangoeroevlees.

Na de lunch werd de proeverij voortgezet. We kregen port met chocoladesmaak voorgezet en dronken cocktails op basis van liqueurs. De vrolijke Sheane en zijn vrouw Nolene keken in de loop van de dag iets te diep in hun glaasjes (al werden ze niet vervelend). Het viel mij op dat de wijnen die wij proefden tamelijk serieus waren; het waren geen lichte wijnen, zelfs de jonge wijnen niet. Mijn voorkeuren voor Cabernet Sauvignon en Sauvignon Blanc werden bevestigd. We schaften geen fles of doos van het een of ander aan. De excursie werd afgesloten bij een bierbrouwerij. Daar had ik weinig te zoeken maar mijn liefje destemeer. Terug naar de camping zagen we tientallen kangoeroes bij ondergaande zon over de velden springen. Ik zie ze liever daar dan op mijn bord. Een mooi eind van een wijnovergoten dag.

Tijdens onze vervolgroute gaan we de Mammoth Cave (een bijzondere grot) en de grootste privé-schelpencollectie van West-Australië bezoeken. Zelf ga ik een les stand-up-paddle nemen. We zakken heel langzaam af richting Hamelin Bay, nog steeds aan de Indische Oceaan.