Translate

zaterdag 4 februari 2017

100.000 volt

Zelf was ik ooit op televisie te zien; dat maakte mij geenszins Bekende Nederlander. Ik zat in de laatste klas van de middelbare school en woonde een concert bij van de Franse zanger Gilbert Bécaud, die als bijnaam ‘Monsieur 100.000 volt’ heeft vanwege zijn energieke optredens. De camera zoemde in op de meezingende mij. De volgende dag op school vertelde de Franse leraar (op wie ik verliefd was), dat hij mij had zien zitten. Kop als een boei! Hij was homoseksueel, ik ook dus die onbeantwoorde liefde leidde niet tot trauma. Ik was destijds helemaal in de ban van de Franse cultuur, kon alle liedjes foutloos meezingen. Nog steeds, trouwens. Ik ging Frans studeren.

Op de dag dat ik mijn vorige blog publiceerde, kwam het bericht binnen dat Freek Vonk, evolutiebioloog en Neêrlands rolmodel, door een rifhaai werd gebeten tijdens filmopnamen in de wateren van de Bahama’s. Hij ging drie uur onder het mes en kreeg 100 hechtingen in zijn armen. Al zijn ledematen zitten er nog aan. In de gekuiste versie zie je hem met opgestoken duim in een ziekenhuisbed liggen, op zijn eigen Facebook-pagina stonden engere foto’s.

Ik maakte een foto van de geopereerde blije Freek en appte die met info over zijn toestand naar Elsa, met de opmerking dat zij dat aan Yuda moest tonen en vertellen. Ik liet haar weten dat ‘Freak’ (zoals we hem op Bali noemden) ook op Facebook zit. Het toeval wil dat onze grote kleine vriend op Bali diezelfde dag een spreekbeurt hield over de Nederlandse bioloog en diens fascinatie voor dinosaurussen; iets dat het mannetje met hem deelt. Hij nam de miniatuur Freek en enkele dino-figuren die hij van onze vrienden Ben & Joan ontving, mee naar zijn lagere school. Elsa trof de enge foto van Freek’s verwondingen op Facebook aan en zou ook die aan haar oudste zoon tonen, zodra hij uit school kwam.
Hij vroeg zijn moeder daarop of zo’n haaienbeet pijn doet. Nou en of! Die beten moeten hebben aangevoeld alsof er 100.000 volt door je lichaam giert, al zal de stoere Freek het ongetwijfeld kleiner maken dan het is. Ik hoop niet dat Yuda er, als jonge enthousiaste zwemmer, nachtmerries van krijgt. 

Een rifhaai is doorgaans niet gevaarlijk voor mensen. Freek was van mening dat de aanval een vergissing was, een ongelukkige samenloop van omstandigheden. Zelf kan ik dat onschuldige van deze haaiensoort beamen. Ik deelde met hen het water op het Great Barrier Reef en in Shark Bay (Australië), in de Rode Zee (Israël en Egypte) en in Shark Alley (Belize). Toen mijn liefje en ik in 2015 een cruise maakten rond de Galapagos-eilanden en snorkelden bij Isla Santiago (San Salvador) zwom ik nietsvermoedend in ondiep water op twee rustende white tip reef sharks af die opstoven toen ik in hun buurt kwam. Ze waren zó dichtbij dat ik ze bijna kon aanraken. 
Het is overigens niet de eerste keer dat de energieke bioloog tijdens onderwateropnamen door een haai werd gebeten, al was de vorige keer (2012) minder ernstig dan deze. Hij zwom in Zuid-Afrika al eens oog in oog met een grote witte haai maar daar kwam hij gelukkig ongeschonden vanaf. Nu maar hopen dat hij geen last van ontstekingen of van de ziekenhuisbacterie krijgt.

Het andere nieuws van deze week dat mij persoonlijk raakte is dat Joyce Sombroek stopt als keepster van de Oranje hockeyvrouwen. Het is niet de eerste keer dat ik over hockeymeisjes blog. Het verleidelijke spleetje tussen de voortanden van Maartje Pauwen en haar relatie met een teamgenoot waren eerder onderwerp. Paumen maakte in 2016 bekend dat zij stopte als aanvoerster van het succesvolle nationale hockeyteam; net als sterspeelsters Naomi van As en Ellen Hoog. Het zijn zware aderlatingen. 

Voor Sombroek ligt het echter anders: zij moet stoppen omdat ze lijdt aan slijtage van de heup en zich, naar verluidt, niet meer voor de volle 100% kan geven aan de sport. In een recent interview met NRC lichtte zij toe dat zij het probleem met de sneue heup ongelooflijk zuur” vindt. Ik ken het gevoel... Je bent stoer, sportief en dan zoiets! Net als bij mij betreft het haar rechterheup. De 26-jarige keepster liep de schade aan kop en kom hoogstwaarschijnlijk op door constant in the split te gaan (spagaat) om ballen tegen te houden. Negen keer in de week trainen is teveel belasting. Wel blijft er meer tijd over om haar co-schappen te volgen en haar studie Geneeskunde af te ronden. Ik ben benieuwd of, hoe en waar zij zich laat opereren. Kasian Joyce. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten