We wonen bijna een maand op het nieuwe adres maar nog niet
alle klussen zijn geklaard. De
citroenboom staat inmiddels in de tuin. We reden gisteren maar weer eens naar
het plaatselijke tuincentrum om te horen hoe de vork in de steel zat. Eigenaar
José is een drukbezet man maar ook een chaoot. Hij stond te praten met een
toeleverancier toen wij binnenwandelden. Ik ging op gepaste afstand maar in
zijn gezichtsveld staan. Toen hij mij gewaar werd, sloeg hij een hand tegen
zijn voorhoofd. “Aï, madre mia.” Ik vond het een mooie reactie. Ik hoefde
niets meer te zeggen; hij wist dat wij nog iets van hem tegoed hadden. Hij beloofde
later die dag te komen voorrijden; hij had een vrachtwagen en een mannetje vrij.
Even na drie uur 's middags was het zo ver: onze ‘limonero’ zou
worden geplaatst. Dat kon echter pas nadat de boom van de vorige eigenaren was
verwijderd. Lyn vertelde ons bij een eerder huisbezoek dat haar moeder hen een
boompje kado deed voor hun trouwdag toen zij er ruim 15 jaar geleden kwamen
wonen. Wij vonden de boom niet bijzonder genoeg om te behouden; bovendien
verloor het voortdurend emmers vol blaadjes. Mijn liefje wierp zich op om de
tuin en het terras te onderhouden. Het waait hier af en toe behoorlijk dus zij heeft
dagelijks veel om op te vegen.
Ik verwachtte dat de tuinman met een grijper zou komen om de
boom uit de grond te takelen en over de tuinmuur te tillen. Er was geen machine
te bekennen; wel twee beresterke tuinkabouters die van señor José niet hadden
gehoord dat ze eerst een boom moesten verwijderen. Ze gingen goed om met mijn
boodschap. Een van hen haalde een klein, scherp zwaard tevoorschijn en de oude
boom stond tien seconden later zonder bladerkroon bloot in de tuin. Het verwijderen
van de wortels was daarna een fluitje van een cent. Met nieuwe aarde aan de
voetjes heeft de boom het naar de zin. Het gevaarte draagt thans vier groene
citroenen en zit boordevol bloesem.
Mijn liefje zette de buitenbar in een beschermende lak. De barkrukken die
ik recent online bestelde en die 16 weken levertijd bleken te hebben, werden
geannuleerd. Het geld werd zonder dralen op de rekening teruggestort. Dat
klusje werd door Andrea in Barcelona netjes afgewerkt. Geschikte vervangers zijn
nog niet gevonden.
In Campoamor hadden we een dermate ruime keuken dat daarin tevens plaats
was voor een zitje. 15 jaar geleden kochten we blauwe Philip Stark-stoelen en
een ronde glazen tafel. De verhuizers zette dat setje op het balkon van onze
slaapkamer. We wisten ons even geen raad met deze meubels maar ik wist ook dat
we daar niet vaak of wellicht nooit zouden zitten. Gisteren besloten we dat stoelen
en tafel meer functie zouden hebben op de patio achter het huis. Ik ging met
een emmertje sop naar boven en reinigde de set. Er zat ruim drie weken strandzand
op. De stoelen kon ik in mijn eentje naar beneden dragen, de zware tafel moesten
we met ons tweeën tillen. Een van ons liep achteruit, de ander vooruit. Je had
ons moeten zien. Het zweet gutste van mijn voorhoofd. Het was een rotklus maar
we klaarden 'm.
De nieuwe oven en kookplaat zijn fantastisch. Die apparatuur
werkt vele malen beter dan het fornuis dat we in de afgelopen 15 jaar tot onze
beschikking hadden. Ik begin mijn draai als keukenprinses te vinden. Keukenapparaten
vonden hun plek, er zit inmiddels routine in mijn handelingen in de kleine
keuken.
Er staat nog één doos onuitgepakt in de werkkamer. De
inbouwkast ligt voorlopig vol met notitieboekjes, pennensets, verfdozen, wenskaarten,
stickers, dia’s, kabels, printpapier, sloten, reislogboeken, bagagelabels, internationale
stekkers, lijstjes, schrijfblokken, administratie en veel ander spul. Ook rotzooi…
Ik ga dat alles kritisch bezien zodra mijn nieuwe bureau arriveert. De
bureaustoel die ik bestelde, bleek niet meer leverbaar dus ik mocht het
exemplaar dit weekend uit de winkel achter in de auto zetten. De handyman komt volgende
week nog éénmaal langs voor de laatste klussen: twee lampen, de boekenwurm, een
nieuwe fotocollage in het trapgat, een tekening van Leonor Fini (die als
verrassing uit de een na laatste doos tevoorschijn kwam), kruidenrekjes aan de
patiowand. En als klap op de vuurpijl legt zzp’er Enrique aanstaande vrijdag een
nieuwe vloer in de eetkamer. Als alles volgens plan verloopt, zijn alle klussen
in een maand tijd geklaard. Zo lezer, ben jij ook weer op de hoogte van het klussenfront.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten