Translate

zondag 26 maart 2017

Kroniek van een klusser

We wonen bijna een maand op het nieuwe adres maar nog niet alle klussen zijn  geklaard. De citroenboom staat inmiddels in de tuin. We reden gisteren maar weer eens naar het plaatselijke tuincentrum om te horen hoe de vork in de steel zat. Eigenaar José is een drukbezet man maar ook een chaoot. Hij stond te praten met een toeleverancier toen wij binnenwandelden. Ik ging op gepaste afstand maar in zijn gezichtsveld staan. Toen hij mij gewaar werd, sloeg hij een hand tegen zijn voorhoofd. “Aï, madre mia.” Ik vond het een mooie reactie. Ik hoefde niets meer te zeggen; hij wist dat wij nog iets van hem tegoed hadden. Hij beloofde later die dag te komen voorrijden; hij had een vrachtwagen en een mannetje vrij.

Even na drie uur 's middags was het zo ver: onze ‘limonero’ zou worden geplaatst. Dat kon echter pas nadat de boom van de vorige eigenaren was verwijderd. Lyn vertelde ons bij een eerder huisbezoek dat haar moeder hen een boompje kado deed voor hun trouwdag toen zij er ruim 15 jaar geleden kwamen wonen. Wij vonden de boom niet bijzonder genoeg om te behouden; bovendien verloor het voortdurend emmers vol blaadjes. Mijn liefje wierp zich op om de tuin en het terras te onderhouden. Het waait hier af en toe behoorlijk dus zij heeft dagelijks veel om op te vegen.

Ik verwachtte dat de tuinman met een grijper zou komen om de boom uit de grond te takelen en over de tuinmuur te tillen. Er was geen machine te bekennen; wel twee beresterke tuinkabouters die van señor José niet hadden gehoord dat ze eerst een boom moesten verwijderen. Ze gingen goed om met mijn boodschap. Een van hen haalde een klein, scherp zwaard tevoorschijn en de oude boom stond tien seconden later zonder bladerkroon bloot in de tuin. Het verwijderen van de wortels was daarna een fluitje van een cent. Met nieuwe aarde aan de voetjes heeft de boom het naar de zin. Het gevaarte draagt thans vier groene citroenen en zit boordevol bloesem.

Mijn liefje zette de buitenbar in een beschermende lak. De barkrukken die ik recent online bestelde en die 16 weken levertijd bleken te hebben, werden geannuleerd. Het geld werd zonder dralen op de rekening teruggestort. Dat klusje werd door Andrea in Barcelona netjes afgewerkt. Geschikte vervangers zijn nog niet gevonden.

In Campoamor hadden we een dermate ruime keuken dat daarin tevens plaats was voor een zitje. 15 jaar geleden kochten we blauwe Philip Stark-stoelen en een ronde glazen tafel. De verhuizers zette dat setje op het balkon van onze slaapkamer. We wisten ons even geen raad met deze meubels maar ik wist ook dat we daar niet vaak of wellicht nooit zouden zitten. Gisteren besloten we dat stoelen en tafel meer functie zouden hebben op de patio achter het huis. Ik ging met een emmertje sop naar boven en reinigde de set. Er zat ruim drie weken strandzand op. De stoelen kon ik in mijn eentje naar beneden dragen, de zware tafel moesten we met ons tweeën tillen. Een van ons liep achteruit, de ander vooruit. Je had ons moeten zien. Het zweet gutste van mijn voorhoofd. Het was een rotklus maar we klaarden 'm.

De nieuwe oven en kookplaat zijn fantastisch. Die apparatuur werkt vele malen beter dan het fornuis dat we in de afgelopen 15 jaar tot onze beschikking hadden. Ik begin mijn draai als keukenprinses te vinden. Keukenapparaten vonden hun plek, er zit inmiddels routine in mijn handelingen in de kleine keuken.

Er staat nog één doos onuitgepakt in de werkkamer. De inbouwkast ligt voorlopig vol met notitieboekjes, pennensets, verfdozen, wenskaarten, stickers, dia’s, kabels, printpapier, sloten, reislogboeken, bagagelabels, internationale stekkers, lijstjes, schrijfblokken, administratie en veel ander spul. Ook rotzooi… Ik ga dat alles kritisch bezien zodra mijn nieuwe bureau arriveert. De bureaustoel die ik bestelde, bleek niet meer leverbaar dus ik mocht het exemplaar dit weekend uit de winkel achter in de auto zetten. De handyman komt volgende week nog éénmaal langs voor de laatste klussen: twee lampen, de boekenwurm, een nieuwe fotocollage in het trapgat, een tekening van Leonor Fini (die als verrassing uit de een na laatste doos tevoorschijn kwam), kruidenrekjes aan de patiowand. En als klap op de vuurpijl legt zzp’er Enrique aanstaande vrijdag een nieuwe vloer in de eetkamer. Als alles volgens plan verloopt, zijn alle klussen in een maand tijd geklaard. Zo lezer, ben jij ook weer op de hoogte van het klussenfront.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten