Translate

maandag 13 maart 2017

Stormy

Gisteren liep ik nog in t-shirt buiten te tuinkabouteren, vandaag zit ik al de hele dag binnen, met een truitje aan. Zachtjes tikt de regen tegen het zolderraam, ritme van de eenzaamheid. De regen valt bij stromen, ’t is een trieste dag♪ Vooral voor vriend Frans die vandaag zijn inboedel met dezelfde verhuizers naar hun geheel verbouwde bungalow-met-tuin-en-zwembad overbrengt. Kasian. 

Ik geloof niet dat ik in Spanje eerder zo’n storm ervoer. Wellicht pakt het heftiger uit zo dicht aan de kust? Het is noodweer in grote delen van Spanje; hier hebben we windkracht 5, pal uit het noorden. Vanavond zal die hier aanwakkeren tot windkracht 7. Ik vermoed dat er nu al hoge golven beuken op de kust van El Mojón maar ik ga niet kijken. Toen ik tien seconden om het huis liep om eventuele schade op te nemen, raakte ik al bijna doorweekt. Ik hoor de zee hier bulderen, de lucht is zilter dan zilt. De geparkeerde fietsen staan inmiddels bloot aan de elementen; de hoes ligt uitgeteld in een hoek van de achterplaats. Zittend in de eetkamer, hoort je het vele regenwater door de afvoer van het schuine dak suizen. Een beetje spookachtig is dat wel… Vrienden vroegen of ons nieuwe onderkomen reeds als ‘thuis’ voelt. Het antwoord is bevestigend. Sinds ik voor de laatste keer de sleutel in het slot van het appartement in Campoamor stak, dacht ik geen seconde terug aan die plek. Terwijl we er lang gelukkig waren. Opmerkelijk.

Ik kom nog niet echt aan bloggen toe al zijn de grootste klussen in huis afgerond. Als mijn bureau wordt afgeleverd, zal de frequentie van bloggen weer als vanouds zijn verwacht ik.

De nieuwe inloopdouche is ruim en comfortabel, de vaatwasser (Oostenrijks merk) zoemt zacht en functioneert naar behoren al is het nog een beetje stoeien met de nieuwe indeling. Gasman Ruben kreeg onze kachel na veel heen en weer gebel zojuist aan de praat. Fantastische timing. Joehoe!

Afgelopen weekend skypten we weer eens met Elsa en de jongens in Bali. Nu we de dubbele internetsnelheid van weleer hebben, verliep dat gesprek zonder enige hapering. De mannetjes zwommen die ochtend in een plaatselijk zwembad dus zij hadden al veel energie verspeeld. Ze waren dan ook rustig voor hun doen. Elsa zei dat ze recent een oudermiddag bijwoonde op Yuda’s school. Zijn meester vertelde dat hij een gedicht schreef over zijn vader terwijl de rest van zijn klas het had over speelgoed en dieren… Hij beschreef zijn leerling, mijn kleinste grote vriend, als ‘bijzonder’ en ‘anders’. Mijn liefje en ik zijn dus inmiddels niet meer de enigen die dat vinden. Yuda is sensitief en dat vinden wij mooi. Elsa is trots op haar oudste zoon, ze moest huilen toen ze het verhaal van de schoolmeester aanhoorde. Wij ook.

We bezochten gisterenmiddag het plaatselijke tuincentrum. Ik reed het jarenlang voorbij en had geen idee hoe groot het was. De Spaanse eigenaar vertelde mij bij die gelegenheid dat hij binnenkort gaat uitbreiden met nog eens 4.000m2. We schaften enkele planten en struiken aan die we langs het tuinhek zetten. Morgen, vooropgesteld dat de storm is gaan liggen, wordt de bestaande boom met een grijper over de tuinmuur getild en vervangen door een andere soort: een limonero, een citroenboom. Mijn liefje drinkt af en toe gin & tonic en zal dat vanaf deze week met citroenen uit eigen tuin doen. We haalden reeds een afhaalmaaltijd bij de lokale Chinees en de Nepalees. We wonen in zo'n leuke buurt!

Ook bijzonder was, dat we voor het eerst in ons Spaanse leven een online-bestelling deden. Joehoe! Het gaat om trendy barkrukken voor onze eigen buitenbar Het Tonnetje. Aanstaande vrijdag wordt een nieuwe vloer gelegd in de eetkamer. Daarna trekken we het huis helemaal aan. Het lenteweer mag hier zijn intrede doen, wat mij betreft.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten