Duistere kant

Martina Scheurer, toen & nu

In een lokale Engelstalige krant las ik onlangs dat Martina Scheurer, de Duitse vrouw die namens De Groenen enige tijd burgemeesteres van onze vorige woonplaats  Orihuela Costa was, door de politie is aangehouden op verdenking van fraude. Een lichte schok ging door huize Barefoot.

Als toenmalige vice-president van onze Vereniging van Huiseigenaren ging ik bij haar op bezoek. Met andere (V)P’s werden ideeën ontwikkeld over gemeentelijke samenwerking teneinde onze steeds drukker wordende woonomgeving op diverse terreinen te verbeteren en te verfraaien. Bij die gelegenheid ging ik op de foto met de burgemeesteres, die ik capabel en open vond. Dat contact leidde niet tot veel opzienbarends maar ik hield er wel een warme band met de plaatselijke vuilophaaldienst aan over. (Ik hoef maar te bellen of de bakken worden geleegd; nog steeds!)

Diezelfde Scheurer, die onder meer verantwoordelijk was voor het beheer van alle strandcontracten, wordt nu dus verdacht van frauduleuze handelingen. Nu verbaast de combinatie Spanje & fraude mij geenszins. We scoren hier hoog op die ladder. De Europese tak van POLITICO rapporteerde eerder dit jaar de officiële cijfers: tussen juli 2015 en december 2016 kregen bijna 1.500 politici in Spanje een strafzaak wegens corruptie aan hun broek. Circa 70% van hen werden schuldig bevonden. Schuldig ben je echter pas als de rechter dat bepaalt.

Drie bedrijven dienden een aanklacht in tegen Scheurer omdat ze Chiringuitos del Sol zou hebben bevoordeeld tijdens een bieding op stranddiensten. Chiringuitos del Sol is het bedrijf dat nu op plaatselijke stranden vanuit houten strandtenten hapjes & drankjes verkoopt. Ik meen mij te herinneren dat het bedrijf in 2013 werd verkozen omdat het, naar verluidt, als enige voldeed aan alle kwaliteitseisen (ISO 1400-certificaat en Q de Calidad de Turística). De andere bieders verklaren thans dat zij geen gelijke kansen kregen; zij waren destijds niet op de hoogte van de eisen. Chiringuitos del Sol beschikte als enige over al het benodigde papierwerk. Er was mogelijk sprake van voorkennis en dat wekte argwaan. Bovendien betaalde het bedrijf na uitverkiezing een aanzienlijk lager jaarbedrag aan de gemeente dan in voorgaande jaren.

Het Fiscale Misdaadteam van de Nationale Politie hield Scheurer onlangs aan en ondervroeg haar. Ook de baas van Chiringuitos is aangehouden. De Groenen zitten niet meer in het plaatselijke bestuur. Zij wisselden stuivertje met de Partido Popular, de politieke partij die corruptie zo’n beetje uitvond in Spanje. Ik ben benieuwd hoe dit voor Scheurer gaat aflopen.

Zelf werd ik ook ooit aangehouden door de politie. Momenteel ben ik in de ban van confessies... Ik ben in deel 8 (The 8th Confession) van de Women's Murder Club van James Patterson. Inspecteur Lindsay Boxer en haar vriendinnen vormen spannende, onderhoudende lectuur. De eerste keer was tijdens de lagere school. Mijn toenmalige vriendinnetjes Marja, Joyce, Anneke en ik waren een balorig stel. We besloten snoep te pikken uit een lokale supermarkt waar mijn ouders geen boodschappen deden. Zij liepen langs de kassa, de kassière hield mij aan en belde de bedrijfsleider. Die nam het pakje kauwgom van mij over, nam mij mee in de krochten van het grote, betonnen gebouw waarna de politie werd gebeld. In de politie-auto werd ik even later bij mijn moeder afgezet. Ik herinner mij haar preek en boosheid niet maar die zal ongetwijfeld groot zijn geweest. Wel zie ik de bekken trekkende vriendinnen nog voor mij die ik door de autoruit bezag.

De tweede keer was ongeveer tien jaar later. Als jonge feministe werd ik 's avonds aangehouden op verdenking van wildplakken, het plakken van posters op niet daarvoor bestemde plekken. Die stad legde destijds in een APV vast dat eenieder die zich “na zonsondergang met lijm en aanplakbiljetten op straat begeeft” strafbaar is. Dat gebeurde overigens niet op heterdaad. Ik bracht met mijn toenmalige maatjes Mo, Marjon en Marjet enige tijd door op het politiebureau. Ik vond het intimiderend maar werd vrijgelaten wegens gebrek aan bewijs. (De posters -tegen seksueel geweld tegen vrouwen- lagen onder een auto.) Het had geen gevolgen. Ik herinner mij mijn eenzame wandeling van het bureau naar huis nog goed.

Balorigheid, bevlogenheid, hart voor de goede zaak, interesse in geweldloos verzet, aversie tegen autoriteit, zucht naar avontuur. Aangeboren of aangeleerd… Wie zal het zeggen?

Vorige week kwam ik op het web het begrip levenspadnummer tegen; het wordt ook wel je geboorte- of persoonlijkheidsgetal genoemd. Je kunt het berekenen door de getallen van je geboortedatum bij elkaar op te tellen en de getallen van die som wederom bij elkaar op te tellen. Als er een twee-cijferig getal overblijft, moet je ook die bij elkaar optellen. Het resultaat is je levenspadnummer. Ik kwam op nummer 5 uit en daarvoor had ik geen rekenmachine nodig. Het nummer suggereert dat ik op aarde kwam met vooruitstrevende gedachten en de houding en vaardigheden om er een betere plek van te maken. Dit las ik.

“In het streven naar vrijheid ben je veelzijdig, avontuurlijk en ver vooruit in je denken. Jij bent een van die mensen die altijd bezig is om antwoorden te vinden op de vele vragen van het leven. Jouw belangrijkste woorden zijn verandering en vrijheid. Je liefde voor vrijheid strekt zich uit tot de mensheid als geheel. De zorg voor je medemens, diens vrijheid en gezondheid, spelen altijd in je hoofd. (Abraham Lincoln was een Amerikaanse president met levenspadnummer 5; hij eindigde de slavernij.) Als vooruit denkend type is jouw potentie om het goed te doen in regering, rechtspraak en andere posities van macht oneindig.”

Als ik ergens ongeschikt voor ben dan is het wel politiek. Daarvoor ben ik te intens en te ongeduldig. Ik houd niet van gekonkelfoes, principes zijn er juist om aan vast te houden. Water bij de wijn? Liever niet! Een blauwe maandag dacht ik na over een studie Rechtsgeleerdheid maar die gedachte viel niet in vruchtbare aarde. Ik voel mij geen geboren leider, nooit ambieerde ik een machtspositie. Macht boeit mij niet (maar Frank Underwood van House of Cards vind ik fascinerend)!

“Je vermijdt routine en saai werk en bent niet erg goed in alledaagse klusjes die voor een bepaalde tijd klaar moeten zijn. Je bent van nature in staat om moeilijke zaken te analyseren en te doorgronden om ze vervolgens te laten vallen en aan iets nieuws te beginnen. Je bent goed in communiceren en weet hoe je andere mensen moet motiveren. Dit kan zomaar je waardevolste en beste eigenschap zijn. Door je brein en deze vaardigheid ben je een goede verkoper. [..]

Een liefde voor avontuur kan je leven domineren. Dit kan zich zowel mentaal als fysiek manifesteren maar in beide gevallen zoek je naar de opwinding van nieuwe dingen ontdekken en onbegaanbare paden bewandelen. Jij behoort zeker tot de groep die graag wat van de wereld wil zien, die dat ook heeft gedaan of nog gaat doen. Je bent er niet eentje die een goed avontuur aan zich voorbij laat gaan en je houd ervan om risico´s te nemen. [..]

In de liefde kun je er niet tegen om door je partner te worden beperkt. Dit hoeft niet per se te betekenen dat je ontrouw of losbandig bent, maar het houdt in dat jouw ware dit moet begrijpen. Een relatie met jaloezie en met iemand die de touwtjes stevig in handen houdt, werkt niet voor jou. Een partner die begrijpt dat je vrij moet zijn, zal vanzelf inzien dat je bent te vertrouwen. Het is belangrijk dat je omgaat met mensen die gelijkgestemd zijn [..].”

That pretty much sums it up. De duistere kant van nummer 5 laat zich eenvoudig raden. Tja.