We waren de afgelopen dagen bij Erg Chebbi in de woestijn. Onze bestemming was een auberge aan de rand van werkelijk schitterende zandduinen. We hebben het in de dagen daaraan voorafgaand erg koud gehad in het Atlasgebergte: alle dekens gingen op het bed en dan was het nog de vraag of slapen zou gaan lukken... We maakten in de Midden-Atlas een uitdagende, spectaculaire wandeling langs de Gorges; met vriendelijke bevolking, leuke kindertjes, lieve ezels en geiten met hun hoeders. Onze Berbergids schatte ons in als heel sportieve tiepes maar zijn overmoed werd niet door ons gedeeld. De avonturen bleven dusdanig beperkt dat er de volgende dag alleen maar wat spierpijn was (maar dan wel overal; zelfs op plaatsen waar ik geen spieren vermoedde). Dat afzien bracht wel erg veel mooie foto's voort dus ik mopper niet. We hebben inmiddels een "mooiste foto van de dag"-event ingesteld die tot een onderhoudende uitwisseling van geschoten plaatjes heeft geleid. De foto's van de zandduinen waren prachtig: het licht van de ondergaande zon leverde vlammende beelden op en de opgaande zon bracht weer andere kleuren voort. De wind wakkerde aan het begin van de avond flink aan maar wij zaten beschut. 's Ochtends lag er een berg fijn oranje zand op het raamkozijn. Om over de lading in sokken en schoenen maar te zwijgen! Ik ga verder dus tot de volgende keer maar weer. Inshallah...
