Cisplatine is een van de stoffen die onderdeel uitmaakt van de nieuwe chemococktail. Daarin zit het woord 'platin' van platinum, een zwaar metaal. Mijn liefje moet tijdens en na de kuur veel vocht tot zich nemen om te zorgen dat het metaal niet neerslaat op de nieren waardoor de nierfunctie ernstig verstoord kan raken. Op goede dagen zal dat, naast vele liters water, wellicht ook een 'Dirkie' per dag betekenen. Dat is voor ons een andere naam voor een biertje, naar zwerver Dirk, een typetje van Koot & Bie. Op het web las ik over onderzoek onder leiding van ene doctor Geming Li uit New York dat aantoonde dat zowel mensen als ratten die cisplatine kregen toegediend beduidend minder negatieve effecten van het middel ondervinden als naast chemo ook aspirine wordt gegeven. Dat gaan wij maandag aanstaande dan ook verder met Dr Brugarolas bespreken. Het onderwerp kwam al eerder ter sprake. Hij verzekerde ons dat mijn liefje bij de nieuwe middelen ook weer premedicatieve middelen krijgen ter beperking van bijwerkingen.
Docetaxel (Taxotere) is de andere stof. Dit is gif dat wordt verkregen uit de naalden van de Europese taxus, de taxus baccata. Het is een traag groeiende boom die wel 40 meter hoog kan worden. Hij komt volop voor in Spanje, zelfs hier in onze eigen biotoop aan de Costa Blanca. In het najaar verschijnen felrode bessen tussen de zachte, donkere naalden. De bessen zijn omgeven door een bekervormig, vlezig omhulsel dat veel vitamine C bevat en niet giftig is, in tegenstelling tot de andere delen van de boom. Het woord toxisch (giftig) is afgeleid van het woord taxus.
Die boom zal ik voortaan met andere ogen bezien. Je kunt er bij warm weer maar beter niet onder gaan zitten... De taxus heeft als bijnaam 'venijnboom' maar ik gebruik liever het woord 'boom des levens'. In de schors en de naalden bevindt zich namelijk de alkaloïde taxine, waaruit men het medicament taxol tegen borstkanker ontwikkelde in de jaren 60 van de vorige eeuw. Het wordt gewonnen uit het snoeisel van taxusbomen.
Ik schrok nogal toen ik voor het eerst las over de werking en bijwerkingen van deze combinatie van stoffen. Het liefst loop ik ervan weg maar niemand laat haar eigen lief alleen. Je bouwt het liefst een muurtje om haar heen. Je wilt zo graag haar jeugd bewaren en haar veel verdriet besparen. Niemand laat haar eigen lief alleen. Dat had Willy Alberti goed gezien. Mijn liefje vroeg mij onlangs wat haar staat te gebeuren. Ik kon niet veel vrolijks melden. Ik vind het hartverscheurend dat ze dit moet ondergaan, al is het preventief. We zullen weldra weten hoe de middelen op haar uitwerken.De taxusboom kan eeuwenoud worden. In Schotland staat er een die 3000 jaar is dus laat dat een voorteken zijn! Het bijgaande gedicht van de Nederlandse dichter Rutger Kopland draag ik -mèt zuster Clivia- op aan mijn dappere liefje. Ter aanmoediging.
Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te zijn, de dingen
van de dag verdwenen voor de geur
van hooi, er lag weer speelgoed
in het gras en ver weg in het huis
lachten de kinderen in het bad
tot waar ik zat, tot
onder de appelboom
en later hoorde ik de vleugels
van ganzen in de hemel
hoorde ik hoe stil en leeg
het aan het worden was
gelukkig kwam er iemand naast mij
zitten, om precies te zijn jij
was het die naast mij kwam
onder de appelboom, zeldzaam
zacht en dichtbij
voor onze leeftijd.
Uit: 'Geluk is gevaarlijk' (1999)
