Er is zoveel te ervaren dat ik niet aan bloggen toekom. Elke dag hebben we wel mensen over de vloer die ons iets te bieden hebben. Zo is tuinman Wayan er nog steeds die de tropische tuin met zijn team fraaier en fraaier maakt. Het mooie van een tuin aanleggen in Bali in december is dat er grote bomen, planten en struiken worden neergezet waardoor elke plaatsing direct een groot verschil maakt. Bovendien valt er regelmatig lekker veel regen. Groeizaam weer zal ik maar zeggen. Gisteren brachten de tuinmannen een arm vol takken met diepblauwe snijbloemen mee. Op mijn vraag wat ze daarmee gingen doen was het antwoord: “planten”. Van één bloementak werden vervolgens enkele stekjes gemaakt die zonder wortels in de grond werden gezet. Een perk vol. Fascinerend! Niet alleen Wayan is dagelijkse bezoeker, ook Gede de timmerman is van de partij. Inmiddels heeft hij de boekenkasten geleverd en daarmee ziet de bovenverdieping er meteen beter uit. Binnenkort levert hij het bureau, de zelf gefreubelde boekenpiramide en de schilderijrail af omdat wij geen gaten in muren willen boren. Met meegebrachte schilderijhaken aan stevig visdraad kan het huis dan verder worden verfraaid met op transport gestelde schilderijen die nu nog zijn ingepakt. De inbouwkastjes voor de drie badkamers, de servieskast, het altaar (een natuurlijk gevormde tafel van teakhout waarop klankschaal, boeddha en ander fraais zal worden geplaatst), de kledingkasten voor de drie slaapkamers worden naar verluid allemaal geleverd voor ons vertrek uit Bali. En dan hebben we ook de stoffenman, de verzekeringsagent, de bouwopzichter, de reparatietimmerman, de schilder en de loodgieter nog die iets komen aanprijzen, afsluiten, aansluiten en oplossen.
Ook ons personeel verdient onze warme aandacht. Elsa, onze kokkie en huismeesteres doet elke dag haar best ons te verrassen met nieuwe en oude recepten. De melk- en bonencocktail (een drankje) staat tot nu toe op de laatste plaats. De soto ayam met stip op de eerste. We schaften onlangs een stofzuiger aan en dat apparaat lijkt momenteel haar favoriete hulp in de huishouding. Ook het stoomstrijkijzer viel in goede aarde. Die stond al jarenlang ongebruikt in de kast in Spanje... maar vindt hier nu een nieuwe bestemming. Gestreken ondergoed en beddengoed: een hervonden genot.
De ouders van de echtgenoot van Elsa hebben wij gevraagd manden te vlechten voor wasgoed en tuinafval en bamboehanddoekenrekken te maken. Momenteel wordt aan een idee van Bernadette gewerkt: een rekje van bamboe waarop douchespullen kunnen worden geplaatst. Puur natuur en dat vinden we stukken leuker dan RVS. Als het een succes is, gaan we het exporteren.
Mijn liefje, die zich energiek en gelukkig voelt en met wie het goed gaat, houdt zich dagelijks bezig met de verdere opleiding van Ketut, onze tuinman. Om een beeld te schetsen: ik heb drie handen nodig om één biceps te omvatten. Onlangs kochten we voor hem een set tuingereedschappen, sproeiers en kranen. Tijdens onze afwezigheid had hij kranen en tuinslangen ingenieus aan elkaar geknoopt en als wij 'zijn' kranen wilden openen, lukte dat niet of spoot het water naar alle kanten. Hij is gelukkig met zijn nieuwe speeltjes. Of hij dat ook met ons is? Dagelijks wordt hij streng onderwezen in tuin- en zwembadbeheer: geen plastic in de tuin rondslingeren of achter de tuinmuur dumpen, niet teveel en te vaak chloor toevoegen, geen blauwe korrels in het bad strooien (voor kleur). Green is beautiful. Je ziet hem denken: “dat vinden toeristen toch mooi?!” Fascinerend.
Maar de meeste fascinatie ervaar ik toch wel bij het kuikendons op het bolletje van mijn liefje. Het groeit hard op haar hoofd. Het is nog niet duidelijk in welke kleur het haar terugkeert. Nog even en dan kunnen de hoofddeksels definitief af dus... wordt vervolgd!
