Nachtelijk bezoek

In onze eerste week in Bali maakten we meer ophef mee dan in de afgelopen maanden in Spanje. Zo begonnen we aan de 'zeiklijst voor Willem' (excusez le mot), de lijst met verbeterpunten in het huis voor de bouwopzichter. Er zijn enkele grote en veel kleine dingen. De grootste opwinding vond deze week echter rondom de tuin plaats. Afgelopen zaterdag legden wij ons tuinontwerp aan Wayan voor, de kleine zelfstandige die een tuincentrum heeft op een uurtje rijden van ons vandaan. Hij was zeer over het ontwerp te spreken, hij had het zelf zo kunnen bedenken! Wayan levert bomen, struiken, planten, bloemen en goede ideeën aan. We maakten een jaar geleden kennis en beloofden toen met hem in zee te gaan nadat ons huis zou worden opgeleverd. Hij is een leuke, serieuze man die met een groep ZZP'ers samenwerkt (Zeer Zwijgzaam Personeel, in dit geval) die het zware tuinwerk doen. Na enkele rondjes door de tuin kwamen we tot een financiële en logistieke overeenkomst; het werk zou een week later beginnen. DEAL!

Het was dan ook verrassend dat hij al deze week een groot aantal palmen en personeelsleden kwam afleveren. Met kalk werden de lijnen voor de bloemen- en plantenbedden uitgezet en werd de plaats voor de palmbomen aangegeven. Vervolgens begon het verwijderen van de, door tuinman Ketut zo zorgvuldig aangelegde en verzorgde grasmat. Ik had met hem te doen maar er breken betere tijden voor hem aan en dat realiseert hij zich zelf ook. Wayan haalt grote palmen en andere bomen van enige omvang uit andere plaatsen op het eiland. De hoofdstad Denpasar in het Zuiden is een van die plekken waar hij regelmatig naartoe rijdt in zijn pick-up truck om bomen op te halen. De prijzen zijn daar beter, naar verluid en hij vindt heen-en-weer rijden geen enkel probleem. (Dat is allemaal in de prijs inbegrepen.) Hij had ons ook laten weten er geen probleem mee te hebben 's avonds door te werken.

Maandagavond legden wij onze moeie hoofden op het kussen; de nacht ervoor was niet goed geweest vanwege de jetlag. Midden in de nacht werd ik wakker van lampen die aan waren op het terras. Had Made, onze security-man, dat om een reden gedaan?! Door de gordijnen keek ik naar terras en tuin maar ik zag niets dat mijn nadere aandacht vroeg. Het was er trouwens aardedonker. Ik liep naar het terras en doofde de lampen. Een half uur later floepten ze echter weer aan. Wederom inspecteerde ik het terras. Er was niets te zien maar des te meer te horen. Ik liep naar de achterzijde van het huis en wist niet wat ik zag: twee grote vrachtwagens op de oprijlaan en heel veel Balinese mannetjes met schoppen. En dat alles rond 2 uur 's nachts. Ik draaide mij om en liep terug naar bed. Ik zou de volgende dag wel zien en horen wat er was gebeurd. Welcome to Bali!
Het zicht op de tuin de volgende ochtend deed mijn ogen knipperen. Niet alleen om de wallen onder mijn ogen te verdrijven maar ook om de grote verrassing die ik zag: Wayan's team was 's nachts aan ons tuinontwerp begonnen. Er stonden inmiddels 7 hoge palmbomen langs het pad naar het strand en achter het huis langs de oprijlaan stond een andere soort lagere palmen. Het begin van onze tropische tuin is er en het ziet er nu al prachtig uit. Wat een paar palmen al niet doet!

Inmiddels verheugen wij ons op de eerste bezoeker: vriendin Bernadette is gearriveerd. Zij was vorig jaar ook onze gast en dat was ons zo goed bevallen dat het voor herhaling vatbaar bleek. Ze brengt gezelligheid en zwembadcompetitie. Zij is de eerste officiële bewoonster van het gastenhuis. Vanavond zullen wij gedrieën toasten op de goede uitkomst van vriend Ger. (Joehoe, Monika!) Wij wensen iedereen vanaf deze plaats een heel goede witte Kerst toe.