In de afgelopen maanden gingen mijn blogs hoofdzakelijk over de medische behandeling van mijn liefje en haar 'toestand'. Zelden maakte ik een uitstapje naar een ander onderwerp. Er vonden dagelijks audiënties plaats: als mijn liefje op haar prinsesseplekje lag, werd ik af en toe 'ontboden'. Dat was niet altijd op commando, ik deed dat ook regelmatig uit vrije wil. We hadden elkaar dan een tijdje niet gezien of gesproken en voelden behoefte aan een onderonsje: ik gezeten op de rand van het bed, mijn liefje erin. En dan praatten we over de dingen die ons bezighielden. Met deze laatste blog voor ons vertrek naar Bali wil ik dan ook terugblikken op onderwerpen die achter de schermen mijn volle aandacht kregen maar geen voetafdruk nalieten.
- Beagle, in de voetsporen van Darwin. Het gaat over de ontdekkingstocht die wetenschapper Charles Darwin in de 19de eeuw maakte op het schip de Beagle. Ter ere van het Darwin-jaar organiseerde de VPRO de reis opnieuw met de clipper Stad Amsterdam. De serie wordt sinds september elke zondagavond uitgezonden. Ik volg het programma op de voet, zowel op de TV als via de website (zie 'Mijn Links'). Niet elke uitzending kon mij persoonlijk boeien maar ik realiseer mij hoe moeilijk het is vijf overvolle ontdekkingsjaren in enkele televisieminuten te vatten. Het is in ieder geval interessant te zien hoe de evolutietheorie tot stand kwam. De eigenzinnige, erudiete Redmond O'Hanlon is voor mij de man van de serie. Darwins rijk geïllustreerde verslag getiteld 'De reis van de Beagle' zal mijn lectuur zijn onderweg naar Bali.
- De oorlog. Sinds oktober kijk ik -wederom op zondagavond- naar de NPS-documentaire 'De oorlog', gepresenteerd door Rob Trip. Ik ben zeker niet de enige: elke week haalt de aflevering over de Tweede Wereldoorlog meer dan 1 miljoen kijkers. Dat zijn bemoedigende cijfers, zeker als je bedenkt dat zondagavond sport- en spelavond is op televisie! Ik vind het een documentaire met indringende beelden, veel nieuw foto- en filmmateriaal en vanuit bijzondere invalshoeken. Het wordt ook ingetogen gepresenteerd. Oorlog is niet alleen interessant rond 5 mei.
- Vrijheid van meningsuiting. Veel mensen verwarren vrijheid van meningsuiting tegenwoordig met botte directheid en luide verkondiging van ongefundeerde meningen. “Men haalt twee misverstanden door elkaar”, zou een van mijn vroegere Leidse profs zeggen. Mits zorgvuldig toegepast, is vrijheid van meningsuiting een groot goed dat te allen tijde moet worden verdedigd wat mij betreft. Het staat echter op gespannen voet met de lange tenen van fanatici. Momenteel lees ik het boek 'De weg naar Mekka', geschreven door de Belgische filosoof en TV-maker Jan Leyers. Hij reisde van Zuid-Spanje via Noord-Afrika, het Nabije Oosten, Turkije en het Midden-Oosten naar Saoedi-Arabië, het geboorteland van de islam. Ik vind het een diepgaand en meeslepend boek dat beschrijft wat westerlingen en moslims verbindt en tegelijkertijd een helder beeld schetst van waar onze culturen botsen en de wegen scheiden.
- Het koninklijk huis. Wat een onomstreden instituut zou moeten zijn, begint steeds meer af te brokkelen... tot een toffelemoons koekelorium (vrij naar Abram de Swaan). Afgelopen zondag ging de NPS-documentaire over Nederlands-Indië.
Als aankomend Bali-residente keek ik er met nóg meer interesse naar. Het verhaalde over de Nederlandse politionele acties tegen het uitroepen van de Republiek Indonesië in 1947-1948. Naar nu (b)lijkt, wilde prins Bernard zich via een staatsgreep onderkoning van Indonesië laten kronen. Zijn kleinzoon, kroonprins W.A. heeft zijn ideeën kennelijk niet van een vreemde: hij lijkt ambities te hebben om vastgoedkoning van Afrika en/of Zuid-Amerika te worden... Het boek 'ZKH - Hoog spel aan het hof van Zijne Koninklijke Hoogheid' van historicus Harry Veenendaal en journalist Jort Kelder zal ik in Bali met veel interesse gaan lezen.
- Consuminderen. Mijn liefje en ik keren terug naar ons voormalige schema van consuminderen. Want minder is meer. Ook wij gaan, net als voor mijn liefje's behandeling, weer een aantal dagen in de week vleesloos eten. Voedsel weggooien werd bij ons al tot een minimum beperkt. Hulde aan Sir Paul McCartney om het thema 'Meat-free Monday' wereldwijd op de kaart te zetten. In Bali zullen wij onder andere gaan fietsen en duurzame palmolie gebruiken. Het zijn kleine dingen die we aan milieuzorg en duurzaamheid bijdragen. Het mooie van het leven daar is: dicht bij de natuur en dicht bij mensen. Ik hoop dat de 192 deelnemende landen aan de klimaatconferentie in Kopenhagen vooruitstrevende afspraken met elkaar willen maken. Niet alleen voor volk en vaderland maar voor planeet en nageslacht. Wat laten we achter?
De activiste in mij is herrezen. Net als mijn liefje. We beginnen weldra aan onze reis dus tot de volgende blog die vanuit Noord-Bali zal komen!
