Inpakken en wegwezen

Gisteren maakten we de caravan, die we recent verkochten, op de enige zonnige dag van deze maand schoon: Koninginnendag. Lucky us! We braken de droge voortent af en ruimden op. Ook op de camping werd deze dag uitbundig gevierd. Wij staan in een overwegend Duits laantje en de oranje kleur tierde daar welig. We hadden op voorhand tegen een aantal mensen gezegd dat de caravan is verkocht en dat er spullen te koop zijn. Dat bleek niet tegen dovemansoren gezegd; het bericht had zich bovendien verspreid.

Af en toe kwamen mensen informeren naar wat er zoal te koop was. Voor een zacht prijsje gingen grote dingen van de hand: vloerkleden, tafels van diverse afmetingen, de satellietschotel met ontvanger, een windscherm en andere kleinere kampeerspulletjes. Iedere 'klant' kreeg een bonuskado: een opvouwbaare schep om geulen te graven, flessen toiletreiniger, een drukmeter, een waterkoker en ga zo maar door. De Duitse buur die de klaptafel kocht, bood ons als tegenprestatie een Oranjebittertje aan. Die verkoop verliep dus in goede orde. Iedereen blij.

Vandaag maakten we het geheel af: de caravan werd leeggehaald, de auto werd gevuld met spullen die mee naar Spanje gaan. De fietsen gaan achterop. Ger kwam met zijn gereedschapskist om de fietsendrager achterop de auto te monteren. Daarna dronken we in het zonnetje een afscheidsglaasje op zijn terras: one for the road! Ik deed mijn best een plekje in de auto vrij te houden voor mijn liefje. Ik vind het fijn dat ze ook deze keer met mij mee naar Spanje terugrijdt...

Het werk zit erop. Net als camping life. De caravan wordt morgen door de nieuwe eigenaar opgehaald. Dit jaar lijkt het jaar van de grote schoonmaak: brieven en foto’s van ex-liefjes werden eerder dit jaar verbrand, de villa in Bali werd verkocht, de caravan is weg, we deden de kampeerspullen van de hand. Dat alles voelt als een catharsis. 'De aantrekkelijkste vrouw van de camping', zoals een campingkennis mij met veel gevoel voor ironie nariep op weg terug van het douchegebouw, gaat voorlopig terug in de kast. Mijn Dunloplaarzen schonk ik haar als 'modieus' aandenken.

Hedenavond vieren we de bonte avond met onze vrienden Hugo en Emmy, de biologische ouders van Eilean, aka Snolliebollie. Een gezellig  afscheid.

Aan iedereen die we in de afgelopen weken zagen: mijn liefje en ik genoten van het samenzijn met jullie. Aan eenieder van wie we geen persoonlijk afscheid namen: neem het niet persoonlijk; het liep zo. Wij hopen jullie allen over niet al te lange tijd weer te zien. Het ga jullie goed. Wij laten regen, storm, wind, hagel, kou achter ons en vertrekken richting de zon.

Woman Work

I've got the children to tend
The clothes to mend
The floor to mop
The food to shop
Then the chicken to fry

The baby to dry

I got company to feed

The garden to weed

I've got shirts to press

The tots to dress

The can to be cut

I gotta clean up this hut

Then see about the sick

And the cotton to pick.

Shine on me, sunshine

Rain on me, rain

Fall softly, dewdrops

And cool my brow again.

Storm, blow me from here

With your fiercest wind

Let me float across the sky

'Til I can rest again.

Fall gently, snowflakes

Cover me with white

Cold icy kisses and

Let me rest tonight.

Sun, rain, curving sky

Mountain, oceans, leaf and stone

Star shine, moon glow

You're all that I can call my own.

Maya Angelou (4 April 1928- )