Translate

donderdag 12 juli 2012

AH Erlebnis

Inmiddels woon ik twaalf jaar buiten Nederland. Als je mij nu vraagt, zeg ik dat ik nooit meer naar Holland zal willen terugkeren om er permanent te wonen. Te koud, te vol, te ... Tja. De band met het Vaderland is en blijft echter sterk. Er zijn weinig typisch Nederlandse dingen die ik in de loop van de jaren mis al loopt het water mij in de mond als ik denk aan Hollandse Nieuwe (haring); vooral als die door Haagse Robbie is gevangen en schoongemaakt. Ook een Van Dobben bitterbal casu quo kroket zal ik niet afslaan al werd ik in Bali gelauwerd bittenballenmaakster. Ik won er zelfs een indrukwekkende bokaal mee! Wat ik voortdurend en vooral mis, is smakelijk bruinbrood. Zoiets miste ik toen ik in Engeland woonde, dat gemis bleef toen wij naar Spanje verhuisden en ook in Bali was er weinig broodaanbod dat mij voor langere tijd kon bekoren.

Vorig jaar schreef ik enthousiast over een Belgische bakker die zich op loopafstand van ons Spaanse huis vestigde. In de eerste maanden van hun bestaan was mijn enthousiasme groot. We kochten er met regelmaat brood en soms een taartje. Langzaamaan begon de beschikbaarheid en de kwaliteit van hun brood mijn tegen te vallen. Totdat het zelfs ging tegenstaan. Hedentendage mopper ik erop: er zit geen smaak aan het brood en het is snel oud. Als er al bruin brood is te kopen. Anderen hoor ik overigens hetzelfde commentaar leveren. Een donker (meergranen)brood met een knapperig korstje staat dan ook hoog op mijn wensenlijst.

In zo'n geval kun je drie dingen doen: boterhammen volledig afzweren, tevreden zijn met het bestaande aanbod of... zelf brood bakken. Optie 1 is geen optie: ik ben namelijk tè verknocht aan een boterham om er helemaal van af te zien. 's Ochtends eten we geen brood maar voor de lunch bevallen boterhammen ons. We eten weliswaar met regelmaat een soepje of een salade maar ik kan mij een leven zonder een bocadillo niet voorstellen. Broodbeleg is hier volop voorhanden. De Spaanse fideos de chocolate vind ik zelfs lekkerder dan hagelslag van De Ruiter of Venz!

Wij schaften dus onlangs een broodmachine aan. Het apparaat heeft vele programma’s en bakfuncties: je kunt grote broden en kleine kadetjes maken en onder andere de gewenste knapperigheid voor de korst instellen. Vervolgens gingen we op zoek naar kant en klare broodmix. Als we dat niet zouden kunnen vinden, zou ik altijd zelf een mix kunnen maken. Harina y levadura kun je hier tenslotte overal kopen. Kant en klare broodmix bleek veel gemakkelijker te vinden dan gedacht; zo vonden we gezonde varianten bij Lidl. Ook de Oosterburen weten wat goed brood is!

De eerste keer dat ik de broodbakmachine gebruikte, bekeek ik het proces met regelmaat. Ik vind brood bakken een klein wonder... Je gooit de mix met lauw water (en een snufje zout) in de bakvorm en -taaahdaaah!- een paar uur later heb je een geurend brood. Toverwerk.
Er zit een venster in de deksel dus als ik het lampje aandoe, kan ik het kneden en rijzen op de voet volgen. Een half uur voordat het programma afliep, begon het in huis heerlijk naar versgebakken brood te ruiken. Precies zoals in mijn fantasie. Enkele maanden hiervoor kregen wij bij onze vrienden Richard & Leon voor het eerst een zelfgebakken boterham voorgezet. Ik vond hun heerlijke brood een eye opener! Nu doe ik het zelluf en dat bevalt goed, zoals verwacht.

Recent breidde mijn broodbakkerservaring in Spanje zich uit. In een lokale krant viel mijn oog namelijk op een advertentie van een Hollandse supermarkt in San Fulgencio, een stadje dicht bij Elche. De betreffende winkel heet 'Appie Hein' dus dan weet je het wel... Ik bezocht de website en bekeek hun assortiment. Je kunt online bestellen. Groot was mijn verrassing toen ik daar ook kant en klare broodmixen zag staan. Vanmorgen reden we ernaartoe. Dat bleek een mijl op zeven. Ik vroeg Spaanse vrouwen in het dorp naar 'La tienda de Apie Gein' en kreeg van iedereen te horen “áqui no”. Het was hier kennelijk niet?!
We reden vervolgens naar het plaatselijke VVV en vroegen het aan de baliemedewerkster. Zij wist het ook niet. Wel kon ze ons naar een Hollands restaurant verwijzen maar daarin was ik -totaal- niet geïnteresseerd. Haar Spaanse collega die even later binnenkwam, kreeg de vraag voorgelegd of ze van het bestaan van een Nederlandse supermarkt in het dorp op de hoogte was. '¿Apie Gein? ' riep zij uit zichzelf. '¡Si!', riepen mijn liefje en ik in koor.

De supermarkt bleek in een centro comercial van San Fulgencio Norte te staan. Ze bieden een interessante keuze aan kruideniersproducten aan, onder andere voor Indonesische maaltijden. Uit elke rij pakten we wel enkele producten: Bolletje volkorenbeschuit, jonge kapucijners van meneer Hak, Van Dobben bitterballen uit de koeling.
Wij waren niet de enigen in de winkel. Bovendien werden er ten tijde van onze rondgang telefonische bestellingen gedaan. Ze brengen de boodschappen namelijk thuis.
Eenmaal bij de kassa aangekomen, vroeg ik of mijn AH-bonuskaart hier geldig was... Dat was niet het geval maar onze tassen werden wel naar de auto gedragen. Een mooie dienstverlening, in ons geval. Eén tas zat vol met Koopmans mix voor Waldkornbrood Classic, mix voor meergranenbrood en voor boerenbrood. Deze kaaskop kan daarmee even vooruit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten